De Eenvoud

Het is dringend en onontbeerlijk om creatief begrip te ontwikkelen, omdat dit de mens de ware vrijheid van het leven brengt. Zonder begrip is het onmogelijk om de authentieke kritische vermogens van diepgaande analyse te verwerven.

Leraren in scholen, hogescholen en universiteiten moeten hun leerlingen leiden op het pad van zelfkritisch begrip.

In ons vorige hoofdstuk hebben we de processen van afgunst al uitgebreid bestudeerd, en als we alle nuances van jaloezie willen beëindigen, of deze nu religieus, passioneel, enz. zijn, moeten we ons volledig bewust zijn van wat afgunst werkelijk is, want alleen door de oneindige processen van afgunst grondig en intiem te begrijpen, slagen we erin om alle soorten jaloezie te beëindigen.

Jaloezie vernietigt huwelijken, jaloezie vernietigt vriendschappen, jaloezie veroorzaakt godsdienstoorlogen, broedermoorden, moorden en lijden van allerlei aard.

Afgunst met al zijn oneindige nuances schuilt achter verheven doelen. Er is afgunst in degene die, nadat hij op de hoogte is gesteld van het bestaan van verheven heiligen, Mahatma’s of goeroes, ook heilig wil worden. Er is afgunst in de filantroop die ernaar streeft anderen filantropen te overtreffen. Er is afgunst in elk individu dat deugden begeert omdat hij informatie heeft, omdat er in zijn geest gegevens zijn over het bestaan van heilige individuen vol deugden.

Het verlangen om heilig te zijn, het verlangen om deugdzaam te zijn, het verlangen om groot te zijn, is gebaseerd op afgunst.

De heiligen met hun deugden hebben veel schade aangericht. We herinneren ons het geval van een man die zichzelf als zeer heilig beschouwde.

Bij een zekere gelegenheid klopte een hongerige en ellendige dichter aan zijn deur om hem een prachtig vers te overhandigen dat speciaal was opgedragen aan de heilige van ons verhaal. De dichter wachtte slechts op een munt om voedsel te kopen voor zijn uitgeputte en verouderde lichaam.

De dichter verwachtte alles behalve een belediging. Groot was zijn verbazing toen de heilige met een vrome blik en gefronste wenkbrauwen de deur sloot en tegen de ongelukkige dichter zei: “Weg hier vriend, weg, weg… ik hou niet van deze dingen, ik verafschuw vleierij… ik hou niet van de ijdelheden van de wereld, dit leven is een illusie… ik volg het pad van nederigheid en bescheidenheid”. De ongelukkige dichter die slechts een munt wenste, ontving in plaats daarvan de belediging van de heilige, het woord dat kwetst, de klap, en met een pijnlijk hart en een gebroken lier ging hij langzaam, langzaam, langzaam door de straten van de stad.

De nieuwe generatie moet opstaan op basis van authentiek begrip, want dit is volledig creatief.

Geheugen en herinnering zijn niet creatief. Het geheugen is het graf van het verleden. Geheugen en herinnering zijn dood.

Waar begrip is de psychologische factor van totale bevrijding.

Herinneringen uit het geheugen kunnen ons nooit ware bevrijding brengen, omdat ze tot het verleden behoren en daarom dood zijn.

Begrip is geen zaak van het verleden, noch van de toekomst. Begrip behoort tot het moment dat we hier en nu beleven. Het geheugen brengt altijd het idee van de toekomst.

Het is dringend noodzakelijk om wetenschap, filosofie, kunst en religie te studeren, maar studies mogen niet worden toevertrouwd aan de betrouwbaarheid van het geheugen, omdat dit niet betrouwbaar is.

Het is absurd om kennis in het graf van het geheugen te deponeren. Het is stom om de kennis die we moeten begrijpen in het graf van het verleden te begraven.

We kunnen ons nooit uitspreken tegen studie, tegen wijsheid, tegen wetenschap, maar het is inconsequent om de levende juwelen van kennis te deponeren in het corrupte graf van het geheugen.

Het is noodzakelijk om te studeren, het is noodzakelijk om te onderzoeken, het is noodzakelijk om te analyseren, maar we moeten diep mediteren om op alle niveaus van de geest te begrijpen.

De werkelijk eenvoudige mens is diepgaand begripvol en heeft een eenvoudige geest.

