ເຫດແຫ່ງເອກະລັກທັງຫລາຍ

ບັນດາອົງປະກອບທີ່ເປັນອັດຕະນິຍົມຫຼາຍຢ່າງທີ່ປະກອບເປັນຕົວຕົນນັ້ນ ມີຮາກຖານມາຈາກເຫດ.

ຕົວຕົນທີ່ເປັນເຫດນັ້ນ ແມ່ນເຊື່ອມໂຍງກັບກົດແຫ່ງເຫດ ແລະ ຜົນ. ແນ່ນອນວ່າ ບໍ່ສາມາດມີເຫດໂດຍທີ່ບໍ່ມີຜົນ, ແລະບໍ່ມີຜົນໂດຍທີ່ບໍ່ມີເຫດ; ນີ້ແມ່ນບໍ່ມີຂໍ້ສົງໄສ, ບໍ່ມີຄວາມສົງໃສ.

ມັນຈະເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະກໍາຈັດບັນດາອົງປະກອບທີ່ບໍ່ມີຄວາມເປັນມະນຸດຕ່າງໆ ທີ່ພວກເຮົາບັນຈຸໄວ້ພາຍໃນ ຖ້າພວກເຮົາບໍ່ກໍາຈັດຮາກຖານທີ່ເປັນເຫດມາຈາກຂໍ້ບົກພ່ອງທາງຈິດໃຈຂອງພວກເຮົາຢ່າງສິ້ນເຊີງ.

ແນ່ນອນວ່າ ບັນດາຕົວຕົນທີ່ເປັນເຫດນັ້ນ ແມ່ນພົວພັນຢ່າງໃກ້ຊິດກັບໜີ້ສິນກໍາທີ່ແນ່ນອນ.

ມີແຕ່ການເສຍໃຈຢ່າງສຸດຊຶ້ງ ແລະ ການເຈລະຈາທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບບັນດາຜູ້ປົກຄອງກົດໝາຍເທົ່ານັ້ນ ທີ່ສາມາດໃຫ້ຄວາມສຸກແກ່ພວກເຮົາໃນການບັນລຸເຖິງການທໍາລາຍອົງປະກອບທີ່ເປັນເຫດທັງໝົດເຫຼົ່ານັ້ນ ທີ່ສາມາດນໍາພາພວກເຮົາໄປສູ່ການກໍາຈັດອົງປະກອບທີ່ບໍ່ຕ້ອງການອອກໄປຢ່າງຖາວອນໃນຮູບແບບໃດໜຶ່ງ.

ບັນດາເຫດທີ່ເປັນຮາກຖານຂອງຄວາມຜິດພາດຂອງພວກເຮົາ ສາມາດຖືກກໍາຈັດອອກໄປໄດ້ດ້ວຍຕົວຂອງມັນເອງ ຂໍຂອບໃຈກັບວຽກງານທີ່ມີປະສິດທິພາບຂອງພຣະຄຣິດພາຍໃນ.

ແນ່ນອນວ່າ ບັນດາຕົວຕົນທີ່ເປັນເຫດນັ້ນ ມັກຈະມີຄວາມສັບສົນທີ່ຍາກລໍາບາກຢ່າງໜ້າຢ້ານກົວ.

ຕົວຢ່າງ: ນັກຮຽນສະເໜ່ອາດຈະຖືກສອນໂດຍຄູສອນຂອງລາວ ແລະ ຕໍ່ມາ ນັກຮຽນໃໝ່ຄົນນັ້ນກໍຈະກາຍເປັນຄົນທີ່ສົງໄສ. ໃນກໍລະນີສະເພາະນີ້ ຕົວຕົນທີ່ເປັນເຫດທີ່ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຜິດພາດດັ່ງກ່າວ ຈະສາມາດຖືກທໍາລາຍໄດ້ໂດຍຜ່ານການເສຍໃຈຈາກພາຍໃນທີ່ສູງສຸດ ແລະ ດ້ວຍການເຈລະຈາສະເໜ່ທີ່ພິເສດຫຼາຍ.

ພຣະຄຣິດພາຍໃນໃນຕົວເຮົາເອງເຮັດວຽກຢ່າງເຂັ້ມງວດ ກຳຈັດບັນດາເຫດທີ່ເປັນຄວາມລັບຂອງຄວາມຜິດພາດຂອງພວກເຮົາທັງໝົດເຫຼົ່ານັ້ນໂດຍອີງໃສ່ວຽກງານທີ່ຮູ້ສຶກ ແລະ ຄວາມທຸກທໍລະມານໂດຍສະໝັກໃຈ.

ຜູ້ເປັນເຈົ້າແຫ່ງຄວາມສົມບູນແບບ ຕ້ອງມີຊີວິດຢູ່ໃນຄວາມເລິກລັບຂອງພວກເຮົາທັງໝົດ ເຊິ່ງແມ່ນລະຄອນຈັກກະວານ.

