कायमस्वरूपी गुरुत्वाकर्षण केंद्र

खरें व्यक्तित्त्व नासताना, हेतूंचें सातत्य आसप अशक्य.

जर मानसशास्त्रीय व्यक्ती अस्तित्वांत नासता, आमच्यांतल्या प्रत्येकांत खूब व्यक्ती जियेतात, जर जबाबदार व्यक्ती नासता, कोणाक हेतूंचें सातत्य राखपाक सांगप हास्यास्पद थारतलें.

आमी चांगलें जाणटां की एका व्यक्ती भितर खूब व्यक्ती जियेतात, तेन्ना जापसालदारकेची पुराय भावना आमच्यांत खऱ्या अर्थान ना.

एका विशिश्ट स्वताक दिल्ल्या क्षणाचेर जें निश्चीत जाता, तातूंत कसलीच गंभीरता नासता कारण खऱ्या गजालीक लागून खंयचेंय दुसरें स्वताचें कोणाय दुसर्‍या वेळार तेंच निश्चीत करूंक शकता.

ह्या सगळ्यांत गंभीर गजाल म्हळ्यार खूब लोकांक नैतिक जापसालदारकेची जाणविकाय आसा अशें दिसता आनी ते सदांच तेच आसतात अशें सांगून ते स्वताक फसवतात.

अशीं कांय व्यक्ती आसात जी आपल्या अस्तित्वाच्या खंयच्याय क्षणाचेर ग्नोस्टिक अभ्यासाक येतात, तळमळेच्या बळग्यान तळमळटात, गूढवादाच्या कामांत उत्साही जातात आनी ह्या प्रस्नांक आपल्या पुराय अस्तित्वाचें समर्पण करतले अशी शपथ घेतात.

निःसंशयपणान आमच्या चळवळींतले सगळे भावभयणी अशे उत्साही मनशाक मानतात.

अश्या लोकांक आयकून खूब आनंद जाता, जे खूब भक्त आनी निश्र्चितपणान प्रामाणिक आसात.

पूण हो आनंद चड काळ टिकून रावना, खंयचेय दिसा कसल्याय कारणाक लागून, योग्य वा अन्यायकारक, सादे वा गुंतागुंतीचे, व्यक्ती ग्नोसिस सोडून दिता, तेन्ना तो काम सोडटा आनी चूक सुदारपाक वा स्वताक न्याय दिवपाच्या हेतूंत तो खंयचेय दुसरे गूढ संस्थेक जोडटा आनी आतां आपूण बरे तरेन करतलो असो विचार करता.

ह्या सगळ्या येवप-वचप, शाळांचो, पंथांचो, धर्मांचो सतत बदल आमच्या भितर स्वताच्या वर्चस्वा खातीर झुजपी स्वताच्या खूबपणाक लागून जाता.

प्रत्येक स्वताक स्वताची तत्वा, स्वताची बुद्धी, स्वताचे विचार आसतात, हे विचार बदलप, संस्थेचें सतत फुलपांखरूं, ध्येयांत ध्येय, आदी सामान्य.

विषय म्हळ्यार एक यंत्र, जें इतले बेगीन एका स्वताक दुसरे सारकें वाहन म्हणून उपेग करता.

कांय गूढ स्वताक फसवतात, खंयचोय पंथ सोडल्या उपरांत देव जावपाचो निर्धार करतात, फटीक उजवाड सारकें तळमळटात आनी निमाणें नश्ट जातात.

अशीं कांय व्यक्ती आसात जी थोडो वेळ गूढवादाच्या कामाक येतात आनी मागीर दुसऱ्या स्वता हस्तक्षेप केल्या उपरांत कायमचे खातीर हो अभ्यास सोडून दितात आनी जीवनाक गिळपाक दितात.

स्पश्टपणान जर कोण जीवनाचेर झुजना, जाल्यार तें ताका खावन उडयता आनी खूब कमी उमेदवार आसात जे खऱ्या अर्थान जीवनाक गिळपाक दिनात.

आमच्या भितर खूब स्वता अस्तित्व आशिल्ल्यान कायमचें गुरुत्वाकर्षण केंद्र अस्तित्वांत आसूंक शकना.

