La Paz

Paqja NUK mund të vijë përmes MENDJES sepse nuk është nga Mendja. Paqja është parfumi i shijshëm i ZEMRËS SË QETË.

Paqja nuk është çështje projektesh, policie ndërkombëtare, OKB. OAS, traktate ndërkombëtare ose ushtri pushtuese që luftojnë në emër të Paqes.

Nëse me të vërtetë duam PAQE të vërtetë, duhet të mësojmë të jetojmë si roje në kohë lufte, gjithmonë të gatshëm dhe vigjilentë, me mendje të shpejtë dhe të zhdërvjellët, sepse Paqja nuk është çështje FANTASHISH romantike ose çështje ëndrrash të bukura.

Nëse nuk mësojmë të jetojmë në gjendje gatishmërie nga momenti në moment, atëherë rruga që të çon drejt PAQES bëhet e pamundur, e ngushtë dhe pasi të bëhet jashtëzakonisht e vështirë, do të përfundojë së fundi në një rrugë pa dalje.

Është e nevojshme të kuptohet, është urgjente të dihet se Paqja autentike e ZEMRËS SË QETË nuk është një shtëpi ku mund të arrijmë dhe ku na pret me gëzim një vajzë e bukur. Paqja nuk është një qëllim, një vend, etj.

Të ndjekësh Paqen, ta kërkosh, të bësh projekte për të, të luftosh në emër të saj, të bësh propagandë për të, të themelosh organizma për të punuar për të, etj., është plotësisht absurde sepse Paqja nuk është e Mendjes, Paqja është parfumi i mrekullueshëm i zemrës së qetë.

Paqja nuk blihet as shitet dhe as mund të arrihet me sistemin e QETËSIMEVE, kontrolleve speciale, policisë, etj.

Në disa vende ushtria kombëtare endet nëpër fusha duke shkatërruar fshatra, duke vrarë njerëz dhe duke pushkatuar të ashtuquajtur hajdutë, e gjithë kjo gjoja në emër të PAQES. Rezultati i një procedure të tillë është shumëzimi i BARBARISË.

Dhuna gjeneron më shumë dhunë, urrejtja prodhon më shumë urrejtje. Paqja nuk mund të pushtohet, Paqja nuk mund të jetë rezultat i dhunës. Paqja vjen tek ne vetëm kur shpërndajmë UNË-në, kur shkatërrojmë brenda vetes të gjithë faktorët PSIKOLOGJIKË që prodhojnë luftëra.

Nëse duam PAQE duhet të soditim, duhet të studiojmë, duhet të shohim, tërësinë e figurës dhe jo vetëm një cep të saj.

Paqja lind në ne kur kemi ndryshuar rrënjësisht në formë intime.

Çështja e kontrolleve, organizmave PRO PAQE, qetësimeve, etj., janë detaje të izoluara, pika, në oqeanin e jetës, fraksione të izoluara të tërësisë së figurës së EKZISTENCËS, që kurrë nuk mund të zgjidhin problemin e PAQES në formën e saj rrënjësore, totale dhe përfundimtare.

Duhet të shikojmë figurën në formën e saj të plotë, problemi i botës është problemi i individit; nëse INDIVIDI nuk ka PAQE në brendësinë e tij, shoqëria, bota do të jetojë në luftë në mënyrë të pashmangshme.

Mësuesit dhe mësueset e shkollave, kolegjeve, universiteteve duhet të punojnë për PAQE, përveç nëse e duan BARBARINË dhe DHUNËN.

Është urgjente, është e domosdoshme t’u tregojmë nxënësve dhe nxënëseve të brezit të ri rrugën që duhet ndjekur, rrugën intime që mund të na çojë me saktësi të plotë drejt PAQES autentike të zemrës së qetë.

Njerëzit nuk dinë të kuptojnë vërtet se çfarë është Paqja e vërtetë e brendshme dhe duan vetëm që askush të mos u dalë përpara, të mos u pengohet, të mos i shqetësohet, edhe kur ata marrin për llogari të tyre të drejtën për të penguar dhe për të shqetësuar dhe për të hidhëruar jetën e të afërmve të tyre.

Njerëzit kurrë nuk e kanë përjetuar PAQEN e vërtetë dhe kanë vetëm mendime absurde, ideale romantike, koncepte të gabuara për të.