ຄົນເຮົາຮູ້ສຶກຕົກໃຈເມື່ອພິຈາລະນາເຖິງການທໍລະມານທັງໝົດທີ່ຜູ້ເປັນເຈົ້າແຫ່ງຄວາມສົມບູນແບບປະສົບໃນໂລກທີ່ເປັນເຫດ.

ໃນໂລກທີ່ເປັນເຫດ ພຣະຄຣິດທີ່ເປັນຄວາມລັບໄດ້ຜ່ານຄວາມຂົມຂື່ນທີ່ບໍ່ສາມາດພັນລະນາໄດ້ທັງໝົດຂອງທາງແຫ່ງການຕາຍຂອງພຣະອົງ.

ຢ່າງແນ່ນອນ ປິລາດໄດ້ລ້າງມືຂອງລາວ ແລະ ແກ້ຕົວເອງ ແຕ່ໃນທີ່ສຸດກໍປະນາມຜູ້ທີ່ໜ້າຮັກໃຫ້ຕາຍເທິງໄມ້ກາງແຂນ.

ມັນເປັນສິ່ງທີ່ພິເສດສໍາລັບຜູ້ເລີ່ມຕົ້ນທີ່ເຫັນການຂຶ້ນໄປສູ່ກາລະວາຣີ.

ຢ່າງແນ່ນອນ ສະຕິແສງຕາເວັນທີ່ປະສົມປະສານກັບພຣະຄຣິດພາຍໃນ ທີ່ຖືກຄຶງເທິງໄມ້ກາງແຂນອັນສະຫງ່າງາມຂອງກາລະວາຣີ ນັ້ນໄດ້ກ່າວປະໂຫຍກທີ່ໜ້າຢ້ານກົວທີ່ມະນຸດບໍ່ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້.

ປະໂຫຍກສຸດທ້າຍ (ພຣະບິດາຂອງຂ້າພະອົງ ຂ້າພະອົງມອບວິນຍານຂອງຂ້າພະອົງໄວ້ໃນມືຂອງພຣະອົງ) ຈະຕາມມາດ້ວຍຟ້າຜ່າ ແລະ ຟ້າຮ້ອງ ແລະ ໄພພິບັດອັນໃຫຍ່ຫຼວງ.

ຕໍ່ມາ ພຣະຄຣິດພາຍໃນ ຫຼັງຈາກການປົດອອກຈາກໄມ້ກາງແຂນແລ້ວ ຈະຖືກຝັງໄວ້ໃນບ່ອນຝັງສົບອັນສັກສິດຂອງພຣະອົງ.

ໂດຍຜ່ານຄວາມຕາຍ ພຣະຄຣິດພາຍໃນຈະຂ້າຄວາມຕາຍ. ຕໍ່ມາອີກຫຼາຍ ພຣະຄຣິດພາຍໃນຕ້ອງຟື້ນຄືນຊີວິດໃນຕົວເຮົາ.

ຢ່າງແນ່ນອນ ການຟື້ນຄືນຊີວິດຂອງພຣະຄຣິດຈະມາປ່ຽນແປງພວກເຮົາຢ່າງສິ້ນເຊີງ.

ຜູ້ຊໍານານທີ່ຟື້ນຄືນຊີວິດໃດກໍຕາມ ມີອໍານາດພິເສດເໜືອໄຟ, ອາກາດ, ນໍ້າ ແລະ ດິນ.

ຢ່າງແນ່ນອນ ບັນດາຜູ້ຊໍານານທີ່ຟື້ນຄືນຊີວິດນັ້ນ ຈະໄດ້ຮັບຄວາມອະມະຕະ ບໍ່ພຽງແຕ່ທາງດ້ານຈິດໃຈເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງທາງດ້ານຮ່າງກາຍອີກດ້ວຍ.

ພຣະເຢຊູ ມະຫາຄາບີຣ໌ ຍັງຊົງມີຊີວິດຢູ່ດ້ວຍຮ່າງກາຍດຽວກັນກັບທີ່ພຣະອົງເຄີຍມີຢູ່ໃນດິນແດນສັກສິດ; ເຄົາເຕີແຊັງແຈກແມັງ ທີ່ປ່ຽນທາດກົ່ວເປັນຄໍາ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເພັດທີ່ມີຄຸນນະພາບດີທີ່ສຸດໃນຊ່ວງສະຕະວັດທີ XV, XVI, XVII, XVIII, ແລະ ອື່ນໆ ຍັງມີຊີວິດຢູ່ເຖິງທຸກມື້ນີ້.

ເຄົາເຕີຄາລີອໍສໂຕຼ ທີ່ເປັນຄວາມລັບ ແລະ ມີອໍານາດ ທີ່ເຮັດໃຫ້ເອີຣົບປະຫຼາດໃຈດ້ວຍພະລັງຂອງລາວໃນຊ່ວງສະຕະວັດທີ XVI, XVII ແລະ XVIII ແມ່ນຜູ້ຊໍານານທີ່ຟື້ນຄືນຊີວິດ ແລະ ຍັງຄົງຮັກສາຮ່າງກາຍທາງກາຍະພາບຂອງລາວໄວ້ຄືເກົ່າ.