De Wet van de Slinger

Het is interessant om een wandklok in huis te hebben, niet alleen om de tijd te weten, maar ook om even stil te staan.

Zonder de slinger werkt de klok niet; de beweging van de slinger is diepgaand betekenisvol.

In de oude tijd bestond het dogma van de evolutie niet; toen begrepen de wijzen dat historische processen zich altijd ontvouwen volgens de Wet van de Slinger.

Alles vloeit en ebbt, stijgt en daalt, groeit en krimpt, gaat en komt volgens deze wonderlijke Wet.

Het is niet vreemd dat alles oscilleert, dat alles onderworpen is aan de heen-en-weerbeweging van de tijd, dat alles evolueert en involueert.

Aan de ene kant van de slinger staat vreugde, aan de andere kant pijn; al onze emoties, gedachten, verlangens, wensen, oscilleren volgens de Wet van de Slinger.

Hoop en wanhoop, pessimisme en optimisme, passie en pijn, triomf en mislukking, winst en verlies, komen zeker overeen met de twee uitersten van de slingerbeweging.

Egypte ontstond met al zijn macht en heerschappij aan de oevers van de heilige rivier, maar toen de slinger naar de andere kant ging, toen hij aan het tegenovergestelde uiterste omhoog kwam, viel het land van de farao’s en rees Jeruzalem op, de geliefde stad van de profeten.

Israël viel toen de slinger van positie veranderde en aan het andere uiterste het Romeinse Rijk ontstond.

De slingerbeweging heft rijken op en doet ze ten onder gaan, laat machtige beschavingen ontstaan en vernietigt ze vervolgens, enz.

We kunnen de verschillende pseudo-esoterische en pseudo-occulte scholen, religies en sekten aan de rechterkant van de slinger plaatsen.

We kunnen alle scholen van materialistische, marxistische, atheïstische, sceptische aard aan de linkerkant van de slingerbeweging plaatsen. Antithese van de slingerbeweging, veranderlijk, onderworpen aan voortdurende permutatie.

De religieuze fanaticus kan, als gevolg van een ongewone gebeurtenis of teleurstelling, naar de andere kant van de slinger gaan, atheïst, materialist, scepticus worden.

De materialistische, atheïstische fanaticus kan, als gevolg van een ongewone gebeurtenis, misschien een transcendentale metafysische gebeurtenis, een moment van onuitsprekelijke terreur, hem naar het tegenovergestelde uiterste van de slingerbeweging leiden en hem in een onverdraaglijke religieuze reactionair veranderen.

Voorbeelden: Een priester die in een polemiek door een esotericus werd verslagen, werd wanhopig ongelovig en materialistisch.

We kenden het geval van een atheïstische en ongelovige dame die, als gevolg van een doorslaggevend en definitief metafysisch feit, een uitstekende exponent van de praktische esoterie werd.

In naam van de waarheid moeten we verklaren dat de ware en absolute atheïstische materialist een farce is, hij bestaat niet.

In het zicht van een onvermijdelijke dood, in een moment van onuitsprekelijke terreur, gaan de vijanden van het eeuwige, de materialisten en ongelovigen, onmiddellijk naar de andere kant van de slinger en bidden, huilen en roepen met oneindig geloof en enorme toewijding.

Karl Marx zelf, de auteur van het dialectisch materialisme, was een fanatieke religieuze jood, en na zijn dood kreeg hij een begrafenis met de pracht en praal van een opperrabbijn.

Karl Marx ontwikkelde zijn dialectisch materialisme met slechts één doel: “EEN WAPEN CREËREN OM ALLE RELIGIES TER WERELD TE VERNIETIGEN DOOR MIDDEL VAN SCEPTICISME”.

Het is het typische geval van religieuze jaloezie tot het uiterste gedreven; Marx kon op geen enkele manier het bestaan van andere religies accepteren en gaf er de voorkeur aan ze te vernietigen door middel van zijn dialectiek.

Karl Marx voldeed aan een van de Protocollen van Zion, die letterlijk zegt: “Het maakt niet uit dat we de wereld vullen met materialisme en weerzinwekkend atheïsme, de dag dat wij zegevieren, zullen we de religie van Mozes onderwijzen, naar behoren gecodificeerd en in dialectische vorm, en we zullen geen andere religie in de wereld toestaan”.

Het is zeer interessant dat in de Sovjet-Unie religies worden vervolgd en het volk dialectisch materialisme wordt geleerd, terwijl in de synagogen de Talmoed, de Bijbel en de religie worden bestudeerd en ze vrijelijk zonder enig probleem werken.

De meesters van de Russische regering zijn religieuze fanatici van de Wet van Mozes, maar ze vergiftigen het volk met de farce van het dialectisch materialisme.

We zouden ons nooit uitspreken tegen het volk van Israël; we verklaren ons alleen tegen een bepaalde elite van dubbelspel die, achter onuitsprekelijke doelen aangaat, het volk vergiftigt met dialectisch materialisme, terwijl het in het geheim de religie van Mozes beoefent.

Materialisme en spiritualisme, met al hun nasleep van theorieën, vooroordelen en vooropgezette ideeën van allerlei aard, worden in de geest verwerkt volgens de Wet van de Slinger en veranderen van mode in overeenstemming met de tijden en gebruiken.

Geest en materie zijn twee zeer discutabele en netelige concepten die niemand begrijpt.

De geest weet niets over de geest, weet niets over de materie.

Een concept is niet meer dan dat, een concept. De realiteit is geen concept, hoewel de geest vele concepten over de realiteit kan smeden.

