मजकुराक वचात

मिथुन

मे २२ ते जून २१

ओळख आनी आकर्शण चेतनेच्या सपना कडेन व्हरतात. देखीक: तुमी रस्त्यान शांतपणान वतात; तुमी एकदम लोकांचो मोर्चो पळयतात; लोकांच्यो गर्दी ओरडटात, लोकांचे फुडारी उलयतात, ध्वज हवेत फरफरतात, लोक पागल जाल्ले भशेन दिसतात, सगळे उलयतात, सगळे किंचाळटात.

तो जाहीर मोर्चो खूब आवडण्यासारको आसा; आतां तुमी तुमकां करपाक आशिल्लें सगळें विसरलां, तुमी लोकांच्या गर्दी कडेन एकरूप जातात, वक्त्यांचीं उतरां तुमकां पटयतात.

जाहीर मोर्चो इतलो आवडण्यासारको आसा की तुमी स्वताक विसरलां, तुमी त्या रस्त्या वयल्या मोर्चो कडेन इतले तद्रूप जाल्यात, की तुमी आनी कांयच चिंतनात, तुमकां ताचें खूब आकर्शण दिसता, आतां तुमी चेतनेच्या सपनांत पडटात; किंचाळपी लोकांच्या गर्दींत मिसळून तुमी लेगीत किंचाळटात आनी फातर आनी अपमान लेगीत मारतात; तुमी खूब सोबीतपणान सपन पळयतात, तुमी कोण आसात तें तुमकां खबर ना, तुमकां सगळें विसर पडलां.

आतां आमी आनीक सोपो उदाहरण घेवया: तुमी तुमच्या घराच्या कुडींत टेलिव्हिजन स्क्रीन मुखार बसल्यात, काऊबॉयांचीं दृश्यां येतात, मारामारी जातात, प्रेमळ जोडप्यांचे नाटकां जातात, आदी, आदी.

तो सिनेमा खूब आवडण्यासारको आसा, ताणें तुमचें पुराय लक्ष ओडून घेतलां, तुमी स्वताक इतले विसरलां, की तुमी उत्साहान किंचाळटात, तुमी काऊबॉयांक, गोळ्यांक, प्रेमळ जोडप्यांक तद्रूप जाल्यात.

आकर्षणाची शक्ती आतां भयानक आसा, तुमकां स्वताची याद लेगीत ना, तुमी खूब खोलायेचे सपन पळयलां, त्या वेळार तुमकां फक्त सिनेमांतल्या नायकाचो जैत पळोवपाची आसा, त्या वेळार ताका मेळपी नशीब तुमकां जाय.

ओळख, आकर्शण आनी सपन तयार करपी हजारो आनी लाखो परिस्थिती आसात. लोक व्यक्ती, विचार आनी दरतरेच्या ओळखी कडेन तद्रूप जातात आनी दर ओळखी उपरांत आकर्शण आनी सपन येता.

लोक सुप्त चेतनेन जियेतात, सपन पळयत काम करतात, सपन पळयत गाडयो चलोवपाचें काम करतात आनी रस्त्यान सपन पळयत चलपी पादचाऱ्यांक मारतात, स्वताच्या विचारांनी गुल्ल जावन.

शारीरिक कुडीच्या विसव घेवपाच्या वेळार, अहंकार (स्व) शारीरिक कुडींतल्यान भायर सरता आनी आपलीं सपनां घेवन खंयच्याय दिशेन वता. शारीरिक कुडी कडेन परत येवन, परतून जागृत अवस्थेंत प्रवेश करून, तो आपल्या तेच सपनां सयत चालू उरता आनी अशें तो आपलें पुराय जीवन सपन पळयत सारता.

मरतात तीं व्यक्ती ना जातात, पूण अहंकार, स्व, मरणा उपरांतच्या संवसारा परस उंच प्रदेशांनी चालू उरता. मरणा वेळार अहंकार आपलीं सपनां, आपली संवसारीक आसक्ती घेवन वता आनी आपल्या सपनां सयत मर्‍यांच्या संवसारांत जियेता, सपन पळयत चालू उरता, सुप्त चेतनेन, घुंवता तो घुंवता, सुप्त, बेशुद्द.

चेतना जागृत करपाक सोदता ताणें ती हांगां आनी आतां काम करची. आमकां चेतना देहांत आसा आनी ताका लागून आमी ती हांगां आनी आतां काम करची. जो हांगां ह्या संवसारांत चेतना जागृत करता तो सगळ्या संवसारांनी जागृत जाता.

जो ह्या त्रि-आयामी संवसारांत चेतना जागृत करता, तो चौथ्या, पांचव्या, सव्या आनी सातव्या आयामांनी जागृत जाता.

