Naśladowanie

Udowodniono już całkowicie, że STRACH uniemożliwia swobodną INICJATYWĘ. Zła sytuacja ekonomiczna milionów ludzi, bez wątpienia wynika z tego, co nazywamy STRACHEM.

Przerażone dziecko szuka ukochanej mamusi i lgnie do niej w poszukiwaniu bezpieczeństwa. Przerażony mąż lgnie do żony i czuje, że kocha ją o wiele bardziej. Przerażona żona szuka męża i dzieci i czuje, że kocha ich o wiele bardziej.

Z psychologicznego punktu widzenia bardzo ciekawe i interesujące jest to, że strach czasami przebiera się w szaty MIŁOŚCI.

Ludzie, którzy wewnętrznie mają bardzo mało WARTOŚCI DUCHOWYCH, ludzie wewnętrznie biedni, zawsze szukają czegoś na zewnątrz, aby się dopełnić.

Ludzie wewnętrznie biedni żyją zawsze intrygami, głupotami, plotkami, zwierzęcymi przyjemnościami itp.

Ludzie wewnętrznie biedni żyją w ciągłym strachu i, co naturalne, lgną do męża, żony, rodziców, dzieci, starych przestarzałych i zdegenerowanych tradycji, itd. itp. itp.

Każda stara, chora i biedna osoba w sensie PSYCHOLOGICZNYM jest zazwyczaj pełna strachu i z nieskończoną tęsknotą lgnie do pieniędzy, tradycji rodzinnych, wnuków, wspomnień, itd., jakby szukała bezpieczeństwa. To jest coś, co wszyscy możemy zaobserwować, uważnie obserwując osoby starsze.

Za każdym razem, gdy ludzie się boją, ukrywają się za ochronną tarczą SZACUNKU. Podążają za tradycją, czy to rasową, rodzinną, narodową, itd. itp. itp.

Tak naprawdę każda tradycja jest jedynie bezsensownym powtórzeniem, pustym, bez prawdziwej wartości.

Wszyscy ludzie mają silną tendencję do IMITOWANIA tego, co obce. To IMITOWANIE jest produktem STRACHU.

Ludzie, którzy się boją, IMITUJĄ wszystkich tych, do których lgną. Imitują męża, żonę, dzieci, rodzeństwo, przyjaciół, którzy ich chronią, itd. itp. itp.

IMITACJA jest wynikiem STRACHU. IMITACJA całkowicie niszczy swobodną INICJATYWĘ.

W szkołach, w koledżach, na uniwersytetach, nauczyciele i nauczycielki popełniają błąd, ucząc studentów i studentki tego, co nazywa się IMITOWANIEM.

Na lekcjach malarstwa i rysunku uczy się uczniów kopiowania, malowania obrazów drzew, domów, gór, zwierząt itp. To nie jest tworzenie. To jest IMITOWANIE, FOTOGRAFOWANIE.

Tworzenie to nie IMITOWANIE. Tworzenie to nie FOTOGRAFOWANIE. Tworzenie to tłumaczenie, przekazywanie pędzlem i na żywo drzewa, które nas zachwyca, pięknego zachodu słońca, wschodu słońca z jego niezapomnianymi melodiami, itd. itp.

Istnieje prawdziwa kreacja w sztuce CHIŃSKIEJ I JAPOŃSKIEJ ZEN, w sztuce abstrakcyjnej i półabstrakcyjnej.

Żadnego chińskiego malarza CHAN i ZEN nie interesuje IMITOWANIE, fotografowanie. Malarze z Chin i Japonii: cieszą się tworzeniem i ponownym tworzeniem.

Malarze ZEN i CHAN nie imitują, TWORZĄ i to jest ich praca.

Malarze z CHIN i JAPONII nie są zainteresowani malowaniem lub fotografowaniem pięknej kobiety, cieszą się przekazywaniem jej abstrakcyjnego piękna.

Malarze z CHIN i JAPONII nigdy nie imitowaliby pięknego zachodu słońca, cieszą się przekazywaniem w abstrakcyjnym pięknie całego uroku zmierzchu.

