Човечката Личност

Еден човек се родил, живеел шеесет и пет години и умрел. Но, каде бил пред 1900 година и каде може да биде по 1965 година? Официјалната наука не знае ништо за сето ова. Ова е општа формулација на сите прашања за животот и смртта.

Аксиоматски можеме да тврдиме: „ЧОВЕКОТ УМИРА ЗАТОА ШТО НЕГОВОТО ВРЕМЕ ЗАВРШУВА, НЕ ПОСТОИ НИКАКВО УТРЕ ЗА ЛИЧНОСТА НА МРТВИОТ“.

Секој ден е бран на времето, секој месец е друг бран на времето, секоја година е исто така друг бран на времето и сите овие бранови поврзани во целина го сочинуваат ГОЛЕМИОТ БРАН НА ЖИВОТОТ.

Времето е тркалезно и животот на ЧОВЕЧКАТА ЛИЧНОСТ е затворена крива.

Животот на ЧОВЕЧКАТА ЛИЧНОСТ се развива во своето време, се раѓа во своето време и умира во своето време, никогаш не може да постои надвор од своето време.

Ова со времето е проблем кој е проучуван од многу мудреци. Без сомнение, времето е ЧЕТВРТА ДИМЕНЗИЈА.

Геометријата на ЕУКЛИД е применлива само на ТРИДИМЕНЗИОНАЛНИОТ свет, но светот има седум димензии, а ЧЕТВРТА е ВРЕМЕТО.

Човечкиот ум ја замислува ВЕЧНОСТА како продолжување на времето во права линија, ништо не може да биде погрешно од овој концепт затоа што ВЕЧНОСТА е ПЕТТА ДИМЕНЗИЈА.

Секој момент од постоењето се случува во времето и се повторува вечно.

Смртта и ЖИВОТОТ се два екстреми кои се допираат. Еден живот завршува за човекот што умира, но започнува друг. Едно време завршува, а друго започнува, смртта е интимно поврзана со ВЕЧНОТО ВРАЌАЊЕ.

Ова значи дека мора да се вратиме, да се вратиме на овој свет по смртта за да ја повториме истата драма на постоењето, но ако ЧОВЕЧКАТА ЛИЧНОСТ загине со смртта, кој или што е тоа што се враќа?

Неопходно е еднаш засекогаш да се разјасни дека ЈАС-ОТ е тој што продолжува по смртта, дека ЈАС-ОТ е тој што се враќа, дека ЈАС-ОТ е тој што се враќа во оваа долина на солзи.

Неопходно е нашите читатели да не го помешаат Законот за ВРАЌАЊЕ со Теоријата за ПРЕРОДУВАЊЕ, подучувана од МОДЕРНАТА ТЕОЗОФИЈА.

Наведената теорија за ПРЕРОДУВАЊЕ имала свое потекло во култот на КРИШНА, кој е ИНДОСТАНСКА РЕЛИГИЈА од ведски тип, за жал преправена и фалсификувана од реформаторите.

Во автентичниот оригинален култ на Кришна, само Хероите, Водичите, оние кои веќе поседуваат СВЕТА ИНДИВИДУАЛНОСТ, се единствените кои се преродуваат.

ЈАС-ОТ ПЛУРАЛИЗИРАН СЕ ВРАЌА, се враќа, но ова не е ПРЕРОДУВАЊЕ. Масите, толпите СЕ ВРАЌААТ, но тоа не е ПРЕРОДУВАЊЕ.

Идејата за ВРАЌАЊЕ на нештата и феномените, идејата за вечно повторување не е многу стара и можеме да ја најдеме во ПИТАГОРЕЈСКАТА МУДРОСТ и во древната космогонија на ИНДОСТАН.

Вечното враќање на Денoвите и Ноќите на БРАХМА, непрестајното повторување на КАЛПАС, итн., се неизбежно поврзани многу интимно со Питагорејската Мудрост и со Законот за вечно ПОВТОРУВАЊЕ или вечно ВРАЌАЊЕ.

Гаутама БУДА мудро ја поучувал ДОКТРИНАТА за ВЕЧНО ВРАЌАЊЕ и тркалото на последователни животи, но неговата ДОКТРИНА била многу фалсификувана од неговите следбеници.

