ला विदा

व्यावहारिक जिविताचे भुयेंत आमकां सदांच अजाप दाखोवपी विरोधाभास दिश्टी पडटात. खूब गिरेस्त लोक, व्हडल्या घरांनी रावपी आनी खूब इश्टागत आशिल्ले, केन्ना केन्ना भयंकर त्रास भोगतात… सादे कामगार जे फावड्या आनी कुदळीन काम करतात वा मध्यमवर्गीय लोक, केन्ना केन्ना पुराय सुखान जियेतात.

अनेक लक्षाधीश कामवासनेक दुबळे जातात आनी गिरेस्त बायलां आपल्या घोवाच्या बेवफाचेर दुख्खान रडटात… पृथ्वीचेर गिरेस्त लोक सोन्याच्या पिंजऱ्यांत गिदां सारके दिसतात, ह्या दिसांनी ते “बॉडीगार्ड” नासतना जियेवंक शकनात… राजकारणी मनशांक साखळ्यो आसतात, ते केन्नाच स्वतंत्र नासतात, ते सदांच हत्यारां आशिल्ल्या लोकांभोवतणी घुंवतात…

आमी हे परिस्थितीक चड खोलायेन अभ्यासूंया. जिणें म्हळ्यार कितें तें जाणें गरजेचें आसा. दरेकल्याक आपलें मत दिवपाचें स्वातंत्र्य आसा… कोण कितेंय म्हणूं, खऱ्या अर्थान कोणाकूच कांय खबर ना, जिणें म्हळ्यार एक समस्या, जी कोणाकूच समजना…

जेन्ना लोक आमकां आपल्या जिविताची काणी फुकट सांगपाक सोदतात, ते घडणुको, नांवां आनी आडनांवां, तारिखो, आदी सांगतात, आनी आपली काणी सांगतना तांकां समाधान दिसता… त्या गरीब लोकांक खबर ना की तांची काणी पुराय ना, कारण घडणुको, नांवां आनी तारिखो म्हळ्यार फकत सिनेमाचो बाह्य भाग, भितरलो भाग ना…

“चेतनेच्यो अवस्था” जाणें खूब गरजेचें आसा, दरेक घटनेंत तसली वा हेर मानसिक स्थिती आसता. अवस्था भितरली आसता आनी घडणुको भायली आसता, भायली घटना सगळी न्हय…

भितरली अवस्था म्हळ्यार बरीं वा वायट मनस्थिती, चिंता, निराशा, अंधश्रद्धा, भंय, दुबाव, दया, स्व-विचार, स्वताक चड लेखप; सुखी दिसपाची अवस्था, आनंदची अवस्था, आदी, आदी, आदी.

निःसंशयपणान भितरल्यो अवस्था भायल्या घटनांक तंतोतंत जुळूं शकतात वा तांचेकडल्यान निर्माण जावंक शकतात, वा तांचो कसलोच संबंद नासूं येता… खंयच्याय परिस्थितीत, अवस्था आनी घडणुको वेगळ्यो आसतात. सदांच घडणुको तंतोतंत संबंदीत अवस्थांक जुळनात.

एका आनंददायक घटनेची भितरली अवस्था ताका जुळनासतना रावूं येता. एका अप्रिय घटनेची भितरली अवस्था ताका जुळनासतना रावूं येता. खूब वेळ मेरेन वाट पळयिल्ल्यो घडणुको, जेन्ना येतात तेन्ना आमकां कांयतरी उणें दिसता…

खऱ्या अर्थान, ताका जुळपी भितरली अवस्था उणी आशिल्ली, जी भायल्या घटनेंत भर घालूंक जाय आशिल्ली… खूब फावटीं, जी घटना अपेक्षित नासता, तीच आमकां सगळ्यांत बऱ्या वेळार पावयता…