सगळेच लोक स्वताक अंतरंगांत साकार करनात हें सामान्य. आमी चांगलें जाणटां की स्वताक अंतरंगांत साकार करपाक हेतूंचें सातत्य गरजेचें आसा आनी कोणाक कायमचें गुरुत्वाकर्षण केंद्र मेळोवप खूब कठीण आशिल्ल्यान, अंतरंगाची खोल स्वताची प्राप्ती करपी व्यक्ती खूब दुर्मिळ आसप खूब विचित्र ना.

सामान्य म्हळ्यार कोणतरी गूढवादाच्या कामाक उत्साही जाता आनी मागीर तें सोडटा; विचित्र म्हळ्यार कोणतरी काम सोडना आनी ध्येय सादना.

निश्चितपणान आनी सत्याचे नांवान आमी निश्चीतपणान सांगटां की सूर्य खूब गुंतागुंतीचो आनी भयंकर कठीण प्रयोगशाळेचो प्रयोग करता.

चुकीच्या मार्गान मनीस म्हणिल्ल्या बौध्दिक प्राण्या भितर जंतू आसात जे सोयीन वाडयले जाल्यार सौर मनीस जावंक शकतात.

पूण हें स्पश्ट करपाक कसलीच गरज ना की ते जंतू वाडटले हाची खात्री ना, सामान्य म्हळ्यार ते वायट जातात आनी दुख्खान नश्ट जातात.

खंयच्याय परिस्थितीत उल्लेख केल्ले जंतू जे आमकां सौर मनीस करतले तांकां योग्य वातावरणाची गरज आसा, कारण सगळ्यांक खबर आसा की बी निर्बीज माध्यमांत रूजना, तें नश्ट जाता.

मनीसजातीच्या खऱ्या बीजांक आमच्या लैंगिक ग्रंथींनी जमा केल्या उपरांत रूजपाक हेतूंचें सातत्य आनी सामान्य शारीरिक कुडीची गरज आसा.

जर वैज्ञानिकांनी अंतःस्त्रावी ग्रंथींचेर प्रयोग चालू दवरले जाल्यार उल्लेख केल्ल्या जंतूंच्या विकासाची खंयचीय शक्यताय नश्ट जावंक शकता.

अविश्वसनीय दिसलें तरी, मुयां आमच्या पृथ्वी ग्रहाच्या खूब पोरन्या भूतकाळांत तशीच प्रक्रियेंतल्यान गेलीं.

मुयांचो राजवाडो पळोवन कोणतरी अचंबीत जाता. खंयच्याय मुयांच्या घरांत स्थापीत केल्लो क्रम खूब अप्रतिम आसा हातूंत दुबाव ना.

ज्या सुरूवातीच्या लोकांनी चेतना जागृत केल्या तांकां गूढ अनुभवान थेट खबर आसा की ज्या वेळार जगांतल्या व्हड इतिहासकारांनीय संशय घेवंक नाशिल्लो त्या वेळार मुयां मनीस जाती आशिल्लीं जीं एक खूब शक्तिशाली समाजवादी संस्कृती तयार करतालीं.

तेन्ना तांणी त्या कुटुंबांतले हुकुमशहा, वेगवेगळे धार्मिक पंथ आनी मुक्त विचारशक्ती नश्ट केली, कारण ह्या सगळ्यांनी तांची ताकद कमी केली आनी तांकां उतराच्या पुराय अर्थान सर्वंकश जावपाची गरज आशिल्ली.

ह्या परिस्थितींनी, वैयक्तीक उपक्रम आनी धार्मिक हक्क नश्ट केल्या उपरांत बौध्दिक प्राणी अधोगती आनी वायटपणाच्या मार्गान पडलो.

वयल्या सगळ्याक वैज्ञानीक प्रयोग जोडले; अवयवांचें प्रत्यारोपण, ग्रंथी, हार्मोनाचेर प्रयोग, आदी, जाचो परिणाम त्या मानवी जीवांणूंचो हळू हळू ल्हान जावप आनी मोर्फोलॉजी बदलप जावन निमाणें तीं आमी जाणटां तीं मुयां जालीं.

ती सगळी संस्कृती, स्थापीत समाजीक वेवस्थेकडेन संबंदीत त्यो सगळ्यो हालचाली यांत्रिक जाल्यो आनी बापाय कडल्यान भुरग्यांक वारसान मेळ्ळ्यो; आयज कोणतरी मुयांचें घर पळोवन अचंबीत जाता, पूण तांचे बुद्धीची उणीव आशिल्ल्यान आमी दुख्ख उक्तावनासतना रावूंक शकना.

