Het Gepraat

Het is dringend, onuitstelbaar, noodzakelijk om de innerlijke dialoog en de precieze plaats waar die vandaan komt, te observeren.

Ongetwijfeld is de verkeerde innerlijke dialoog de “Causa Causorun” van veel disharmonische en onaangename psychische toestanden in het heden en ook in de toekomst.

Het is duidelijk dat dat ijdele, inhoudsloze geklets van ambigue praat en in het algemeen al het schadelijke, kwaadaardige, absurde gepraat, dat zich in de buitenwereld manifesteert, zijn oorsprong vindt in de verkeerde innerlijke dialoog.

Het is bekend dat er in de Gnosis de esoterische praktijk van innerlijke stilte bestaat; dit is bekend bij onze discipelen van de “Derde Kamer”.

Het is niet overbodig om met volledige duidelijkheid te zeggen dat de innerlijke stilte specifiek moet verwijzen naar iets heel precies en gedefinieerd.

Wanneer het denkproces opzettelijk wordt uitgeput tijdens de diepe innerlijke meditatie, wordt de innerlijke stilte bereikt; maar dit is niet wat we in dit hoofdstuk willen uitleggen.

“De geest leegmaken” of “op wit zetten” om daadwerkelijk innerlijke stilte te bereiken, is ook niet wat we nu in deze paragrafen proberen uit te leggen.

Het beoefenen van de innerlijke stilte waar we naar verwijzen, betekent ook niet voorkomen dat iets in de geest doordringt.

We hebben het nu echt over een heel ander soort innerlijke stilte. Het is niet iets vaags, algemeens…

We willen de innerlijke stilte beoefenen in relatie tot iets dat al in de geest is, een persoon, een gebeurtenis, een eigen of andermans zaak, wat ons is verteld, wat die en die heeft gedaan, enz., maar zonder het met de innerlijke tong aan te raken, zonder intiem discours…

Leren zwijgen, niet alleen met de uiterlijke tong, maar ook, bovendien, met de geheime, innerlijke tong, is buitengewoon, wonderbaarlijk.

Velen zwijgen uiterlijk, maar met hun innerlijke tong villen ze hun naaste levend. De giftige en kwaadwillende innerlijke dialoog, veroorzaakt innerlijke verwarring.

Als je de verkeerde innerlijke dialoog observeert, zul je zien dat deze is opgebouwd uit halve waarheden, of uit waarheden die op een min of meer incorrecte manier met elkaar in verband staan, of iets dat is toegevoegd of weggelaten.

Helaas is ons emotionele leven uitsluitend gebaseerd op “zelfmedelijden”.

Als klap op de vuurpijl hebben we alleen sympathie voor onszelf, voor ons zo “geliefde Ego”, en voelen we antipathie en zelfs haat jegens degenen die geen sympathie voor ons hebben.

We houden te veel van onszelf, we zijn narcisten voor honderd procent, dit is onweerlegbaar, onbetwistbaar.

Zolang we opgesloten blijven in “zelfmedelijden”, wordt elke ontwikkeling van het Zijn meer dan onmogelijk.

We moeten leren om het standpunt van de ander te zien. Het is dringend noodzakelijk om te weten hoe we ons in de positie van anderen kunnen verplaatsen.

“Al wat gij wilt dat u de mensen doen, doet gij hun ook aldus”. (Mattheüs: VII, 12)

Wat echt telt in deze studies is de manier waarop mensen zich innerlijk en onzichtbaar tegenover elkaar gedragen.

Helaas, en hoewel we soms heel hoffelijk, zelfs oprecht zijn, lijdt het geen twijfel dat we elkaar onzichtbaar en innerlijk heel slecht behandelen.

Mensen die schijnbaar heel goedhartig zijn, slepen dagelijks hun medemensen naar de geheime grot van zichzelf, om met hen te doen wat ze maar willen. (Vernederingen, spot, hoon, enz.)