നിഷേധാത്മക ചിന്തകൾ

ആഴമായ ചിന്തയും പൂർണ്ണ ശ്രദ്ധയും ഈ അധഃപതനപരവും ജീർണ്ണിച്ചതുമായ കാലഘട്ടത്തിൽ വിചിത്രമായി തോന്നുന്നു. ബുദ്ധിപരമായ കേന്ദ്രത്തിൽ നിന്ന് വിവിധ ചിന്തകൾ ഉത്ഭവിക്കുന്നു, അത് സ്ഥിരമായ ഒരു ‘ഞാൻ’ എന്ന നിലയിൽ നിന്നല്ല, അറിവില്ലാത്തവർ വിഡ്ഢിത്തമായി കരുതുന്നതുപോലെ, നമ്മളിൽ ഓരോരുത്തരിലുമുള്ള വ്യത്യസ്ത “ഞാനുകൾ” നിന്നാണ്.

ഒരു മനുഷ്യൻ ചിന്തിക്കുമ്പോൾ, അവൻ സ്വയമായും സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരവുമാണ് ചിന്തിക്കുന്നതെന്ന് ദൃഢമായി വിശ്വസിക്കുന്നു. തന്റെ ബുദ്ധിയിൽ ഉദിക്കുന്ന ചിന്തകൾക്ക് പിന്നിൽ തന്നിലുള്ള വിവിധ “ഞാനുകളാണ്” കാരണമെന്ന് ആ പാവം ബുദ്ധിമാനായ സസ്തനി മനസ്സിലാക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.

ഇതിനർത്ഥം നമ്മൾ ചിന്തിക്കുന്ന വ്യക്തികളല്ല എന്നാണ്; നമുക്ക് ഇപ്പോഴും ഒരു വ്യക്തിഗത മനസ്സില്ല. എന്നിരുന്നാലും, നമ്മൾ ഉള്ളിൽ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ഓരോ വ്യത്യസ്ത “ഞാനും” നമ്മുടെ ബുദ്ധിപരമായ കേന്ദ്രം ഉപയോഗിക്കുന്നു, ചിന്തിക്കാൻ കഴിയുമ്പോഴെല്ലാം അത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. അതിനാൽ, ഏതെങ്കിലും നെഗറ്റീവ് അല്ലെങ്കിൽ ദോഷകരമായ ചിന്തകളെ സ്വന്തമായി കരുതി അതിൽ സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്നത് അസംബന്ധമാണ്.

വ്യക്തമായും, ഇന്നലെ അല്ലെങ്കിൽ നാളത്തെ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ ഏതെങ്കിലും ഒരു “ഞാൻ” ദുരുപയോഗം ചെയ്തതിന്റെ ഫലമായി നമ്മുടെ ബുദ്ധിപരമായ കേന്ദ്രത്തിൽ കടന്നുവരുന്നതാണ്. നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ പല തരത്തിലുണ്ട്: സംശയം, അവിശ്വാസം, മറ്റൊരാളോടുള്ള ദുരുദ്ദേശം, വൈകാരികമായ അസൂയ, മതപരമായ അസൂയ, രാഷ്ട്രീയപരമായ അസൂയ, സൗഹൃദങ്ങളോടുള്ള അസൂയ അല്ലെങ്കിൽ കുടുംബപരമായ അസൂയ, അത്യാഗ്രഹം, കാമം, പ്രതികാരം, കോപം, അഹങ്കാരം, അസൂയ, വെറുപ്പ്, നീരസം, മോഷണം, വ്യഭിചാരം, മടി, അത്യാർത്തി തുടങ്ങിയവ.

യഥാർത്ഥത്തിൽ നമുക്ക് ധാരാളം മാനസികമായ കുറവുകളുണ്ട്. ഒരു ഉരുക്ക് കൊട്ടാരവും സംസാരിക്കാൻ ആയിരം നാവുകളുമുണ്ടെങ്കിൽ പോലും അവയെല്ലാം എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്താൻ നമുക്ക് കഴിയില്ല. ഇതിന്റെയെല്ലാം ഫലമായി നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളുമായി നമ്മെത്തന്നെ താദാത്മ്യപ്പെടുത്തുന്നത് വിഡ്ഢിത്തമാണ്.

കാരണമില്ലാതെ ഒരു കാര്യവും സംഭവിക്കില്ല എന്നതിനാൽ, ഒരു ചിന്തയും സ്വയമേവ ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് ഞങ്ങൾ ഉറപ്പിച്ചു പറയുന്നു… ചിന്തകനും ചിന്തയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം വ്യക്തമാണ്; ഓരോ നെഗറ്റീവ് ചിന്തയ്ക്കും അതിന്റേതായ ഒരു ചിന്തകൻ ഉണ്ട്.