Për hajdutët PAQJA do të ishte lumturia për të vjedhur pa u ndëshkuar pa u dalë policia përpara. Për kontrabandistët PAQJA do të ishte të mund të fusnin kontrabandën e tyre kudo pa i penguar autoritetet. Për ata që e mbajnë popullin të uritur, PAQJA do të ishte të shisnin me çmim të lartë, duke shfrytëzuar djathtas dhe majtas pa ua ndaluar inspektorët zyrtarë të qeverisë. Për prostitutat PAQJA do të ishte të gëzonin në shtratet e tyre të kënaqësisë dhe të shfrytëzonin të gjithë burrat lirisht pa ndërhyrë aspak në jetën e tyre autoritetet e shëndetit ose të policisë.

Secili formon në mendje pesëdhjetë mijë fantazi absurde për PAQEN. Secili pretendon të ngrejë rreth vetes një mur egoist idesh të rreme, besimesh, opinionesh dhe konceptesh absurde për atë se çfarë është PAQJA.

Secili dëshiron PAQE në mënyrën e tij, sipas qejfeve, shijeve, zakoneve, zakoneve të gabuara, etj. Secili dëshiron të mbyllet brenda një muri mbrojtës, fantastik, me qëllim që të jetojë PAQEN e tij, të konceptuar gabimisht.

Njerëzit luftojnë për PAQE, e dëshirojnë, e duan, por nuk dinë se çfarë është PAQJA. Njerëzit duan vetëm që të mos u pengohet, që secili të mund të bëjë djallëzitë e tij shumë qetë dhe rehat. Kjo është ajo që e quajnë PAQE.

Nuk ka rëndësi se çfarë djallëzish bëjnë njerëzit, secili beson se ajo që bën është e mirë. Njerëzit gjejnë justifikim edhe për krimet më të këqija. Nëse i dehuri është i trishtuar, pi sepse është i trishtuar. Nëse i dehuri është i gëzuar, pi sepse është i gëzuar. I dehuri gjithmonë e justifikon vesin e alkoolit. Kështu janë të gjithë njerëzit, për çdo krim gjejnë justifikim, askush nuk e konsideron veten të pervers, të gjithë supozojnë se janë të drejtë dhe të ndershëm.

Ka shumë endacakë që supozojnë gabimisht se PAQJA është të jetosh pa punuar, shumë qetë dhe pa asnjë përpjekje në një botë të mbushur me fantazi romantike të mrekullueshme.

Për PAQEN ekzistojnë miliona opinione dhe koncepte të gabuara. Në këtë botë të dhimbshme ku jetojmë: secili kërkon PAQEN e tij fantastike, paqen e opinioneve të tij. Njerëzit duan të shohin në botë paqen e ëndrrave të tyre, llojin e tyre të veçantë të paqes, edhe pse brenda vetes secili mban brenda faktorët psikologjikë që prodhojnë luftëra, armiqësi, probleme të çdo lloji.

Në këto kohë krize botërore, kushdo që dëshiron të bëhet i famshëm themelon organizata PRO-PAQE, bën propagandë dhe shndërrohet në kampion të PAQES. Nuk duhet të harrojmë se shumë politikanë dinakë kanë fituar çmimin NOBEL për PAQEN edhe pse kanë në llogari të tyre një varrezë të tërë dhe që në një formë a tjetër kanë urdhëruar fshehurazi vrasjen e shumë njerëzve, kur janë parë në rrezik që të eklipsohen.

Ekzistojnë gjithashtu mësues të vërtetë të njerëzimit që sakrifikojnë duke mësuar në të gjitha vendet e tokës Doktrinën e Shpërbërjes së UNË-së. Ata mësues e dinë nga përvoja e tyre se vetëm duke shpërbërë Mefistofelin që mbajmë brenda, vjen tek ne paqja e zemrës.

Përderisa ekzistojnë brenda çdo individi urrejtja, lakmia, zilia, xhelozia, shpirti fitimprurës, ambicia, zemërimi, krenaria, etj. etj. do të ketë luftëra në mënyrë të pashmangshme.

Njohim shumë njerëz në botë që supozojnë se kanë gjetur PAQEN. Kur i kemi studiuar thellë ata njerëz, kemi mundur të evidentojmë se as afërsisht nuk e njohin PAQEN dhe se vetëm janë mbyllur brenda ndonjë zakoni të vetmuar dhe ngushëllues, ose brenda ndonjë besimi të veçantë, etj., por realisht ata njerëz nuk e kanë përjetuar as afërsisht atë që është PAQJA e vërtetë e zemrës së qetë. Realisht ata njerëz të varfër vetëm kanë fabrikuar një paqe artificiale që në injorancën e tyre e ngatërrojnë me PAQEN AUTENTIKE TË ZEMRËS.

