Ла Паз

МИРОТ не може да дојде преку УМОТ бидејќи не е од Умот. МИРОТ е миризлив парфем на СМИРЕНОТО СРЦЕ.

МИРОТ не е работа на проекти, меѓународна полиција, ОН. ОАД, меѓународни договори или инвазивни војски кои се борат во име на МИРОТ.

Ако навистина сакаме вистински МИР, мора да научиме да живееме како стражар во време на војна, секогаш будни и внимателни, со брз и прилагодлив Ум, бидејќи МИРОТ не е прашање на романтични ФАНТАЗИИ или прашање на убави соништа.

Ако не научиме да живееме во состојба на будност од момент во момент, тогаш патот што води кон МИРОТ станува невозможен, тесен и откако ќе стане исклучително тежок, на крајот ќе заврши во ќорсокак.

Неопходно е да се разбере, итно е да се знае дека автентичниот МИР на СМИРЕНОТО СРЦЕ не е куќа до која можеме да стигнеме и каде што весело ќе нѐ чека убава девојка. МИРОТ не е цел, место итн.

Да се гони МИРОТ, да се бара, да се прават проекти за него, да се бориме во негово име, да се прави пропаганда за него, да се основаат организации за работа за него итн., е тотално апсурдно бидејќи МИРОТ не е од Умот, МИРОТ е прекрасен парфем на мирното срце.

МИРОТ не се купува ниту се продава, ниту може да се постигне со системот на СМИРУВАЊА, специјални контроли, полиција итн.

Во некои земји националната војска шета по полињата уништувајќи села, убивајќи луѓе и стрелајќи ги наводните бандити, сето тоа наводно во име на МИРОТ. Резултатот од ваквото постапување е множење на БАРБАРСТВОТО.

Насилството предизвикува повеќе насилство, омразата произведува повеќе омраза. МИРОТ не може да се освои, МИРОТ не може да биде резултат на насилство. МИРОТ доаѓа кај нас само кога ќе го распуштиме ЈАС-ОТ, кога во себе ќе ги уништиме сите ПСИХОЛОШКИ фактори кои предизвикуваат војни.

Ако сакаме МИР, мора да размислуваме, мора да проучуваме, мора да ја видиме целата слика, а не само еден нејзин агол.

МИРОТ се раѓа во нас кога радикално сме се промениле во интимна форма.

Прашањето за контроли, организации ЗА МИР, смирувања итн., се изолирани детали, точки, во океанот на животот, изолирани делови од целата слика на ПОСТОЕЊЕТО, кои никогаш не можат да го решат проблемот на МИРОТ во неговата радикална, целосна и дефинитивна форма.

Мораме да ја погледнеме сликата во нејзината целосна форма, проблемот на светот е проблемот на поединецот; ако ПОЕДИНЕЦОТ нема МИР во себе, општеството, светот неизбежно ќе живеат во војна.

Наставниците и учителките од училиштата, колеџите, универзитетите мора да работат за МИРОТ, освен ако не ги сакаат БАРБАРСТВОТО и НАСИЛСТВОТО.

Итно е, неопходно е да им се укаже на учениците и ученичките од новата генерација на патот што треба да го следат, на интимниот пат што може да нѐ доведе со целосна точност до автентичниот МИР на мирното срце.

Луѓето не знаат навистина да разберат што е вистинскиот внатрешен МИР и само сакаат никој да не им застане на патот, да не им пречи, да не ги вознемирува, дури и кога тие сами го преземаат правото да им пречат и да ги вознемируваат и да им го загорчуваат животот на своите ближни.

Луѓето никогаш не го искусиле вистинскиот МИР и имаат само апсурдни мислења за него, романтични идеали, погрешни концепти.

За крадците МИРОТ би бил среќа да можат неказнето да крадат без полицијата да им застане на патот. За шверцерите МИРОТ би бил да можат да го ставаат својот шверц насекаде без властите да ги спречат. За гладните на народот МИРОТ би бил да продаваат скапо, експлоатирајќи десно и лево без официјалните инспектори на владата да им забранат. За проститутките МИРОТ би бил да уживаат во своите кревети на задоволство и слободно да ги експлоатираат сите мажи без властите за здравство или полиција да интервенираат во нивниот живот за ништо.

Секој во својот ум формира педесет илјади апсурдни фантазии за МИРОТ. Секој се обидува да подигне околу себе себичен ѕид од лажни идеи, верувања, мислења и апсурдни концепти за тоа што е МИРОТ.

Секој сака МИР на свој начин, според своите каприци, своите вкусови, своите навики, погрешни обичаи итн. Секој сака да се затвори во заштитен, фантастичен ѕид со цел да го живее својот сопствен МИР, погрешно замислен.

Луѓето се борат за МИРОТ, го посакуваат, го сакаат, но не знаат што е МИРОТ. Луѓето само сакаат никој да не им пречи, секој да може мирно и на раат да си ги прави своите ѓаволштини. Тоа е она што го нарекуваат МИР.

Не е важно какви ѓаволштини прават луѓето, секој верува дека она што го прави е добро. Луѓето наоѓаат оправдување дури и за најлошите злосторства. Ако пијаницата е тажна, пие затоа што е тажна. Ако пијаницата е весела, пие затоа што е весела. Пијаницата секогаш го оправдува порокот на алкохолот. Такви се сите луѓе, за секое злосторство наоѓаат оправдување, никој не се смета за злобен, сите се претставуваат за праведни и чесни.

Постојат многу скитници кои погрешно претпоставуваат дека МИРОТ е да можат да живеат без да работат, многу мирно и без никаков напор во свет полн со прекрасни романтични фантазии.