उंच संवसारांनी जागृत जियेवपाक सोदता ताणें हांगां आनी आतां जागृत जावंक जाय.

चार सुवार्ती जागृत जावपाचे गरजेचेर जोर दितात, पूण लोकांक कळना.

लोक खोलायेन न्हिदतात, पूण ते जागृत आसात अशें मानतात, कोण तरी न्हिदलां म्हण मान्य करता तेन्ना तो जागृत जावपाक लागला ह्याचें तें स्पश्ट चिन्ह.

दुसऱ्यांक तांची चेतना न्हिदल्या अशें समजावप खूब कठीण, लोक न्हिदल्यात ह्या भयंकर सत्याक केन्नाच मानून घेनात.

चेतना जागृत करपाक सोदता ताणें स्वताच्या अंतरंगाची याद दवरपाचो अभ्यास वेळोवेळ करपाक जाय.

वेळोवेळ स्वताक याद दवरप, खरें म्हणल्यार खूब कठीण काम आसा.

एक क्षण, विसर पडलो जाल्यार सोबीत सपन पळोवपाक फावो.

आमकां आमचे सगळे विचार, भावना, इत्सा, भावना, सवयो, प्रेरणा, कामवासना, आदींचेर बारीक लक्ष दवरपाची खूब गरज आसा.

दरेक विचार, दरेक भावना, दरेक हालचाल, दरेक सहज कृती, दरेक कामवासना, आमच्या मनांत उत्पन्न जातनाच तांचें स्वता निरीक्षण करपाक जाय; लक्ष दिवपांत कोणाय चूक जाली जाल्यार, चेतनेच्या सपनांत पडपाक ती पुरो.

अनेकदां तुमी रस्त्यान स्वताच्या विचारांनी गुल्ल जावन वतात, त्या विचारां कडेन तद्रूप जावन, आकर्शण जावन, सोबीत सपन पळयत; एकदम तुंचो इश्ट तुमच्या लागींन वता, तुमकां नमस्कार करता, तुमी ताका नमस्काराचो जाप दिनात कारण तुमी ताका पळोवंक ना, तुमी सपन पळयतात; इश्ट रागान भरता, तो मानता की तुमी शिक्षण नाशिल्ले लोक आसात वा तुमी कदाचित रागान भरल्यात, इश्ट लेगीत सपन पळयता, तो जागृत आसत जाल्यार तो स्वताक अशे तर्क दिवचो ना, तुमी न्हिदल्यात हें ताका एकदम कळटलें.

अनेकदां तुमची चुकीची दारकाटणी मारता आनी खंय मारची न्हय थंय मारता, कारण तुमी न्हिदल्यात.

तुमी शारांतल्या गाडयेंत वतात, थाराविक रस्त्यार देंवपाक जाय, पूण तुमी तद्रूप जावन, आकर्शण जावन, तुमच्या मनांतल्या वेवसायाचें सोबीत सपन पळयत, वा यादेंत, वा मोगान, एकदम तुमकां दिसता की तुमी रस्तो चुकलात, तुमी गाडी थांबोवपाक लायतात आनी मागीर कांय रस्ते परत पांयांनी चलून येतात.

वेळोवेळ जागृत रावप खूब कठीण, पूण तें खूब म्हत्वाचें.

जेन्ना आमी वेळोवेळ जागृत जियेवंक शिकतात, तेन्ना आमी हांगां आनी शारीरिक कुडी भायर सपन पळोवपाचें सोडून दितात.

जाणून घेवप गरजेचें आसा की न्हिदतना लोक आपल्या कुडींतल्यान भायर सरतात, पूण आपलीं सपनां घेवन वतात, भितरल्या संवसारांनी सपन पळयत जियेतात आनी शारीरिक कुडी कडेन परत येवन, आपलीं सपनां चालू दवरतात, सपन पळयत चालू उरतात.

जेन्ना कोण तरी वेळोवेळ जागृत जियेवंक शिकता, तेन्ना तो हांगां आनी भितरल्या संवसारांनी सपन पळोवपाचें सोडून दिता.

जाणून घेवप गरजेचें आसा की अहंकार (स्व) आपल्या चंद्र कुडींनी गुठलावन, कुडी न्हिदता तेन्ना शारीरिक कुडींतल्यान भायर सरता, दुर्दैवान अहंकार भितरल्या संवसारांनी न्हिदिल्लो जियेता.

चंद्र कुडी भितर अहंकारा वांगडा सार, आत्मा, आत्म्याचो अंश, बुद्धता, चेतना म्हणटात तें लेगीत आसा. त्या चेतने कडेन आमी हांगां आनी आतां जागृत जावंक जाय.

