De Wonderlijke Trap

We moeten verlangen naar een echte verandering, uit deze saaie routine stappen, uit dit louter mechanistische, vermoeiende leven… Wat we eerst met volledige helderheid moeten begrijpen, is dat ieder van ons, of het nu een bourgeois of een proletariër is, een welgestelde of een middenklasser, rijk of arm, zich werkelijk op een bepaald Niveau van Zijn bevindt…

Het Niveau van Zijn van een dronkaard is anders dan dat van een geheelonthouder, en dat van een prostituee heel anders dan dat van een maagd. Dit wat we zeggen is onweerlegbaar, onomstotelijk… Nu we dit deel van ons hoofdstuk bereiken, verliezen we niets door ons een ladder voor te stellen die zich van beneden naar boven uitstrekt, verticaal en met heel veel treden…

Ongetwijfeld bevinden we ons op een van deze treden; treden lager zullen mensen slechter zijn dan wij; treden hoger zullen mensen beter zijn dan wij… In deze buitengewone Verticale, in deze prachtige ladder, is het duidelijk dat we alle Niveaus van Zijn kunnen vinden… elk persoon is anders en dit kan niemand weerleggen…

Ongetwijfeld hebben we het nu niet over lelijke of mooie gezichten, en het gaat ook niet om een kwestie van leeftijd. Er zijn jonge en oude mensen, ouderen die op sterven liggen en pasgeboren baby’s… De kwestie van tijd en jaren; dat van geboren worden, groeien, zich ontwikkelen, trouwen, zich voortplanten, oud worden en sterven, is exclusief voor de Horizontale…

In de “Prachtige Ladder”, in de Verticale, past het concept tijd niet. Op de treden van zo’n ladder kunnen we alleen “Niveaus van Zijn” vinden… De mechanische hoop van de mensen dient tot niets; ze geloven dat de dingen met de tijd beter zullen worden; zo dachten onze grootouders en overgrootouders; de feiten hebben juist het tegendeel bewezen…

Het “Niveau van Zijn” is wat telt en dit is Verticaal; we bevinden ons op een trede, maar we kunnen naar een andere trede klimmen… De “Prachtige Ladder” waar we het over hebben en die verwijst naar de verschillende “Niveaus van Zijn”, heeft zeker niets te maken met lineaire tijd… Een hoger “Niveau van Zijn” bevindt zich van moment tot moment direct boven ons…

Het bevindt zich niet in een afgelegen horizontale toekomst, maar hier en nu; in onszelf; in de Verticale… Het is duidelijk en iedereen kan het begrijpen dat de twee lijnen —Horizontaal en Verticaal— elkaar van moment tot moment in ons Psychologisch binnenste ontmoeten en een Kruis vormen…

De persoonlijkheid ontwikkelt en ontvouwt zich in de Horizontale lijn van het Leven. Ze wordt geboren en sterft binnen haar lineaire tijd; ze is vergankelijk; er is geen morgen voor de persoonlijkheid van de dode; ze is niet het Zijn… De Niveaus van Zijn; het Zijn zelf, is niet van de tijd, heeft niets te maken met de Horizontale Lijn; het bevindt zich in onszelf. Nu, in de Verticale…

Het zou overduidelijk absurd zijn om ons eigen Zijn buiten onszelf te zoeken… Het is niet verkeerd om het volgende als gevolgtrekking vast te stellen: Titels, graden, promoties, etc., in de fysieke buitenwereld, zouden op geen enkele manier een authentieke verheffing veroorzaken, een herwaardering van het Zijn, een overgang naar een hogere trede in de “Niveaus van Zijn”…