Het belangrijkste in het leven is niet wat we hebben verzameld in het graf van het geheugen, maar wat we hebben begrepen, niet alleen op intellectueel niveau, maar ook op de verschillende onderbewuste onbewuste gebieden van de geest.

Wetenschap, kennis, moeten onmiddellijk begrip worden. Wanneer kennis, wanneer studie is omgezet in authentiek creatief begrip, kunnen we dan alle dingen onmiddellijk begrijpen, omdat begrip onmiddellijk, ogenblikkelijk wordt.

In de eenvoudige mens bestaan geen complicaties in de geest, omdat elke complicatie van de geest te wijten is aan het geheugen. Het machiavellistische ZELF dat we in ons dragen, is opgehoopt geheugen.

De ervaringen van het leven moeten worden omgezet in waar begrip.

Wanneer ervaringen niet worden omgezet in begrip, wanneer ervaringen in het geheugen blijven bestaan, vormen ze het verrotte graf waarop de dwaas en luciferische vlam van het intellect brandt.

Het is noodzakelijk om te weten dat het dierlijke intellect, volledig verstoken van elke spiritualiteit, slechts de verbalisatie van het geheugen is, de grafkaars die brandt op de begrafenisplaat.

De eenvoudige mens heeft een geest vrij van ervaringen, omdat deze bewustzijn zijn geworden, ze zijn omgezet in creatief begrip.

Dood en leven zijn intiem met elkaar verbonden. Alleen door het sterven van de korrel wordt de plant geboren, alleen door het sterven van de ervaring wordt het begrip geboren. Dit is een proces van authentieke transformatie.

De gecompliceerde mens heeft het geheugen vol ervaringen.

Dit toont zijn gebrek aan creatief begrip aan, want wanneer ervaringen volledig worden begrepen op alle niveaus van de geest, houden ze op te bestaan als ervaringen en worden ze geboren als begrip.

Het is noodzakelijk om eerst te experimenteren, maar we moeten niet op het gebied van de ervaring blijven hangen, omdat de geest dan gecompliceerd wordt en moeilijk wordt. Het is noodzakelijk om het leven intens te leven en alle ervaringen om te zetten in authentiek creatief begrip.

Degenen die ten onrechte veronderstellen dat we, om begripvol, eenvoudig en eenvoudig te zijn, de wereld moeten verlaten, bedelaars moeten worden, in afgelegen hutten moeten wonen en lendendoeken moeten dragen in plaats van een elegant pak, vergissen zich volledig.

Veel anachoreten, veel kluizenaars, veel bedelaars hebben zeer gecompliceerde en moeilijke geesten.

Het is nutteloos om zich van de wereld af te keren en als anachoreten te leven als het geheugen vol ervaringen is die de vrije stroom van het denken conditioneren.

Het is nutteloos om als kluizenaars te leven die een leven van heiligen willen leiden als het geheugen vol zit met informatie die niet goed is begrepen, die geen bewustzijn is geworden in de verschillende uithoeken, gangen en onbewuste regio’s van de geest.

Degenen die intellectuele informatie omzetten in waar creatief begrip, degenen die levenservaringen omzetten in waar diepgaand begrip hebben niets in het geheugen, leven van moment tot moment vol ware volheid, ze zijn eenvoudig en eenvoudig geworden, hoewel ze in weelderige residenties wonen en binnen de omtrek van het stadsleven.

Kleine kinderen vóór de leeftijd van zeven jaar zijn vol eenvoud en ware innerlijke schoonheid omdat alleen de levende ESSENTIE van het leven zich door hen uitdrukt in totale afwezigheid van het PSYCHOLOGISCHE ZELF.

We moeten de verloren jeugd in ons hart en in onze geest heroveren. We moeten de onschuld heroveren als we echt gelukkig willen zijn.

Ervaringen en studie omgezet in diepgaand begrip laten geen residuen achter in het graf van het geheugen en dan worden we eenvoudig, eenvoudig, onschuldig, gelukkig.

Diepe meditatie over de opgedane ervaringen en kennis, diepe zelfkritiek, intieme psychoanalyse zetten alles om, transformeren alles in diepgaand creatief begrip. Dit is het pad van authentiek geluk geboren uit wijsheid en liefde.