Ważne nie jest IMITOWANIE, kopiowanie na czarno lub na biało; ważne jest odczuwanie głębokiego znaczenia piękna i umiejętność jego przekazywania, ale do tego potrzeba, aby nie było strachu, przywiązania do zasad, tradycji, ani obawy przed tym, co powiedzą inni, lub przed naganą nauczyciela.

Pilne jest, aby nauczyciele i nauczycielki zrozumieli potrzebę, aby uczniowie i uczennice rozwijali moc twórczą.

Oczywiste jest, że absurdalne jest uczenie uczniów IMITOWANIA. Lepiej uczyć ich tworzenia.

Człowiek niestety jest uśpionym, nieświadomym automatem, który potrafi tylko IMITOWAĆ.

Imitujemy cudze ubrania i z tej imitacji powstają różne nurty mody.

Imitujemy cudze zwyczaje, nawet jeśli są one bardzo błędne.

Imitujemy nałogi, imitujemy wszystko, co absurdalne, co zawsze powtarza się w czasie, itd.

Konieczne jest, aby NAUCZYCIELE I NAUCZYCIELKI uczyli uczniów myślenia samodzielnie w sposób niezależny.

Nauczyciele powinni zaoferować uczniom wszystkie możliwości, aby przestali być AUTOMATAMI IMITUJĄCYMI.

Nauczyciele powinni zapewnić uczniom najlepsze możliwości, aby ci rozwijali moc twórczą.

Pilne jest, aby uczniowie poznali prawdziwą wolność, aby bez obaw mogli nauczyć się myśleć samodzielnie, swobodnie.

Umysł, który żyje jako niewolnik TEGO, CO POWIEDZĄ INNI, umysł, który IMITuje, z obawy przed naruszeniem tradycji, zasad, zwyczajów, itd. nie jest umysłem twórczym, nie jest umysłem wolnym.

Umysł ludzi jest jak dom zamknięty i zapieczętowany siedmioma pieczęciami, dom, w którym nic nowego nie może się wydarzyć, dom, do którego nie wchodzi słońce, dom, w którym króluje tylko śmierć i ból.

To, co NOWE, może się zdarzyć tylko tam, gdzie nie ma strachu, gdzie nie ma IMITACJI, gdzie nie ma przywiązania do rzeczy, do pieniędzy, do ludzi, do tradycji, do zwyczajów, itd.

Ludzie żyją jako niewolnicy intryg, zazdrości, zwyczajów rodzinnych, nawyków, nienasyconego pragnienia zdobywania pozycji, wspinania się, podnoszenia się, wchodzenia na szczyt drabiny, dawania się odczuć, itd. itp.

Pilne jest, aby NAUCZYCIELE i NAUCZYCIELKI uczyli swoich uczniów i studentki potrzeby nie IMITOWANIA całego tego przestarzałego i zdegenerowanego porządku starych rzeczy.

Pilne jest, aby UCZNIOWIE nauczyli się w szkole swobodnie tworzyć, swobodnie myśleć, swobodnie czuć.

Uczniowie i uczennice spędzają najlepszą część swojego życia w szkole, zdobywając INFORMACJE, a mimo to nie mają czasu na myślenie o wszystkich tych rzeczach.

Dziesięć lub piętnaście lat w szkole, żyjąc życiem nieświadomych automatów, i wychodzą ze szkoły z uśpioną świadomością, ale wierzą, że są bardzo przebudzeni.

Umysł człowieka żyje uwięziony między ideami konserwatywnymi i reakcyjnymi.

Człowiek nie może myśleć z prawdziwą wolnością, ponieważ jest pełen STRACHU.

Człowiek boi się życia, boi się śmierci, boi się tego, co powiedzą inni, boi się plotek, boi się utraty pracy, boi się naruszania przepisów, boi się, że ktoś zabierze mu małżonka lub ukradnie małżonkę, itd., itd., itd.

W szkole uczy się nas IMITOWANIA i wychodzimy ze szkoły jako IMITATORZY.

Nie mamy swobodnej INICJATYWY, ponieważ od szkolnej ławy uczono nas IMITOWANIA.