നമ്മളിൽ ഓരോരുത്തരിലും ഇത്തരത്തിലുള്ള നെഗറ്റീവ് ചിന്തകൾ എത്രത്തോളമുണ്ടോ അത്രത്തോളം നെഗറ്റീവ് ചിന്തകരുമുണ്ട്. “ചിന്തകരും ചിന്തകളും” എന്ന രീതിയിൽ ഈ പ്രശ്നത്തെ നോക്കിയാൽ, നമ്മുടെ മനസ്സിൽ നമ്മൾ കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ഓരോ “ഞാനും” തീർച്ചയായും വ്യത്യസ്ത ചിന്തകരാണ്.

സംശയമില്ല, നമ്മളിൽ ഓരോരുത്തരുടെയും ഉള്ളിൽ വളരെയധികം ചിന്തകരുണ്ട്; എന്നിരുന്നാലും, അവരിൽ ഓരോരുത്തരും ഒരു ഭാഗം മാത്രമാണെങ്കിലും, ഓരോ നിമിഷത്തിലും തങ്ങളാണ് എല്ലാം എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു… മിഥ്യാബോധമുള്ളവരും, അഹങ്കാരികളും, ആത്മരതിക്കാരും, ഭ്രാന്തൻമാരും “ചിന്തകരുടെ ബഹുത്വം” എന്ന സിദ്ധാന്തം ഒരിക്കലും അംഗീകരിക്കില്ല. കാരണം അവർക്ക് അവരെത്തന്നെ വളരെയധികം ഇഷ്ടമാണ്, അവർ സ്വയം “ടാർസൻ്റെ അച്ഛൻ” അല്ലെങ്കിൽ “കോഴിക്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അമ്മ” ആണെന്ന് കരുതുന്നു…

അത്തരം ആളുകൾക്ക് ഒരു വ്യക്തിഗതവും മികച്ചതുമായ മനസ്സില്ലെന്ന ആശയം എങ്ങനെ അംഗീകരിക്കാനാകും?… എന്നിരുന്നാലും, അത്തരം “വിദ്വാന്മാർ” തങ്ങളെക്കുറിച്ച് ഏറ്റവും മികച്ചത് ചിന്തിക്കുകയും ജ്ഞാനവും വിനയവും പ്രകടിപ്പിക്കാൻ അരിസ്റ്റൈപ്പസിൻ്റെ മേലങ്കി ധരിക്കാൻ പോലും തയ്യാറാകുന്നു…

അരിസ്റ്റൈപ്പസ് ജ്ഞാനവും വിനയവും കാണിക്കാൻ വേണ്ടി കീറിയതും നിറയെPatch വർക്കുകളുമുള്ള ഒരു പഴയ മേലങ്കി ധരിച്ച്, വലത് കൈയ്യിൽ തത്ത്വചിന്തയുടെ വടിയുമായി ഏതൻസിൻ്റെ തെരുവുകളിലൂടെ നടന്നുപോയെന്ന് ഒരു കഥയുണ്ട്. അദ്ദേഹം വരുന്നത് കണ്ട സോക്രട്ടീസ് ഉറക്കെ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: “ഓ അരിസ്റ്റൈപ്പസ്, നിൻ്റെ വസ്ത്രത്തിലെ ദ്വാരങ്ങളിലൂടെ നിൻ്റെ അഹങ്കാരം കാണുന്നുണ്ടല്ലോ!”.

എപ്പോഴും ജാഗ്രതയോടെയും പുതിയ കാര്യങ്ങൾ അറിയാനുള്ള ആകാംഷയോടെയും ഇരിക്കാത്തവർ, താൻ ചിന്തിക്കുകയാണെന്ന് കരുതി ഏതെങ്കിലും നെഗറ്റീവ് ചിന്തയിൽ എളുപ്പത്തിൽ സ്വയം നഷ്ട്ടപ്പെടുന്നതാണ്. ഇതിന്റെ ഫലമായി ആ ചിന്തയുടെ രചയിതാവായ “നെഗറ്റീവ് ഞാൻ” എന്ന ദുഷ്ടശക്തിയെ ദുഃഖകരമെന്ന് പറയട്ടെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നു.