Секое ВРАЌАЊЕ подразбира секако изработка на нова ЧОВЕЧКА ЛИЧНОСТ, оваа се формира во текот на првите седум години од детството.

Семејната средина, животот на улица и Училиштето, и даваат на ЧОВЕЧКАТА ЛИЧНОСТ свој карактеристичен оригинален тон.

ПРИМЕРОТ на постарите е дефинитивен за детската личност.

Детето учи повеќе со пример отколку со заповед. Погрешниот начин на живот, апсурдниот пример, дегенерираните обичаи на постарите, и даваат на личноста на детето тој посебен скептичен и изопачен тон на времето во кое живееме.

Во овие модерни времиња прељубата станала почеста од компирот и кромидот и како што е сосема логично, ова предизвикува ужасни сцени во домовите.

Многу деца во овие времиња мораат да ги трпат полни со болка и незадоволство, камшиците и стаповите на очувот или маќеата. Јасно е дека на тој начин ЛИЧНОСТА на детето се развива во рамките на болката, огорченоста и омразата.

Постои една вулгарна изрека која вели: „Туѓото дете насекаде мириса грдо“. Се разбира, и во ова има исклучоци, но овие може да се избројат на прстите од раката и остануваат прсти.

Расправиите меѓу таткото и мајката поради љубомора, плачот и лелекањата на нажалената мајка или на угнетуваниот сопруг, упропастен и очаен, оставаат на ЛИЧНОСТА на детето неизбришлива трага на длабока болка и меланхолија што никогаш не се заборава во текот на целиот живот.

Во елегантните куќи горделивите дами ги малтретираат своите слугинки кога овие одат во салон за убавина или се шминкаат. Гордоста на дамите се чувствува смртно повредена.

Детето кое ги гледа сите овие сцени на срам се чувствува повредено во длабочината на душата, без разлика дали ќе застане на страната на својата горделива и горда мајка, или на страната на несреќната суетна и понижена слугинка и резултатот обично е катастрофален за ДЕТСКАТА ЛИЧНОСТ.

Откако беше измислена телевизијата, се изгуби единството на семејството. Во други времиња човекот доаѓал од улица и бил пречекан од својата жена со многу радост. Денес жената веќе не излегува да го пречека својот сопруг на врата затоа што е зафатена со гледање телевизија.

Во модерните домови таткото, мајката, синовите, ќерките, изгледаат како несвесни автомати пред телевизискиот екран.

Сега сопругот не може да коментира со жена апсолутно ништо за проблемите на денот, работата, итн., итн., затоа што оваа изгледа како месечарка гледајќи го филмот од вчера, страшните сцени на Ал Капоне, последниот танц на новиот бран, итн. итн. итн.

Децата воспитани во овој нов тип на ултрамодерен дом мислат само на топови, пиштоли, митралези играчки за да ги имитираат и живеат на свој начин сите ужасни сцени на злосторство како што ги виделе на телевизискиот екран.

Жално е што овој прекрасен изум на телевизија се користи со деструктивни цели. Ако човештвото го користеше овој изум на достоинствен начин или за да ги проучува природните науки, или за да ја поучува вистинската кралска уметност на МАЈКАТА ПРИРОДА, или за да им дава возвишени учења на луѓето, тогаш овој изум ќе беше благослов за човештвото, можеше да се користи интелигентно за да се култивира човечката личност.

Сосема е апсурдно да се храни ДЕТСКАТА ЛИЧНОСТ со аритмичка, нехармонична, вулгарна музика. Глупаво е да се хранат ЛИЧНОСТИТЕ на децата, со приказни за крадци и полицајци, сцени на порок и проституција, драми на прељуба, порнографија, итн.

Резултатот од таквото постапување можеме да го видиме во Бунтовниците без причина, предвремените убијци, итн.

Жално е што мајките ги тепаат своите деца, им даваат стапови, ги навредуваат со расипани и сурови зборови. Резултатот од таквото однесување е незадоволство, омраза, губење на љубовта, итн.

Во пракса можевме да видиме дека децата воспитани меѓу стапови, камшици и викотници, стануваат вулгарни луѓе полни со грубост и недостаток на секакво чувство на почит и обожување.

