Хоёр Ертөнц

Ажиглах, өөрийгөө ажиглах хоёр бол тэс өөр зүйл боловч хоёуланд нь анхаарал хандуулах шаардлагатай.

Ажиглалтаар анхаарал нь гадагшаа, гадаад ертөнц рүү, мэдрэхүйн цонхоор чиглэдэг.

Өөрийгөө ажиглахад анхаарал нь дотогшоо чиглэдэг бөгөөд үүнд гадаад мэдрэхүй хэрэггүй тул шинэхэн хүн сэтгэл зүйн дотоод үйл явцыг ажиглахад хэцүү байдаг.

Албан ёсны шинжлэх ухааны практик тал нь ажиглагдах боломжтой зүйлээс эхэлдэг. Өөрийнхөө дээр ажиллах ажлын эхлэл нь өөрийгөө ажиглах, өөрөөр хэлбэл өөртөө ажиглагдах зүйл юм.

Дээр дурдсан эдгээр хоёр цэг биднийг огт өөр чиглэлд хөтлөх нь дамжиггүй.

Хэн нэгэн гадаад үзэгдлийг судалж, эс, атом, молекул, нар, од, сүүлт од гэх мэтийг ажиглаж, өөрийнхөө дотор ямар нэгэн эрс өөрчлөлт гаргахгүйгээр албан ёсны шинжлэх ухааны туйлбартай догмуудад баригдаж хөгширч магадгүй.

Хэн нэгнийг дотоод сэтгэлээр өөрчилдөг мэдлэгийг гадаад ажиглалтаар хэзээ ч олж авахгүй.

Бидний дотор үндсэн өөрчлөлтийг бий болгож чадах жинхэнэ мэдлэг нь өөрийгөө шууд ажиглахад үндэслэдэг.

Гностик оюутнууддаа өөрсдийгөө хэрхэн ажиглах, ямар утгаар өөрийгөө ажиглах, яагаад тэгэх ёстойг хэлэх нь чухал юм.

Ажиглалт бол ертөнцийн механик нөхцөлийг өөрчлөх хэрэгсэл юм. Дотоод өөрийгөө ажиглах нь дотоод сэтгэлийг өөрчлөх хэрэгсэл юм.

Үүний үр дүнд бид мэдлэгийн хоёр төрөл байдаг гэдгийг онцолж хэлж чадна, тэр нь гадаад ба дотоод мэдлэг бөгөөд хэрэв бидэнд мэдлэгийн чанарыг ялгаж чадах соронзон төв байхгүй бол эдгээр хоёр хавтгай буюу санааны дэг жаягийн холимог нь биднийг төөрөгдөлд оруулж болзошгүй.

Дэгжин сургаалууд нь шинжлэх ухааны өнгө аястай псевдо-эзотерик нь ажиглагдах зүйлийн хүрээнд багтдаг боловч олон хүсэл эрмэлзэлтэй хүмүүс үүнийг дотоод мэдлэг гэж хүлээн авдаг.

Ийнхүү бид гадаад, дотоод гэсэн хоёр ертөнцийн өмнө байна. Эхнийхийг нь гадаад мэдрэхүйн эрхтнүүдээр мэдэрдэг; харин хоёр дахь нь зөвхөн дотоод өөрийгөө ажиглах мэдрэмжээр мэдрэгдэх боломжтой.

Бодол санаа, сэтгэл хөдлөл, хүсэл, найдвар, урам хугарах гэх мэт зүйлс нь дотоод зүйл бөгөөд энгийн мэдрэхүйд үл үзэгдэх боловч бидний хувьд хоолны ширээ, зочны өрөөний сандал зэргээс илүү бодитой байдаг.

Мэдээжийн хэрэг бид гадаад ертөнцөөс илүү дотоод ертөнцдөө амьдардаг; энэ бол няцаах аргагүй зүйл.

Дотоод ертөнцөд, нууц ертөнцөд бид хайрлаж, хүсч, сэрдэж, ерөөж, харааж, хүсч, зовж, баярлаж, урам хугарч, шагнагдаж гэх мэтээр амьдардаг.

Дотоод, гадаад гэсэн хоёр ертөнц туршилтаар батлагдах боломжтой гэдэг нь дамжиггүй. Гадаад ертөнц бол ажиглагдах зүйл. Дотоод ертөнц бол өөртөө болон өөрийн дотор, энд, одоо ажиглагдах зүйл юм.

Дэлхий эсвэл Нарны аймгийн эсвэл бидний амьдарч буй галактикийн “Дотоод ертөнц”-ийг үнэхээр мэдэхийг хүсвэл эхлээд өөрийн дотоод ертөнц, дотоод амьдрал, өөрийн “Дотоод ертөнц”-өө мэдэх ёстой.

“Хүн өөрийгөө таньж мэдвэл Орчлон ертөнц болон Бурхдыг таних болно”.

“Өөрийгөө” гэж нэрлэгддэг энэ “Дотоод ертөнц”-ийг хэдий чинээ гүнзгий судлах тусам гадаад болон дотоод гэсэн хоёр ертөнцөд, хоёр бодит байдалд, хоёр хүрээнд зэрэгцэн амьдарч байгаагаа төдий чинээ ойлгох болно.

Гадаад ертөнцөд хадан хясаа руу унахгүй, хотын гудамжаар тэнүүчлэхгүй, найз нөхдөө сонгох, муу хүмүүстэй нөхөрлөхгүй, хор идэхгүй байхын тулд алхаж сурах нь ямар чухал вэ, яг үүнтэй адил сэтгэл зүйн ажил хийснээр өөрийгөө ажигласнаар судлах боломжтой “Дотоод ертөнц”-өөр алхаж сурдаг.

Үнэндээ өөрийгөө ажиглах мэдрэмж нь бидний амьдарч буй энэ харанхуй эрин үеийн доройтсон хүн төрөлхтөнд хатингаршсан байдаг.

Бид өөрсдийгөө ажиглахад тууштай байх тусам дотоод өөрийгөө ажиглах мэдрэмж аажмаар хөгжих болно.