ປື້ມແຫ່ງຊີວິດ

ຄົນເຮົາເປັນແນວໃດຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າກໍເປັນແນວນັ້ນ. ສິ່ງທີ່ສືບຕໍ່ໄປເກີນຄວາມຕາຍ, ກໍຄືຊີວິດ. ນີ້ຄືຄວາມໝາຍຂອງໜັງສືແຫ່ງຊີວິດທີ່ເປີດຂຶ້ນເມື່ອຄວາມຕາຍມາຮອດ.

ຖ້າມອງເລື່ອງນີ້ຈາກມຸມມອງທາງຈິດວິທະຍາຢ່າງເຂັ້ມງວດ, ມື້ໃດມື້ໜຶ່ງໃນຊີວິດຂອງເຮົາ, ກໍເປັນພຽງການຈຳລອງຊີວິດທັງໝົດ.

ຈາກທັງໝົດນີ້ເຮົາສາມາດສະຫຼຸບໄດ້ດັ່ງນີ້: ຖ້າຄົນເຮົາບໍ່ຝຶກຝົນຕົນເອງໃນມື້ນີ້, ເຂົາເຈົ້າກໍຈະບໍ່ປ່ຽນແປງເລີຍ.

ເມື່ອມີຄົນເວົ້າວ່າພວກເຂົາຕ້ອງການຝຶກຝົນຕົນເອງ, ແຕ່ບໍ່ເຮັດໃນມື້ນີ້ ແລະເລື່ອນໄປມື້ອື່ນ, ຄຳເວົ້ານັ້ນກໍຈະເປັນພຽງແຕ່ໂຄງການໜຶ່ງເທົ່ານັ້ນ, ເພາະໃນມື້ນີ້ແມ່ນຕົວແທນຂອງຊີວິດທັງໝົດຂອງພວກເຮົາ.

ມີຄຳເວົ້າທີ່ວ່າ: “ຢ່າເລື່ອນສິ່ງທີ່ສາມາດເຮັດໄດ້ໃນມື້ນີ້ໄປເປັນມື້ອື່ນ.”

ຖ້າຄົນເຮົາເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຈະຝຶກຝົນຕົນເອງໃນມື້ອື່ນ”, ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຝຶກຝົນຕົນເອງເລີຍ, ເພາະວ່າຈະມີມື້ອື່ນສະເໝີ.

ສິ່ງນີ້ຄ້າຍຄືກັບປ້າຍປະກາດທີ່ພໍ່ຄ້າບາງຄົນຕິດໄວ້ໃນຮ້ານຂອງພວກເຂົາ: “ມື້ນີ້ບໍ່ໃຫ້ກູ້, ມື້ອື່ນໃຫ້.”

ເມື່ອຜູ້ທີ່ຂັດສົນມາຂໍສິນເຊື່ອ, ພວກເຂົາກໍພົບກັບປ້າຍທີ່ໜ້າຢ້ານນັ້ນ, ແລະຖ້າພວກເຂົາກັບມາໃນມື້ອື່ນ, ພວກເຂົາກໍພົບເຫັນປ້າຍອະທິບາຍແບບດຽວກັນອີກ.

ສິ່ງນີ້ເອີ້ນວ່າ “ພະຍາດຂອງມື້ອື່ນ” ໃນທາງຈິດຕະວິທະຍາ. ຕາບໃດທີ່ຄົນເຮົາເວົ້າວ່າ “ມື້ອື່ນ”, ເຂົາເຈົ້າກໍຈະບໍ່ປ່ຽນແປງ.

ພວກເຮົາຕ້ອງການຝຶກຝົນຕົນເອງໃນມື້ນີ້ດ້ວຍຄວາມຮີບດ່ວນສູງສຸດ, ໂດຍບໍ່ມີການເລື່ອນ, ບໍ່ແມ່ນຝັນເຖິງອະນາຄົດ ຫຼື ໂອກາດທີ່ພິເສດຢ່າງຊ້າໆ.

