De Verschillende Ikken

Het Rationele Zoogdier, ten onrechte mens genoemd, bezit in werkelijkheid geen afgebakende individualiteit. Ongetwijfeld is dit gebrek aan psychologische eenheid in de Humanoïde de oorzaak van zoveel moeilijkheden en bitterheden.

Het fysieke lichaam is een complete eenheid en werkt als een organisch geheel, tenzij het ziek is. Het innerlijk leven van de Humanoïde is echter geenszins een psychologische eenheid. Het meest ernstige van dit alles, ondanks wat de verschillende pseudo-esoterische en pseudo-occultistische scholen beweren, is de afwezigheid van psychologische organisatie in de diepste kern van elk subject.

Zeker, onder dergelijke omstandigheden is er geen sprake van harmonieus werk als een geheel in het innerlijk leven van mensen. De Humanoïde is, wat zijn innerlijke staat betreft, een psychologische veelheid, een som van “Ikken”.

De geïllustreerde onwetenden van dit duistere tijdperk aanbidden het “IK”, vergoddelijken het, plaatsen het op altaren, noemen het “ALTER EGO”, “HOGER IK”, “GODDELIJK IK”, enz., enz., enz. De “Wijsneuzen” van deze donkere tijd waarin we leven willen niet inzien dat “Hoger Ik” of “Lager Ik” twee secties zijn van hetzelfde gepluraliseerde Ego…

De Humanoïde heeft zeker geen “Permanent IK”, maar een menigte van verschillende infrahumane en absurde “Ikken”. Het arme intellectuele dier, ten onrechte mens genoemd, is te vergelijken met een huis in wanorde waar in plaats van één meester, vele bedienden zijn die altijd willen bevelen en doen wat ze zelf willen…

De grootste fout van het goedkope Pseudo-Esoterie en Pseudo-Occultisme is het veronderstellen dat anderen een “Permanent en Onveranderlijk IK” bezitten of dat men er zelf een heeft, zonder begin en zonder einde… Als degenen die zo denken, ook maar even bewustzijn zouden ontwaken, zouden ze zelf duidelijk kunnen aantonen dat de rationele Humanoïde nooit lang hetzelfde is…

Het intellectuele zoogdier verandert vanuit psychologisch oogpunt voortdurend… Denken dat als iemand Luis heet, hij altijd Luis is, is zoiets als een grap van zeer slechte smaak… Dat subject dat Luis wordt genoemd, heeft in zichzelf andere “Ikken”, andere ego’s, die zich op verschillende momenten via zijn persoonlijkheid uiten en hoewel Luis niet van hebzucht houdt, houdt een ander “Ik” in hem - laten we hem Pepe noemen - wel van hebzucht, enzovoort…

Niemand is continu hetzelfde; het is echt niet nodig om erg wijs te zijn om zich volledig bewust te zijn van de talloze veranderingen en tegenstrijdigheden van elk subject… Veronderstellen dat iemand een “Permanent en Onveranderlijk IK” bezit, staat natuurlijk gelijk aan misbruik van de naaste en van zichzelf…

In elke persoon leven veel mensen, veel “Ikken”, dit kan elke ontwaakte, bewuste persoon zelf en direct verifiëren…