De geest is de geest (Het Zijn), en kan alleen zichzelf kennen.

Er staat geschreven: “HET ZIJN IS HET ZIJN EN DE REDEN VAN HET ZIJN IS HET ZELFDE ZIJN”.

De fanatici van de God materie, de wetenschappers van het dialectisch materialisme zijn empirisch en honderd procent absurd. Ze spreken over materie met een verblindende en stompzinnige zelfgenoegzaamheid, terwijl ze er in werkelijkheid niets over weten.

Wat is materie? Wie van deze dwaze wetenschappers weet het? De zo veel geprezen materie is ook een concept dat te discutabel en nogal netelig is.

Wat is de materie?, Het katoen?, Het ijzer?, Het vlees?, Het zetmeel?, Een steen?, Het koper?, Een wolk of wat? Zeggen dat alles materie is zou net zo empirisch en absurd zijn als beweren dat het hele menselijke organisme een lever, een hart of een nier is. Het is duidelijk dat het ene ding het ene ding is en het andere ding het andere ding, elk orgaan is anders en elke substantie is verschillend. Dus, welke van al deze substanties is de zo veel geprezen materie?

Veel mensen spelen met de concepten van de slinger, maar in werkelijkheid zijn de concepten niet de realiteit.

De geest kent alleen illusoire vormen van de natuur, maar weet niets over de waarheid die in die vormen besloten ligt.

Theorieën raken met de tijd en met de jaren uit de mode, en wat men op school heeft geleerd, blijkt later niet meer bruikbaar te zijn; conclusie: niemand weet iets.

De concepten van extreemrechts of extreemlinks van de slinger gaan voorbij als de mode van de vrouwen, dat zijn allemaal processen van de geest, dingen die gebeuren aan de oppervlakte van het begrip, onzin, ijdelheden van het intellect.

Elke psychologische discipline wordt tegengewerkt door een andere discipline, elk logisch gestructureerd psychologisch proces wordt tegengewerkt door een ander gelijksoortig proces, en wat dan nog?

Het echte, de waarheid, is wat ons interesseert; maar dit is geen kwestie van de slinger, het is niet te vinden tussen de heen-en-weerbeweging van theorieën en overtuigingen.

De waarheid is het onbekende van moment tot moment, van moment tot moment.

De waarheid bevindt zich in het midden van de slinger, niet aan de uiterste rechterkant en ook niet aan de uiterste linkerkant.

Toen ze Jezus vroegen: Wat is de waarheid?, bewaarde hij een diep stilzwijgen. En toen ze Boeddha dezelfde vraag stelden, keerde hij zich om en trok zich terug.

De waarheid is geen kwestie van meningen, theorieën of vooroordelen van extreemrechts of extreemlinks.

Het concept dat de geest zich over de waarheid kan vormen, is nooit de waarheid.

Het idee dat het begrip over de waarheid heeft, is nooit de waarheid.

De mening die we over de waarheid hebben, hoe respectabel die ook mag zijn, is op geen enkele manier de waarheid.

Noch de spiritualistische stromingen, noch hun materialistische tegenstanders kunnen ons ooit naar de waarheid leiden.

De waarheid is iets dat rechtstreeks moet worden ervaren, zoals wanneer men een vinger in het vuur steekt en zich brandt, of zoals wanneer men water inslikt en verdrinkt.

Het centrum van de slinger bevindt zich in onszelf, en daar moeten we het echte, de waarheid, rechtstreeks ontdekken en ervaren.

We moeten onszelf rechtstreeks onderzoeken om onszelf te ontdekken en onszelf diep te leren kennen.

De ervaring van de waarheid doet zich pas voor wanneer we de ongewenste elementen hebben geëlimineerd die gezamenlijk het ‘ikzelf’ vormen.

Alleen door de fout te elimineren komt de waarheid. Alleen door het “ikzelf”, mijn fouten, mijn vooroordelen en angsten, mijn passies en verlangens, overtuigingen en ontucht, intellectuele verschansingen en zelfgenoegzaamheden van allerlei aard, te desintegreren, komt de ervaring van het echte tot ons.

De waarheid heeft niets te maken met wat er wel of niet is gezegd, met wat er wel of niet is geschreven, ze komt alleen tot ons wanneer het “ikzelf” is gestorven.

De geest kan de waarheid niet zoeken omdat hij haar niet kent. De geest kan de waarheid niet herkennen omdat hij haar nooit heeft gekend. De waarheid komt spontaan tot ons wanneer we alle ongewenste elementen hebben geëlimineerd die het “ikzelf”, het “mijnzelf” vormen.

Zolang het bewustzijn opgesloten blijft in het ikzelf, zal het datgene wat het echte is, datgene wat voorbij het lichaam, de affecties en de geest is, datgene wat de waarheid is, niet kunnen ervaren.

Wanneer het ikzelf tot kosmisch stof is gereduceerd, komt het bewustzijn vrij om definitief te ontwaken en de waarheid rechtstreeks te ervaren.

Terecht zei de Grote Kabir Jezus: “KEN DE WAARHEID EN ZIJ ZAL U VRIJMAKEN”.

Wat heeft de mens eraan vijftigduizend theorieën te kennen als hij nooit de Waarheid heeft ervaren?

Het intellectuele systeem van elke man is zeer respectabel, maar elk systeem wordt tegengewerkt door een ander en geen van beide is de waarheid.

Het is beter om onszelf te onderzoeken om onszelf te leren kennen en op een dag rechtstreeks het echte, de WAARHEID, te ervaren.