ഒരു നെഗറ്റീവ് ചിന്തയുമായി നമ്മൾ എത്രത്തോളം താദാത്മ്യം പ്രാപിക്കുന്നുവോ അത്രത്തോളം ആ ചിന്തയുടെ സ്വഭാവത്തെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന “ഞാൻ” എന്ന വ്യക്തിത്വത്തിന് അടിമകളായി മാറുന്നു. ഗ്നോസിസിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, രഹസ്യ പാത, സ്വയം പ്രവർത്തിക്കുക എന്നിവയെല്ലാം നമ്മുടെ വ്യക്തിപരമായ പ്രലോഭനങ്ങൾ തന്നെയാണ്. ഗ്നോസിസിനെയും എസോട്ടറിക് പ്രവർത്തനത്തെയും വെറുക്കുന്ന “ഞാനുകൾ” നമ്മുടെ ഉള്ളിലുള്ള അവരുടെ നിലനിൽപ്പ് ഗ്നോസിസും പ്രവർത്തനവും മൂലം അപകടത്തിലാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കുന്നു.

ഈ “നെഗറ്റീവ് ഞാനുകൾ” എളുപ്പത്തിൽ നമ്മുടെ ബുദ്ധിപരമായ കേന്ദ്രത്തിൽ സംഭരിച്ചിട്ടുള്ള ചില മാനസിക ഇടങ്ങൾ കൈവശപ്പെടുത്തുകയും തുടർച്ചയായി ദോഷകരമായ ചിന്താധാരകൾക്ക് കാരണമാവുകയും ചെയ്യുന്നു. നമ്മുടെ ബുദ്ധിപരമായ കേന്ദ്രത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഈ നെഗറ്റീവ് ചിന്തകളെ അംഗീകരിച്ചാൽ അവയുടെ ഫലങ്ങളിൽ നിന്ന് രക്ഷനേടാൻ നമുക്ക് കഴിയില്ല.

ഒരു “നെഗറ്റീവ് ഞാൻ” സ്വയം വഞ്ചിക്കുകയും മറ്റുള്ളവരെ വഞ്ചിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നത് ഒരിക്കലും മറക്കരുത്. അതിനാൽ അത് കള്ളം പറയുന്നു. ഒരു Gnostic Aspirant-ന് പെട്ടെന്ന് ശക്തി നഷ്ടപ്പെടുന്നതായി തോന്നുമ്പോളോ, എസോട്ടറിക് പ്രവർത്തനത്തിൽ നിരാശയുണ്ടാകുമ്പോളോ, Gnosis-ലുള്ള താൽപ്പര്യം നഷ്ട്ടപെടുമ്പോളോ, നല്ല കാര്യങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോളോ ഏതെങ്കിലും ഒരു നെഗറ്റീവ് ഞാൻ അവനെ/അവളെ വഞ്ചിച്ചു എന്ന് വ്യക്തമാക്കുന്നു.

“വ്യഭിചാരത്തിൻ്റെ നെഗറ്റീവ് ഞാൻ” നല്ല കുടുംബങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുകയും കുട്ടികളെ ദുരിതത്തിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. “അസൂയയുടെ നെഗറ്റീവ് ഞാൻ” പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുന്നവരെ വഞ്ചിക്കുകയും അവരുടെ സന്തോഷം ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. “മിസ്റ്റിക് അഹങ്കാരത്തിൻ്റെ നെഗറ്റീവ് ഞാൻ” ഈ വഴിയിലെ ഭക്തരെ വഞ്ചിക്കുകയും അവർ സ്വയം ജ്ഞാനികളാണെന്ന് തോന്നുകയും അവരുടെ ഗുരുവിനെ വെറുക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുകയോ ചെയ്യുന്നു…

നെഗറ്റീവ് ഞാൻ നമ്മുടെ വ്യക്തിപരമായ അനുഭവങ്ങളെയും ഓർമ്മകളെയും നല്ല ആഗ്രഹങ്ങളെയും ആത്മാർത്ഥതയെയും ആകർഷകമായ രീതിയിൽ അവതരിപ്പിച്ച് നമ്മെ തെറ്റായ വഴിക്ക് നയിക്കുന്നു, തുടർന്ന് പരാജയം സംഭവിക്കുന്നു… എന്നിരുന്നാലും ഒരാൾ പ്രവർത്തിക്കുന്ന “ഞാൻ” നെ കണ്ടെത്തുമ്പോൾ, ജാഗ്രതയോടെ ജീവിക്കാൻ പഠിക്കുമ്പോൾ, അത്തരം വഞ്ചനകൾ അസാധ്യമാകും…