हांगां ह्या संवसारांत आमकां चेतना आसा, हांगां आमी ती जागृत करपाक जाय, जर आमी खरेंच सपन पळोवपाचें सोडून दिवंक आनी उंच संवसारांनी जागृत जियेवंक सोदतात जाल्यार.

जागृत चेतना आशिल्ली व्यक्ती आपली कूड आपल्या पलंगाचेर विसव घेता तेन्ना उंच संवसारांनी जागृत जियेता, काम करता, वागता.

जागृत व्यक्तीक देह सोडपाची समस्या ना, देह सोडपाचें शिकपाची समस्या फकत न्हिदिल्ल्यां खातीर आसा.

जागृत व्यक्ती देह सोडपाचें शिकपाची चिंता लेगीत करिना, ती उंच संवसारांनी जागृत जियेता, जंय तिची शारीरिक कूड पलंगाचेर न्हिदता.

जागृत व्यक्ती आतां सपन पळयना, कुडीच्या विश्रांती वेळार ती त्या प्रदेशांनी जियेता जंय लोक सपन पळयत घुंवतात, पूण जागृत चेतनेन.

जागृत व्यक्ती धवी लॉज वांगडा संपर्कांत आसता, ती व्हडल्या धव्या सार्वत्रिक बंधुत्वाच्या मंदिरांक भेट दिता, आपल्या गुरू-देवा कडेन भेट घेता, जंय तिची कूड न्हिदता.

वेळोवेळ स्वताच्या अंतरंगाची याद दवरप, अवकाशिक इंद्रियांचो विकास करता आनी मागीर रस्त्यान घुंवपी लोकांचीं सपनां लेगीत पळोवंक शकतात.

अवकाशिक इंद्रियांत, दृष्टी, श्रवण, वास, रूच, स्पर्श, आदींचो आस्पाव जाता. अवकाशिक इंद्रिय म्हळ्यार जागृत चेतनेचें कार्य.

गूढ साहित्यांत उल्लेख केल्ले चक्रां, अवकाशिक इंद्रियांच्या संदर्भात, सूर्याच्या संदर्भात माचिसच्या लांकड्या भशेन आसात.

जर वेळोवेळ स्वताच्या अंतरंगाची याद दवरप चेतना जागृत करपाक गरजेचें आसता, तर लक्ष कशें सांबाळचें तें शिकप लेगीत तितलेंच गरजेचें आसा.

ज्ञानवादी विद्यार्थ्यांनी लक्ष तीन भागांनी वांटपाक शिकपाक जाय: व्यक्ती, वस्तू, स्थळ.

व्यक्ती. खंयच्याच दर्शना मुखार स्वताक विसरपाक फावना.

वस्तू. दरेक वस्तू, दरेक दर्शन, दरेक घडणूक, दरेक घटना कित्ल्योय म्हत्वाच्यो नाशिल्ल्यो तरी, स्वताक विसरनासतना बारीकसाणेन निरीक्षण करप.

स्थळ. आमी खंय आसात त्या स्थळाचें काटेकोर निरीक्षण करप, स्वताक प्रस्न विचारप: हें खंयचें स्थळ? हांव हांगां कित्याक आसां?

ह्या स्थळ घटकांत, आमी आयामाचो प्रस्न घालपाक जाय, कारण निरीक्षणा वेळार आमी खऱ्या अर्थान निसर्गाच्या चवथ्या वा पांचव्या आयामांत सांपडूं शकतात; याद दवरात की निसर्गाक सात आयाम आसात.

त्रि-आयामी संवसारांत गुरुत्वाकर्षणाचो नेम चलता. निसर्गाच्या उंच आयामांनी, उत्थापनाचो नेम आसा.

एकाद्रें स्थळ पळयतना, आमी निसर्गाच्या सात आयामांचो प्रस्न केन्नाच विसरपाक फावना; मागीर स्वताक विचारप सोयीचें: हांव खंयच्या आयामांत आसां?, आनी मागीर पडताळणी खातीर, वाऱ्यांत तरंगावपाचे हेतून शक्य तितली लांब उडी मारप गरजेचें. जर आमी तरंगलें जाल्यार तें तर्कसंगत आसा कारण आमी शारीरिक कुडी भायर आसात. आमी केन्नाच विसरपाक फावना की जेन्ना शारीरिक कूड न्हिदता, तेन्ना अहंकार चंद्र कुडी आनी भितर आशिल्ल्या सारां सयत आणविक संवसारांत सुप्तपणान सोयऱ्या भशेन घुंवता.