जर आमी स्वताचेर काम करिना, जाल्यार आमी भयंकरपणान अधोगती आनी वायट जाता.

सूर्य निसर्गाच्या प्रयोगशाळेंत जें करता तें परिक्षण कठीण आसपा वांगडाच खूब कमी परिणाम दिता.

जेन्ना आमच्यांतल्या प्रत्येकांत खरी सहकार्याची भावना आसता तेन्नाच सौर मनीस तयार करप शक्य आसा.

जर आमी आमच्या भितर कायमचें गुरुत्वाकर्षण केंद्र स्थापन करिना, जाल्यार सौर मनशाची निर्मिती शक्य ना.

जर आमी आमच्या मनांत गुरुत्वाकर्षण केंद्र स्थापन करिना, जाल्यार आमकां हेतूंचें सातत्य कशें मेळटलें?

सूर्यान तयार केल्ली खंयचीय जात, निश्चीतपणान निसर्गांत ह्या निर्मितीच्या आनी सौर प्रयोगाच्या हिताक मदत करपा परस हेर कसलोच हेतू ना.

जर सूर्य आपल्या प्रयोगांत अपेशी थारता, जाल्यार ताका अशा जाती विशीं कसलोच रस उरना आनी ती जात नश्ट जावपाक आनी अधोगतीक लायकात उरता.

पृथ्वीचेर आशिल्ल्यो प्रत्येक जातीन सौर प्रयोगा खातीर मदत केल्या. प्रत्येक जातींतल्यान सूर्यान कांय जैत मेळयल्यांत, सौर मनशांचे ल्हान गट कापून काडल्यात.

जेन्ना जात फळ दिता, तेन्ना ती हळू हळू नश्ट जाता वा व्हड संकटांनी हिंसकपणान मरता.

सौर मनीस तयार करप शक्य आसा जेन्ना कोण चंद्र शक्ती पासून स्वताक स्वतंत्र करपा खातीर झुजता. आमच्या मनांत आशिल्लीं हीं सगळीं स्वता केवळ चंद्रा प्रकारचीं आसात हातूंत दुबाव ना.

जर आमी आमच्या भितर कायमचें गुरुत्वाकर्षण केंद्र स्थापन करिना, जाल्यार चंद्राच्या शक्ती पासून मुक्त जावप खंयच्याच मार्गान शक्य नासता.

जर आमी प्लुरलायज आशिल्ल्या स्वताक पुरायपणान विरगळायना, जाल्यार आमकां हेतूंचें सातत्य कशें मेळटलें? जर आमी आमच्या मनांत कायमचें गुरुत्वाकर्षण केंद्र स्थापन करिना, जाल्यार आमकां हेतूंचें सातत्य खशें मेळटलें?

सध्याची जात चंद्राच्या प्रभावा पासून स्वतंत्र जावपा बदला सौर बुद्धी विशीं रस हरता, निःसंशयपणान ती स्वताक अधोगती आनी वायटपणा कडेन लायकात उरता.

खऱ्या मनशाचो उदय उत्क्रांतीच्या यांत्रिकीच्या माध्यमांतल्यान जावप शक्य ना. आमी चांगलें जाणटां की उत्क्रांती आनी तिची जुंवळीं भयणी अधोगती, हीं फकत दोन कायदे आसात जी पुराय निसर्गाचो यांत्रिक अक्ष तयार करतात. उत्क्रांती एका थाराविक बिंदूप मेरेन जाता आनी मागीर अधोगतीची प्रक्रिया येता; दरेका वयल्या वटेन सकयल देंवप जाता आनी उलटें.

आमी विशेशपणान वेगवेगळे स्वता नियंत्रीत करतात तीं यंत्रां. आमी निसर्गाच्या अर्थव्यवस्थेक मदत करतां, खूब स्यूडो-एझोटेरिस्ट आनी स्यूडो-ओकल्टीस्ट चुकून समजतात तशें आमचें थारावीक व्यक्तित्त्व ना.

मनीस जंतूंक फळ दिवपा खातीर आमकां खूब गरजेच्या आधाराचेर बदल करपाची गरज आसा.

खऱ्या हेतूंचें सातत्य आनी नैतिक जापसालदारकेची पुराय भावना घेवन स्वताचेर काम करून आमी सौर मनीस जावंक शकतां. ह्याचो अर्थ आमच्या पुराय अस्तित्वाचें स्वताचेर गूढवादाच्या कामाक समर्पण करप.