Është absurde të kërkosh PAQEN brenda mureve të gabuara të paragjykimeve, besimeve, parakoncepteve, dëshirave, zakoneve tona, etj.

Përderisa brenda Mendjes ekzistojnë faktorët psikologjikë që prodhojnë armiqësi, mosmarrëveshje, probleme, luftëra, nuk do të ketë PAQE të vërtetë.

PAQJA autentike vjen nga bukuria legjitime e kuptuar me mençuri.

Bukuria e zemrës së qetë nxjerr parfumin e shijshëm të PAQES së vërtetë të brendshme.

Është urgjente të kuptohet bukuria e miqësisë dhe parfumi i mirësjelljes.

Është urgjente të kuptohet bukuria e gjuhës. Është e nevojshme që fjalët tona të mbajnë në vetvete thelbin e sinqeritetit. Nuk duhet të përdorim kurrë fjalë joritmike, joharmonike, të vrazhda, absurde.

Çdo fjalë duhet të jetë një simfoni e vërtetë, çdo fjali duhet të jetë e mbushur me bukuri shpirtërore. Është aq keq të flasësh kur duhet të heshtësh, dhe të heshtësh kur duhet të flasësh. Ka heshtje kriminale dhe ka fjalë famëkeqe.

Ka raste kur të flasësh është krim, ka raste kur të heshtësh është gjithashtu një krim tjetër. Duhet të flasësh kur duhet të flasësh dhe të heshtësh kur duhet të heshtësh.

Mos luani me fjalën sepse ajo është me përgjegjësi të madhe.

Çdo fjalë duhet të peshohet para se të shqiptohet sepse çdo fjalë mund të prodhojë në botë shumë të dobishme dhe shumë të padobishme, shumë përfitime ose shumë dëme.

Duhet të kujdesemi për gjestet, mënyrat, veshjet dhe aktet tona të çdo lloji. Që gjestet tona, që veshja jonë, mënyra e uljes në tryezë, mënyra e sjelljes gjatë ngrënies, forma e kujdesit ndaj njerëzve në dhomë, në zyrë, në rrugë, etj. të jenë gjithmonë të mbushura me bukuri dhe harmoni.

Është e nevojshme të kuptohet bukuria e mirësisë, të ndjehet bukuria e muzikës së mirë, të duam bukurinë e artit krijues, të ripërcaktojmë mënyrën tonë të të menduarit, të të ndjerit dhe të vepruarit.

Bukuria supreme mund të lindë vetëm në ne kur UNË-ja ka vdekur në formë rrënjësore, totale dhe përfundimtare.

Ne jemi të shëmtuar, të tmerrshëm, neveritës përderisa e kemi brenda dhe mirë UNË-në PSIKOLOGJIKE. Bukuria në formë të plotë është e pamundur në ne përderisa ekziston UNË-ja PLURALIZUAR.

Nëse duam PAQE autentike, duhet ta reduktojmë UNË-në në pluhur kozmik. Vetëm kështu do të ketë bukuri të brendshme në ne. Nga ajo bukuri do të lindë në ne hijeshia e dashurisë dhe PAQJA e vërtetë e zemrës

PAQJA KRIJUESE sjell rregull brenda vetes, eliminon konfuzionin dhe na mbush me lumturi legjitime.

Është e nevojshme të dihet se mendja nuk mund të kuptojë se çfarë është PAQJA e vërtetë. Është urgjente të kuptohet se paqja e zemrës së qetë nuk vjen tek ne me anë të përpjekjes, ose për faktin e të qenit pjesë e ndonjë shoqërie ose organizate të dedikuar për të bërë propagandë për PAQE.

Paqja autentike vjen tek ne në formë krejtësisht natyrale dhe të thjeshtë kur rimarrim pafajësinë në mendje dhe në zemër, kur bëhemi si fëmijë të butë dhe të bukur, të ndjeshëm ndaj çdo gjëje të bukur si ndaj çdo gjëje të shëmtuar, ndaj çdo gjëje të mirë si ndaj çdo gjëje të keqe, ndaj çdo gjëje të ëmbël si ndaj çdo gjëje të hidhur.

Është e nevojshme të rimarrim fëmijërinë e humbur, si në mendje ashtu edhe në zemër.

PAQJA është diçka e madhe, e gjerë, e pafundme, nuk është diçka e formuar nga mendja, nuk mund të jetë rezultat i një teke as produkt i një ideje. Paqja është një substancë atomike që është përtej të mirës dhe të keqes, një substancë që është përtej çdo morali, një substancë që buron nga vetë thellësitë e ABSOLUTIT.