ຄົນທີ່ເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຈະເຮັດສິ່ງນີ້ກ່ອນແລ້ວຈຶ່ງຈະຝຶກຝົນຕົນເອງ.” ພວກເຂົາຈະບໍ່ຝຶກຝົນຕົນເອງເລີຍ, ພວກເຂົາຄືຊາວໂລກທີ່ກ່າວເຖິງໃນພຣະຄຳພີ.

ຂ້ອຍຮູ້ຈັກເຈົ້າຂອງທີ່ດິນທີ່ມີອຳນາດຄົນໜຶ່ງທີ່ເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຕົນເອງສົມບູນກ່ອນແລ້ວຈຶ່ງຈະຝຶກຝົນຕົນເອງ.”

ເມື່ອລາວປ່ວຍໜັກ, ຂ້ອຍໄດ້ໄປຢາມລາວ, ແລ້ວຂ້ອຍໄດ້ຖາມຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້: “ທ່ານຍັງຕ້ອງການເຮັດໃຫ້ຕົນເອງສົມບູນຢູ່ບໍ?”

“ຂ້ອຍເສຍໃຈທີ່ໄດ້ເສຍເວລາໄປ,” ລາວຕອບ. ມື້ຕໍ່ມາລາວໄດ້ເສຍຊີວິດ, ຫຼັງຈາກທີ່ໄດ້ຮັບຮູ້ເຖິງຄວາມຜິດພາດຂອງລາວ.

ຊາຍຄົນນັ້ນມີດິນຫຼາຍ, ແຕ່ລາວຕ້ອງການເປັນເຈົ້າຂອງຊັບສິນໃກ້ຄຽງ, ເພື່ອໃຫ້ຟາມຂອງລາວຖືກກຳນົດຢ່າງຊັດເຈນໂດຍເສັ້ນທາງສີ່ເສັ້ນ.

“ແຕ່ລະມື້ມີຄວາມກັງວົນຂອງມັນເອງພຽງພໍ!” ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ KABIR ຍິ່ງໃຫຍ່ກ່າວ. ສັງເກດເບິ່ງຕົວເຮົາເອງໃນມື້ນີ້, ໃນສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບມື້ທີ່ເກີດຂຶ້ນຊ້ຳໆ, ຮູບແບບນ້ອຍໆຂອງຊີວິດຂອງພວກເຮົາທັງໝົດ.

ເມື່ອຄົນເຮົາເລີ່ມຕົ້ນຝຶກຝົນຕົນເອງ, ໃນມື້ນີ້, ເມື່ອພວກເຂົາສັງເກດເຫັນຄວາມບໍ່ພໍໃຈແລະຄວາມໂສກເສົ້າຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຂົາກໍກຳລັງເດີນຕາມເສັ້ນທາງແຫ່ງຄວາມສຳເລັດ.

ມັນຈະເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະກຳຈັດສິ່ງທີ່ພວກເຮົາບໍ່ຮູ້. ພວກເຮົາຕ້ອງສັງເກດເບິ່ງຄວາມຜິດພາດຂອງຕົນເອງກ່ອນ.

ພວກເຮົາຈຳເປັນບໍ່ພຽງແຕ່ຮູ້ຈັກມື້ຂອງພວກເຮົາເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງຕ້ອງຮູ້ຈັກຄວາມກ່ຽວຂ້ອງກັນຂອງມັນດ້ວຍ. ມີບາງມື້ທີ່ຄົນເຮົາປະສົບໂດຍກົງ, ຍົກເວັ້ນເຫດການທີ່ຜິດປົກກະຕິ.

ມັນໜ້າສົນໃຈທີ່ຈະສັງເກດເບິ່ງການເກີດຂຶ້ນຊ້ຳໆໃນແຕ່ລະວັນ, ການເຮັດຊ້ຳຄຳເວົ້າ ແລະ ເຫດການ, ສໍາລັບແຕ່ລະຄົນ, ແລະອື່ນໆ.

ການເຮັດຊ້ຳ ຫຼື ການເກີດຂຶ້ນຊ້ຳຂອງເຫດການ ແລະ ຄຳເວົ້າ, ສົມຄວນທີ່ຈະຖືກສຶກສາ, ມັນນຳພວກເຮົາໄປສູ່ການຮູ້ຈັກຕົນເອງ.