Ludzie IMITUJĄ z obawy przed tym, co powiedzą inni, uczniowie i uczennice IMITUJĄ, ponieważ NAUCZYCIELE naprawdę terroryzują biednych uczniów, nieustannie im grożą, grożą złą oceną, grożą określonymi karami, grożą wydaleniem itp.

Jeśli naprawdę chcemy stać się twórcami w najpełniejszym tego słowa znaczeniu, musimy uświadomić sobie całą tę serię IMITACJI, które niestety nas uwięziły.

Kiedy jesteśmy już w stanie poznać całą serię IMITACJI, kiedy dokładnie przeanalizowaliśmy każdą z IMITACJI, uświadamiamy je sobie i w konsekwencji logicznej, rodzi się wtedy w nas w sposób spontaniczny moc tworzenia.

Konieczne jest, aby uczniowie i uczennice ze szkoły, koledżu lub uniwersytetu uwolnili się od wszelkiej IMITACJI, aby stali się prawdziwymi twórcami.

Mylą się nauczyciele i nauczycielki, którzy błędnie zakładają, że uczniowie i uczennice muszą IMITOWAĆ, aby się uczyć. Kto IMITUJE, ten się nie uczy, kto IMITUJE, ten staje się AUTOMATEM i to wszystko.

Nie chodzi o IMITOWANIE tego, co mówią autorzy geografii, fizyki, arytmetyki, historii itp. IMITOWANIE, ZAPAMIĘTYWANIE, powtarzanie jak papugi, jest głupie, lepiej jest ŚWIADOMIE ZROZUMIEĆ to, czego się uczymy.

FUNDAMENTALNA EDUKACJA to NAUKA ŚWIADOMOŚCI, nauka, która pozwala nam odkryć nasze relacje z ludźmi, z naturą, ze wszystkimi rzeczami.

Umysł, który potrafi tylko IMITOWAĆ, jest MECHANICZNY, jest maszyną, która działa, NIE jest twórczy, nie jest w stanie tworzyć, nie myśli naprawdę, tylko powtarza i to wszystko.

Nauczyciele i nauczycielki powinni troszczyć się o przebudzenie ŚWIADOMOŚCI u każdego ucznia.

Uczniowie i uczennice martwią się tylko o zdanie roku, a potem… już poza szkołą, w życiu praktycznym, stają się pracownikami biurowymi lub maszynami do robienia dzieci.

Dziesięć lub piętnaście lat nauki, aby wyjść jako mówiące automaty, studiowane przedmioty stopniowo odchodzą w zapomnienie i w końcu nic nie zostaje w pamięci.

Gdyby uczniowie UŚWIADOMILI sobie studiowane przedmioty, gdyby ich nauka nie opierała się wyłącznie na INFORMACJACH, IMITACJI i PAMIĘCI, to zupełnie inaczej by to wyglądało. Wychodziliby ze szkoły ze ŚWIADOMYMI, NIEZAPOMNIANYMI, PEŁNYMI wiedzą, które nie byłyby poddawane niewiernej PAMIĘCI.

FUNDAMENTALNA EDUKACJA pomoże uczniom, budząc ich ŚWIADOMOŚĆ i INTELIGENCJĘ.

FUNDAMENTALNA EDUKACJA prowadzi młodych ludzi ścieżką PRAWDZIWEJ REWOLUCJI.

Uczniowie i uczennice powinni nalegać, aby NAUCZYCIELE i NAUCZYCIELKI dawali im PRAWDZIWĄ EDUKACJĘ, FUNDAMENTALNĄ EDUKACJĘ.

Nie wystarczy, że uczniowie i uczennice siedzą w ławkach szkolnych, aby otrzymywać informacje o jakimś królu lub o jakiejś wojnie, potrzeba czegoś więcej, potrzeba FUNDAMENTALNEJ EDUKACJI, aby obudzić ŚWIADOMOŚĆ.

Pilne jest, aby uczniowie opuszczali szkołę dojrzali, naprawdę ŚWIADOMI, INTELIGENTNI, aby nie stali się prostymi automatycznymi częściami machiny społecznej.