उत्क्रांतीच्या यांत्रिकीच्या माध्यमांतल्यान सौर स्थितीक पावतले अशी आस्त आशिल्ले स्वताक फसवतात आनी ते खरें म्हणल्यार अधोगतीक लायकात उरतात.

गूढवादाच्या कामांत आमी लवचीक जावपाची लक्जरी दिवंक शकना; ते ज्यांचे विचार वाऱ्या सारखे बदलतात, जे आयज आपल्या मनाचेर काम करतात आनी उद्यां जीवनाक गिळपाक दितात, जे गूढवादाच्या कामाक सोडपाक सुटका, समर्थन सोदतात ते वायट आनी अधोगतीक वतले.

कांय लोक चूक स्थगित करतात, आपणाली अर्थीक परिस्थिती सुदारताना ते सगळें उद्यां खातीर सोडटात, पूण सौर प्रयोग तांच्या वैयक्तीक तत्वा परस खूब वेगळो आसा आनी तांच्या थारावीक योजनांक कांयच फरक पडना.

आमच्या भितर चंद्र (अहंकार चंद्राचो) घेवन सौर मनीस जावप इतलें सोंपें ना.

पृथ्वीक दोन चंद्र आसात; हाच्या दुसऱ्या चंद्राक लिलीथ म्हणटात आनी तो धवो चंद्र परस थोडो लांब आसा.

खगोलशास्त्रज्ञ लिलीथाक ल्हान आसल्या कारणान मसूर सारको समजतात. तो काळो चंद्र आसा.

अहंकाराच्या खूब वायट शक्ती लिलीथा कडल्यान पृथ्वीचेर येतात आनी मानवा परस उण्या आनी क्रूर मानसशास्त्रीय परिणामांचें उत्पादन करतात.

लाल माध्यमांचे गुन्हे, इतिहासांतलीं भयंकर हत्याकां डां, सगळ्यांत संशयास्पद गुन्हे, आदी, लिलीथाच्या कंपन ल्हारांक लागून जातात.

मनशा भितर अहंकाराच्या माध्यमांतल्यान दाखयल्लें दुबलें चंद्राचें नियंत्रण आमकां खरें अपेशी करता.

दुबळ्या चंद्र शक्ती पासून मुक्त जावपाच्या हेतून जर आमी आमच्या अस्तित्वाचें स्वताचेर पुरायपणान काम करपाची गरज दिसना, जाल्यार आमी चंद्रा कडल्यान गिळपाचेर सोंपयतले, अधोगतीक वतले, खूब फावट बेशुध्द आनी अर्ध बेशुध्द स्थितींनी वायट आनी वायट जावन वतले.

ह्या सगळ्यांत गंभीर गजाल म्हळ्यार आमच्या कडेन खरें व्यक्तित्त्व ना, जर आमकां कायमचें गुरुत्वाकर्षण केंद्र आसतलें जाल्यार आमी सौर स्थिती मेळोवचे मेरेन खरेंच गंभीरपणान काम करतले.

ह्या प्रस्नांनी खूब माफी आसात, खूब सुटका आसात, खूब आकर्शक आकर्शण आसात, ताका लागून गूढवादाच्या कामाची गरज समजून घेवप खूब कठीण जाता.

पूण आमच्या कडेन आशिल्लो मुक्त विचारांचो ल्हान वांटो आनी वेव्हारीक कामा कडेन निर्देशीत ग्नोस्टिक शिकवण सौर प्रयोगा कडेन संबंदीत आमच्या उदात्त हेतूंचो आदार जावंक शकता.

वाऱ्या सारकें मन हांगा आमी कितें सांगता तें समजना, हें प्रकरण वाचता आनी मागीर विसरता; मागीर दुसरी पुस्तक येता आनी दुसरी, आनी निमाणें आमी खंयचेय संस्थेक जोडटां जी स्वर्गाचो पासपोर्ट विकता, जी आमच्या कडेन चड आशावादी रितीन उलयता, जी परलोकांत सुखसोयींची खात्री दिता.

अशे लोक आसात, अदृश्य दोऱ्यांनी नियंत्रीत आशिल्लीं फकत बाहुलीं, वाऱ्या सारके विचार आशिल्ले आनी हेतूंचें सातत्य नाशिल्ले यांत्रिक बोबले.