Sambandhanchem Jag

संवंधांच्या संवसाराक खूब वेगळे अशे तीन पैलू आसात, ते नेमकेपणान स्पश्ट करपाची गरज आसा.

पयली गजाल: आमी ग्रह-शरीराकडेन जोडिल्ले आसात. म्हळ्यार शारिरीक कुडीकडेन.

दुसरी गजाल: आमी पृथ्वीचेर जियेतात आनी ताका लागून भायल्या संवसाराकडेन आनी आमच्या कुटुंबाक, वेवसायाक, पैशांक, धंद्याक, वेवसायाक, राजकारणाक, आदींक लागू जावपी प्रस्नांकडेन आमी जोडिल्ले आसात.

तिसरी गजाल: मनीस आनी ताचे स्वताचे संबंद. चडशा लोकांक ह्या नात्याक म्हत्व ना.

दुर्दैवान लोकांक फकत पयल्या दोन प्रकारांच्या नात्यांनी रूची आसा, तिसऱ्या प्रकाराकडे ते पुराय तरेन दुर्लक्ष करतात.

अन्न, भलायकी, पयसो, वेवसाय हीं खऱ्या अर्थान “बुध्दि आशिल्ल्या जनावरांची” मुखेल चिंता आसतात, जाका चुकीन “मनीस” म्हणटात.

आतां, शारिरीक कूड आनी संवसारांतलीं कामां हीं आमकां भायलीं आसात हें स्पश्ट दिसता.

ग्रह-कूड (शारिरीक कूड), केन्नांय दुयेंत आसता, केन्नांय भलायकेन भरिल्ली आसता आनी असो क्रम चलता.

आमकां आमच्या शारिरीक कुडीविशीं कांय तरी खबर आसा अशें आमकां सदांच दिसता, पूण खऱ्या अर्थान संवसारांतल्या सगळ्यांत बरे शास्त्रज्ञानी लेगीत मांस आनी हाड हांच्या कुडीविशीं चड खबर ना.

शारिरीक कुडीची व्हड आनी गुंतागुंतीची रचना लक्षांत घेतल्यार ती आमच्या समजुती भायर आसा हातूंत दुबाव ना.

दुसऱ्या प्रकाराच्या नात्यांचो प्रस्न आसा तितलो, आमी सदांच परिस्थितीचे बळी थारतात; दुख्खाची गजाल म्हळ्यार आमी अजून परिस्थितीची जाणीवपूर्वक सुरवात करपाक शिकूंक ना.

अशे खूब लोक आसात जे कशाकूच वा कोणायकूच जुळोवपाक शकनात वा जिवितांत खरें यश मेळोवपाक शकनात.

गूढ ज्ञानाचे नदरेन स्वताक विचार करतना, ह्या तीन प्रकारांच्या नात्यां मदलें खंयच्या नात्यांत आमी चुकतले, हें सोदप खूब म्हत्वाचें थारता.

अशें घडूंक शकता की आमी शारिरीक कुडीकडेन चुकीच्या मार्गान जोडिल्ले आसात आनी ताका लागून आमी दुयेंत पडूं येतात.

अशें घडूंक शकता की भायल्या संवसाराकडेन आमचें नातें बरें ना आनी ताका लागून संघर्श, अर्थीक आनी समाजीक समस्या येतात.

अशें घडूंक शकता की स्वताकडेन आमचें नातें बरें ना आनी ताका लागून आमी अंतरंगांत उजवाड नाशिल्ल्यान खूब त्रास भोगतात.

उगताच, आमच्या बेडरूमंतलो दिवो वीज जोडणेक जोडिल्लो नासल्यार, आमचो रूम काळखो आसतलो.

ज्या लोकांक अंतरंगांत उजवाड नासल्यान त्रास भोगतात, तांणी तांचें मन तांच्या अस्तित्वाच्या ऊंच केंद्रांकडेन जोडपाक जाय.

निःसंशयपणान आमकां आमच्या ग्रह-कुडी (शारिरीक कूड) आनी भायल्या संवसाराकडेनूच न्हय, तर आमच्या स्वताच्या अस्तित्वाच्या दरेक भागाकडेन योग्य नातें स्थापन करपाची गरज आसा.

खूप दोतोर आनी वखदां घेवन थकून गेल्ले दुयेंत आशिल्ले निराशावादी लोक आतां बरे जावंक सोदना आनी आशावादी दुयेंती जियेवपा खातीर झुजतात.

मोंटे कार्लो कॅसिनोंत खूब गिरेस्त लोकांनी जुगार खेळटना आपली संपत्ती गमायली आनी आत्महत्त्या केली. गरीब आवंय आपल्या भुरग्यांक पोसचे खातीर काम करतात.

खिन्न आशिल्ल्या उमेदवारांची संख्या खूब आसा, जांणी मानसिक शक्ती आनी अंतरंगांत उजवाड नाशिल्ल्यान स्वताचेर गूढ काम करप सोडून दिलां. प्रतिकूल परिस्थितीचो फायदो कितल्यांक घेवपाक मेळटा, ते खूब कमी आसात.

कठिण परिक्षा, निराशा आनी एकाकीपणाच्या वेळार स्वताच्या अंतरंगाची याद करची.

आमच्या भितर, ऍझ्टेक टोनंटझिन, स्टेला मारिस, इजिप्शियन आयसिस, देव-मां, आमचें दुख्खी काळजाक बरें करपाक वाट पळयत आसा.

जेन्ना स्वताक “स्वताची याद” असो धक्को दितात, तेन्ना कुडीच्या पुराय कामांत चमत्कारिक बदल घडून येता, जाका लागून पेशींक वेगळें अन्न मेळटा.