व्यक्ती, वस्तू, स्थळ हांचे भितर लक्ष वांटल्यार चेतना जागृत जाता.

अनेक ज्ञानवादी विद्यार्थी ह्या व्यायामाची सवय जातकच, जागृत अवस्थेंत, वेळोवेळ लक्ष तीन भागांनी वांटल्या उपरांत, हे प्रस्न विचारल्या उपरांत, उडी मारल्या उपरांत, तेच व्यायामाचो अभ्यास शारीरिक कुडीच्या न्हिदे वेळार करताले, जेन्ना ते खऱ्या अर्थान उंच संवसारांनी आसताले आनी जेन्ना तांणी ती प्रसिद्ध प्रयोगात्मक उडी मारली, तेन्ना ते भोवतालच्या वातावरणांत खूब आनंदान तरंगलें; मागीर तांणी चेतना जागृत केली, मागीर तांकां याद आयली की शारीरिक कूड पलंगाचेर न्हिदल्या आनी आनंदा भरीत ते उंच आयामांनी जिविताच्या आनी मरणाच्या रहस्यांचो अभ्यास करपाक समर्पित जाले.

वेळोवेळ दर दिसा अभ्यास केल्लो व्यायाम, जो सवय जाता, रीत जाता, मनाच्या वेगवेगळ्या भागांनी इतलो कोरला वता, की तो न्हिदे वेळार आपोआप परतून जाता, जेन्ना आमी खऱ्या अर्थान शारीरिक कुडी भायर आसतात आनी ताचो परिणाम चेतना जागृत जाता.

मिथुन ही वायू रास आसा, तिचेर बुध ग्रहाचें शासन चलता. मिथुन फुफ्फुसां, बांयो आनी पांयांचें शासन करता.

अभ्यास. मिथुन राशीच्या वेळार ज्ञानवादी विद्यार्थ्यांनी पाटीचेर न्हिदोवंक जाय आनी कुडीक शांत करची. मागीर पांच वेळां हवा भितर घेवंक जाय आनी पांच वेळां भायर उडोवंक जाय; भितर घेतना कल्पना करची की कंठांत सांचिल्लो उजवाड आतां श्वसननलिका आनी फुफ्फुसांनी काम करता. भितर घेतना पांय आनी बांयो उजवे आनी दावे कडेन उगडात, भायर उडयतना पांय आनी बांयो बंद करात.

मिथुनाची धातू बुध, रत्न भांगराचो बेरिल, रंग हळडुवो.

मिथुन राशीच्या लोकांक भोंवडी करपाक खूब आवडटा, ते मनाच्या हुशार आवाजाक तिरस्कारपाची चूक करतात, सगळें मनान सोडोवपाक सोदतात, तांकां सहज राग येता, ते खूब गतिशील, लवचीक, अस्थिर, चिडचिडे, हुशार, तांचें जीवन जैत आनी अपयशान भरिल्लें आसता, तांचे कडेन खूब धाडस आसता.

मिथुन राशीचे लोक आपल्या दुर्मिळ द्वैतवादान त्रासदायक थारतात, त्या दुहेरी व्यक्तिमत्त्वाक लागून, जें तांकां खाशेलें आसा आनी ग्रीकांनी ज्याचें प्रतीक कास्टोर आनी पोलक्स ह्या गूढ भावां भितर केल्लें आसा.

मिथुन राशीचो मनीस खंयच्या गजालींत कशें वागतलो हें केन्नाच जाणना, ताच्या दुहेरी व्यक्तिमत्वाक लागून.

खंयच्याय थाराविक वेळार मिथुन राशीचो मनीस खूब खरें इश्ट थारता, इश्टागती खातीर आपल्या जिवनाची लेगीत त्याग करपाक तयार आसता, ज्या व्यक्तीक ताणें आपलें प्रेम भेटयलां, पूण खंयच्याय दुसऱ्या वेळार त्याच प्रिय व्यक्ती आड खूब वायट अपमान करपाक तयार आसता.

मिथुनाचो कनिष्ठ प्रकार खूब धोक्याचो आसा आनी ताका लागून ताची इश्टागत घेवप सोयीचें न्हय.

मिथुन राशीच्या लोकांचो सगळ्यांत गंभीर दोश म्हळ्यार सगळ्या लोकांक चुकीच्या पद्धतीन थारावपाची प्रवृत्ती.