За МИРОТ постојат милиони погрешни мислења и концепти. Во овој болен свет во кој живееме: секој го бара својот фантастичен МИР, мирот на своите мислења. Луѓето сакаат да го видат во светот мирот на своите соништа, својот посебен вид на мир, иако во себе секој ги носи психолошките фактори кои предизвикуваат војни, непријателства, проблеми од секаков вид.

Во овие времиња на светска криза, секој што сака да се прослави основа организации ЗА МИР, прави пропаганда и станува борец за МИРОТ. Не смееме да заборавиме дека многу лисици политичари ја добиле Нобеловата награда за МИР дури и ако имаат цело гробиште на своја сметка и кои на еден или друг начин тајно наредиле да бидат убиени многу луѓе, кога виделе дека се во опасност да бидат заседнати.

Постојат и вистински учители на човештвото кои се жртвуваат подучувајќи ја Доктрината за Распуштање на ЈАС-ОТ на сите места на земјата. Тие учители од сопствено искуство знаат дека само со распуштање на Мефистофел што го носиме во себе, ни доаѓа мирот на срцето.

Сѐ додека во секој поединец постојат омраза, алчност, завист, љубомора, стекнувачки дух, амбиција, гнев, гордост итн. итн. ќе има неизбежни војни.

Познаваме многу луѓе во светот кои тврдат дека го пронашле МИРОТ. Кога темелно ги проучувавме тие луѓе, можевме да докажеме дека ни оддалеку не го познаваат МИРОТ и дека само се затвориле во некоја осамена и утешна навика, или во некое посебно верување итн., но навистина тие луѓе ни оддалеку не го искусиле она што е вистинскиот МИР на мирното срце. Навистина тие кутри луѓе само си измислиле вештачки мир кој во своето незнаење го мешаат со АВТЕНТИЧНИОТ МИР НА СРЦЕТО.

Апсурдно е да се бара МИРОТ во погрешните ѕидови на нашите предрасуди, верувања, предрасуди, желби, навики итн.

Сѐ додека во УМОТ постојат психолошките фактори кои предизвикуваат непријателства, несогласувања, проблеми, војни, нема да има вистински МИР.

Автентичниот МИР доаѓа од легитимната убавина мудро разбрана.

Убавината на мирното срце го издишува миризливиот парфем на вистинскиот внатрешен МИР.

Итно е да се разбере убавината на пријателството и парфемот на учтивоста.

Итно е да се разбере убавината на јазикот. Неопходно е нашите зборови да ја носат во себе суштината на искреноста. Никогаш не смееме да користиме аритмички, нехармонични, груби, апсурдни зборови.

Секој збор треба да биде вистинска симфонија, секоја реченица треба да биде полна со духовна убавина. Исто толку лошо е да се зборува кога треба да се молчи, и да се молчи кога треба да се зборува. Има злосторнички молчења и има срамни зборови.

Има времиња кога зборувањето е злосторство, има времиња кога молчењето е исто така злосторство. Треба да се зборува кога треба да се зборува и да се молчи кога треба да се молчи.

Да не си играме со зборот бидејќи тој е од голема одговорност.

Секој збор треба да биде измерен пред да се изговори бидејќи секој збор може да произведе многу корисно и многу бескорисно, многу корист или многу штета во светот.

Мораме да внимаваме на нашите гестови, манири, облека и дела од секаков вид. Нашите гестови, нашата облека, начинот на кој седиме на маса, начинот на кој се однесуваме при јадење, начинот на кој им служиме на луѓето во салата, во канцеларијата, на улица итн. секогаш да бидат полни со убавина и хармонија.

Неопходно е да се разбере убавината на добрината, да се почувствува убавината на добрата музика, да се сака убавината на креативната уметност, да се рафинира нашиот начин на размислување, чувствување и делување.

Врховната убавина може да се роди во нас само кога ЈАС-ОТ умрел во радикална, целосна и дефинитивна форма.

Ние сме грди, ужасни, одвратни сѐ додека го имаме во себе и добро жив ПСИХОЛОШКИОТ ЈАС. Убавината во целина е невозможна во нас сѐ додека постои ПЛУРАЛИЗИРАНИОТ ЈАС.

Ако сакаме автентичен МИР, мораме да го сведеме ЈАС-ОТ на космичка прашина. Само така ќе имаме внатрешна убавина. Од таа убавина ќе се роди во нас шармот на љубовта и вистинскиот МИР на срцето.

МИРОТ ТВОРЕЦ носи ред во себе, ја елиминира конфузијата и нѐ исполнува со легитимна среќа.

Неопходно е да се знае дека умот не може да разбере што е вистинскиот МИР. Итно е да се разбере дека мирот на мирното срце не ни доаѓа преку напор, или поради фактот што припаѓаме на некое друштво или организација посветена на пропагирање на МИРОТ.

Автентичниот мир ни доаѓа на сосема природен и едноставен начин кога повторно ќе ја освоиме невиноста во умот и во срцето, кога ќе станеме како нежни и убави деца, чувствителни на сето убаво како и на сето грдо, на сето добро како и на сето лошо, на сето слатко како и на сето горчливо.

Неопходно е повторно да се освои изгубеното детство, и во умот и во срцето.

МИРОТ е нешто огромно, обемно, бесконечно, не е нешто формирано од умот, не може да биде резултат на каприц ниту производ на идеја. Мирот е атомска супстанција која е над доброто и злото, супстанција која е над секој морал, супстанција која извира од самите утроби на АПСОЛУТОТ.