Итно е да се разбере потребата да се воспостави вистинска рамнотежа во домовите.

Неопходно е да се знае дека сладоста и строгоста мора меѓусебно да се избалансираат на двата таса на вагата на правдата.

ТАТКОТО ја претставува СТРОГОСТА, МАЈКАТА ја претставува СЛАДОСТА. Таткото ја персонифицира МУДРОСТА. МАЈКАТА ја симболизира ЉУБОВТА.

МУДРОСТ и ЉУБОВ, СТРОГОСТ и СЛАДОСТ се меѓусебно избалансирани на двата таса на космичката вага.

Татковците и мајките мора меѓусебно да се избалансираат за доброто на домовите.

Итно е, неопходно е, сите татковци и мајки да ја разберат потребата да се посеат во детскиот ум ВЕЧНИТЕ ВРЕДНОСТИ на ДУХОТ.

Жално е што модерните деца веќе не го поседуваат чувството за ОБОЖУВАЊЕ, ова се должи на приказните за каубои крадци и полицајци, телевизијата, киното, итн. го изопачиле умот на децата.

РЕВОЛУЦИОНЕРНАТА ПСИХОЛОГИЈА на ГНОСТИЧКОТО ДВИЖЕЊЕ, на јасен и прецизен начин прави суштинска разлика помеѓу ЕГОТО и ЕСЕНЦИЈАТА.

Во текот на првите три или четири години од животот, во детето се манифестира само убавината на ЕСЕНЦИЈАТА, тогаш детето е нежно, слатко, прекрасно во сите свои Психолошки аспекти.

Кога ЕГОТО почнува да ја контролира нежната личност на детето, целата таа убавина на ЕСЕНЦИЈАТА исчезнува и на нејзино место потоа се појавуваат Психолошките дефекти својствени за секое човечко суштество.

Како што мора да правиме разлика помеѓу ЕГОТО и ЕСЕНЦИЈАТА, така е неопходно да се прави разлика помеѓу ЛИЧНОСТА и ЕСЕНЦИЈАТА.

Човечкото суштество се раѓа со ЕСЕНЦИЈА, но не се раѓа со ЛИЧНОСТ, оваа последнава е неопходно да се создаде.

ЛИЧНОСТА и ЕСЕНЦИЈАТА мора да се развиваат на хармоничен и избалансиран начин.

Во пракса можевме да потврдиме дека кога ЛИЧНОСТА се развива претерано на сметка на ЕСЕНЦИЈАТА, резултатот е ИЗМАМНИК.

Набљудувањето и искуството од многу години ни овозможија да разбереме дека кога ЕСЕНЦИЈАТА се развива целосно без да се грижиме ни најмалку за хармоничното култивирање на ЛИЧНОСТА, резултатот е мистик без интелект, без личност, благороден во срцето, но неприлагоден, неспособен.

ХАРМОНИЧНИОТ развој на ЛИЧНОСТА и ЕСЕНЦИЈАТА резултира со генијални мажи и жени.

Во ЕСЕНЦИЈАТА го имаме сѐ што е наше, во ЛИЧНОСТА сѐ што е позајмено.

Во ЕСЕНЦИЈАТА ги имаме нашите вродени квалитети, во ЛИЧНОСТА го имаме примерот на нашите постари, она што сме го научиле во Домот, во Училиштето, на Улицата.

Итно е децата да добијат храна за ЕСЕНЦИЈАТА и храна за ЛИЧНОСТА.

ЕСЕНЦИЈАТА се храни со нежност, наклонетост без граници, љубов, музика, цвеќиња, убавина, хармонија, итн.

ЛИЧНОСТА мора да се храни со добриот пример на нашите постари, со мудрото учење на училиштето, итн.

Неопходно е децата да влезат во основни училишта на возраст од седум години по претходен престој во градинка.

Децата треба да ги научат првите букви играјќи, така што учењето станува привлечно, вкусно, среќно за нив.

ФУНДАМЕНТАЛНОТО ОБРАЗОВАНИЕ учи дека уште од самата ГРАДИНКА или градина за деца, посебно внимание треба да се посвети на секој од трите аспекти на ЧОВЕЧКАТА ЛИЧНОСТ, познати како мисла, движење и акција, така што личноста на детето се развива на хармоничен и избалансиран начин.