जुंवळे कास्टोर आनी पोलक्स आमकां चिंतपाक सांगतात. खरें म्हणल्यार निसर्गांत उक्ती आशिल्ली वस्तू आनी उक्ती ऊर्जा उश्णता, उजवाड, वीज, रासायनिक शक्ती आनी आनीक उंच शक्तींनी प्रतीकात्मक आसा, ज्या अजून आमच्या खातीर अज्ञात आसात, ते सदांच उलट्या रूपान जातात आनी एकाचें दिसप दुसऱ्याचें एंट्रॉपी वा ना जावप मानून घेता, कास्टोर आनी पोलक्स ह्या गूढ भावां परस कमी वा चड न्हय, ग्रीकांनी अशा घटनेचें प्रतीक. ते एका आड एक जियेताले आनी मरताले जशें एका आड एक जल्म घेतात आनी मरतात, दिसतात आनी ना जातात, जंय जंय वस्तू आनी ऊर्जा आसा थंय थंय.

ब्रह्मांडोत्पत्तींत मिथुनाची प्रक्रिया खूब म्हत्वाची आसा. मूळची पृथ्वी एक सूर्य आशिल्ली, जी हळू हळू धुक्याच्या वलयाच्या खर्चाचेर घट्ट जाली, दुखदायक रुप्याच्या स्थिती मेरेन, जेन्ना विकिरणान वा थंडायेन आमच्या गोलाचो पयलो घन थर निश्चित केलो, रासायनिक विखुरपाच्या घटनेन वा ऊर्जेच्या एंट्रॉपीन, जी वस्तूच्या जाड अवस्था तयार करता, तांकां आमी घन आनी द्रव म्हणटात.

निसर्गांतले हे सगळे बदल कास्टोर आनी पोलक्सच्या अंतरंगाच्या प्रक्रियें प्रमाण जातात.

विसाव्या शेंकड्याच्या ह्या काळांत जिवितान परत परम तत्त्वा कडेन वचपाची सुरवात केल्या आनी जाड वस्तू ऊर्जेत बदलपाक लागल्या. आमकां सांगलां की पांचव्या फेऱ्यांत पृथ्वी एक प्रेत जातली, एक नवो चंद्र आनी जीव आपले सगळे रचनात्मक आनी विध्वंसक प्रक्रिया घेवन ईथरीय संवसारा भितर विकास करतले.

गूढ दृष्टिकोनांतल्यान आमी खात्रीन सांगूंक शकतात की कास्टोर आनी पोलक्स जुंवळीं आत्म्या आसात.

प्रत्येक मनशाचो स्व, अंतरंग, दोन जुंवळीं आत्म्या आसतात, आध्यात्मिक आनी मानवी.

सामान्य आनी सामान्य बुद्धी आशिल्ल्या जनावरांत, स्व, अंतरंग, जल्म घेना वा मरना, वा पुनर्जल्म घेना, पूण तो दरेक नव्या व्यक्तिमत्त्वाक सार धाडटा; हो मानवी आत्म्याचो अंश; बुद्धता.

जाणून घेवप खूब गरजेचें आसा की बुद्धता, सार, चंद्र कुडी भितर जमा केलां जंय अहंकार कपडे घालता.

थोडी स्पश्ट भाशेंत उलयत म्हणल्यार, आमी म्हणटले की सार दुर्दैवान चंद्र अहंकारा भितर बंद केलां. हरवल्ले देंवतात.

नरक संवसारांनी देंवपाचो उद्देश फकत चंद्र कुडी आनी अहंकार ना करपाचो आसा, बुडून ना करपाच्या माध्यमांतल्यान. बाटली ना केल्या उपरांतूच सार सुटका मेळयता.

वस्तूचें ऊर्जेंत आनी ऊर्जेचें वस्तूंत अशे सतत बदल, आमकां सदांच मिथुनाचेर विचार करपाक सांगतात.

मिथुनाचो श्वसननलिका, फुफ्फुसां आनी श्वासोश्वासा कडेन लागींचो संबंद आसा. सूक्ष्म-मनीस हाची निर्मिती स्थूल-ब्रह्मांडाच्या प्रतिमे प्रमाण केल्या.

पृथ्वी लेगीत श्वास घेता. पृथ्वी सूर्याचें म्हत्वाचें सल्फर भितर घेता आनी मागीर तें पृथ्वीचें सल्फर जावन भायर उडयता; हें मनीस शुद्ध ऑक्सिजन भितर घेता आनी कार्बन डायऑक्साइड जावन भायर उडयता तशेंच आसा.

ह्या जिविताच्या ल्हारांचें, एका आड एक वयर आनी सकयल वचप, खरें म्हणल्यार संकोचन आनी प्रसरण, प्रेरणा आनी श्वास सोडप पृथ्वीच्या खोलायेच्या गर्भांतल्यान येता.