भितरले राज्य

अंतरीक स्थिती आनी भायली घडणूक योग्य रितीन मेळोवन घेवप म्हळ्यार बुद्धिमानपणान जियेवप… खंयच्याय बुद्धिमानपणान जियेल्ले घडणुकेक तिची थारावीक अंतरीक स्थिती गरजेची…

पूण दुर्दैवान लोक जेन्ना आपल्या जिविताची तपासणी करतात, तेन्ना तांकां दिसता की हें जिवित फकत भायल्या घडणुकांनीच भरलां… गरीब लोक! तांकां दिसता की जर अमुक-तमुक घडणूक तांकां घडली नासती जाल्यार तांचें जिवित खूब बरें आसतलें…

आपलीं नशीब आपल्या वांगडा आयलीं आनी सूख भोगपाची संद आपणें गमायली असो तांचो समज जाता… जे गमायलें ताचो ते दुस्वास करतात, जे तिरस्कारलें ताचे खातीर रडटात, जुन्या ठेचांचो आनी संकटांचो उगडास करून किणकिणटात…

लोकांनी हें मानून घेवंक ना की नुस्तें जियेवन सारप म्हळ्यार जियेवप न्हय आनी जागरूकपणान जियेवपाची क्षमता फकत आत्म्याच्या अंतरीक स्थितीचेर आदारून आसता… जिवितांतल्यो भायल्यो घडणुको कितल्यो सुंदर आसात हातूंत अर्थ ना, जर आमी अशा वेळार योग्य अंतरीक स्थितींत नासल्यार, सगळ्यांत बऱ्यो घडणुको लेगीत एकसुर्यो, त्रासदायक वो फकत कंटाळो दिवपी दिसूंक शकतात…

कोणीतरी लग्नाची वाट उत्सुकतायेन पळयता, ती एक घडणूक, पूण अशें घडूंक शकता की घडणुकेच्या अचूक वेळार इतलो व्यस्त आसूं येता की खऱ्या अर्थान तातूंत कसलोच आनंद घेवंक शकना आनी ती सगळी गजाल इतली सुकी आनी थंड प्रोटोकॉल भशेन जावंक शकता…

अनुभवान आमकां शिकयलां की मेजवानीक वो नाच-गाण्याक वचपी सगळे लोक खऱ्या अर्थान आनंद घेनात… सगळ्यांत बऱ्या उत्सवांत लेगीत एक कंटाळो दिवपी मनीस आसताच आनी सगळ्यांत रूचकर वस्तूंक कांय लोक खुश जातात आनी कांय रडटात…

खूब कमी लोक आसात जांकां भायली घडणूक आनी योग्य अंतरिक स्थिती खाजगीपणान मेळोवन घेवपाक कळटा… दुख्खाची गजाल ही की लोकांक जागरूकपणान जियेवपाक कळना: जेन्ना हांसपाक जाय तेन्ना ते रडटात आनी जेन्ना रडपाक जाय तेन्ना ते हांसतात…

नियंत्रण वेगळें आसा: बुध्दिमान मनीस खुश आसूंक शकता पूण केन्नाच वायटपणान पागल जावंक शकना; दुखी आसूंक शकता पूण केन्नाच निराश आनी खचून वचूंक शकना… हिंसेच्या मदें शांत; उन्मादांत दूर उरपी; वासनेच्या मदें पवित्र, आदी…

उदास आनी निराशावादी लोक जिविता विशीं वायट विचार करतात आनी खरेंच जियेवंक सोदना… दर दिसा आमी अशे लोक पळयतात जे फकत दुखीच न्हय, तर आनीक —आनी तें चड वायट— दुसऱ्यांचें जिवित लेगीत तितलेंच कडूय करतात…

अशे लोक दर दिसा उत्सवांत जियेले तरी बदलचे ना; मानसशास्त्रीय दुयेंसां तांच्या भितर आसता… अशा लोकांची अंतरंगातली स्थिती निश्र्चितपणान वायट आसता…

तore पूण ते लोक स्वताक नीतिमान, संत, सद्गुणी, थोर, उपकारी, हुतात्मे, आदी, आदी, आदी म्हूण स्वताक पाचारतात… ते अशे लोक आसात जे स्वताक खूब चड मानतात; अशे लोक जे स्वताचेर खूब मोग करतात…

अशे व्यक्ती जे स्वताक खूब दया दाखयतात आनी जे सदांच आपली जापसालदारी टाळपा खातीर मार्ग सोदतात… अशे लोक निचल्या भावनांक टेकून आसात आनी हें स्पश्टपणान दिसता की ताका लागून ते दर दिसा मानवापरस उण्या मानसशास्त्रीय घटकांची निर्मिती करतात.

दुख्खद घडणुको, नशिबाचे फाटी, गरीबी, कर्ज, समस्या, आदी, फकत अशा लोकांकूच येतात जांकां जियेवपाक कळना… कोणाकूय गिरेस्त बौध्दिक संस्कृती तयार करपाक शकता, पूण खूब कमी लोक आसात जांकां प्रामाणीकपणान जियेवपाक शिकलां…

जेन्ना कोण भायल्या घडणुकांक चेतनेच्या अंतरीक स्थिती पासून वेगळी करता, तेन्ना तो अस्तित्व तिगोवन दवरपाची ताकद ना म्हूण दाखोवन दिता. जे जागरूकपणान भायली घडणूक आनी अंतरिक स्थिती मेळोवन घेवपाक शिकतात, ते यशाच्या मार्गान चलतात…