Прашањето за создавање на ЛИЧНОСТА на детето и неговиот развој, е од голема одговорност за РОДИТЕЛИТЕ и УЧИТЕЛИТЕ ВО УЧИЛИШТЕ.

Квалитетот на ЧОВЕЧКАТА ЛИЧНОСТ зависи исклучиво од типот на Психолошки материјал со кој е создадена и хранета.

Околу ЛИЧНОСТА, ЕСЕНЦИЈАТА, ЕГОТО или ЈАС-ОТ, постои голема конфузија меѓу студентите по ПСИХОЛОГИЈА.

Некои ја мешаат ЛИЧНОСТА со ЕСЕНЦИЈАТА, а други го мешаат ЕГОТО или ЈАС-ОТ со ЕСЕНЦИЈАТА.

Многу се Псевдо-Езотерични или Псевдо-Окултистички Училишта кои имаат како цел на своите студии БЕЗЛИЧЕН ЖИВОТ.

Неопходно е да се разјасни дека не е ЛИЧНОСТА она што треба да го раствориме.

Итно е да се знае дека треба да го дезинтегрираме ЕГОТО, Јас САМИОТ, ЈАС-ОТ да го сведеме на космичка прашина.

ЛИЧНОСТА е само возило на дејствување, возило што беше неопходно да се создаде, да се изработи.

Во светот постојат КАЛИГУЛИ, АТИЛИ, ХИТЛЕРИ, итн. Секаков тип на личност колку и да била перверзна, може радикално да се трансформира кога ЕГОТО или ЈАС-ОТ целосно ќе се растворат.

Ова со Растворањето на ЕГОТО или ЈАС-ОТ ги збунува и вознемирува многу Псевдо-Езотеричари. Овие се убедени дека ЕГОТО е БОЖЕСТВЕНО, тие веруваат дека ЕГОТО или ЈАС-ОТ е истиот СУШТИНА, БОЖЕСТВЕНАТА МОНАДА, итн.

Неопходно е, итно е, неизбежно е да се разбере дека ЕГОТО или ЈАС-ОТ немаат ништо БОЖЕСТВЕНО.

ЕГОТО или ЈАС-ОТ е САТАНАТА од БИБЛИЈАТА, сноп спомени, желби, страсти, омрази, незадоволства, похоти, прељуби, наследство од семејство, раси, нација, итн., итн., итн.

Многумина тврдат на глупав начин дека во нас постои ГОРЕН или БОЖЕСТВЕН ЈАС и ДОЛЕН ЈАС.

ГОРЕН и ДОЛЕН се секогаш два дела од една иста работа. ГОРЕН ЈАС, ДОЛЕН ЈАС, се два дела од истото ЕГО.

БОЖЕСТВЕНАТА СУШТИНА, МОНАДАТА, ИНТИМНИОТ, немаат никаква врска со никаква форма на ЈАС. СУШТИНАТА е СУШТИНА и тоа е сѐ. Причината за ПОСТОЕЊЕ е истата СУШТИНА.

ЛИЧНОСТА сама по себе е само возило и ништо повеќе. Преку личноста може да се манифестира ЕГОТО или СУШТИНАТА, сѐ зависи од нас самите.

ИТНО Е да се раствори ЈАС-ОТ, ЕГОТО, за да се манифестира само преку нашата ЛИЧНОСТ, ПСИХОЛОШКАТА ЕСЕНЦИЈА на нашата ВИСТИНСКА СУШТИНА.

Неопходно е ОБРАЗОВНИТЕ РАБОТНИЦИ целосно да ја разберат потребата хармонично да ги култивираат трите аспекти на ЧОВЕЧКАТА ЛИЧНОСТ.

Совршена рамнотежа помеѓу личноста и ЕСЕНЦИЈАТА, хармоничен развој на МИСЛАТА, ЕМОЦИЈАТА и ДВИЖЕЊЕТО, РЕВОЛУЦИОНЕРНА ЕТИКА, ги сочинуваат темелите на ФУНДАМЕНТАЛНОТО ОБРАЗОВАНИЕ.