Parathënie

“Edukimi Themelor” është shkenca që na lejon të zbulojmë marrëdhënien tonë me qeniet njerëzore, me natyrën, me të gjitha gjërat. Nëpërmjet kësaj shkence njohim funksionimin e mendjes sepse mendja është instrumenti i njohjes dhe ne duhet të mësojmë ta përdorim atë instrument, i cili është thelbi bazë i vetes psikologjike.

Në këtë vepër na mësohet në formë gati objektive mënyra e të Menduarit, nëpërmjet kërkimit, analizës, kuptimit dhe meditimit.

Na informon se si të përmirësojmë kujtimet e memories duke u mbështetur gjithmonë në tre faktorë: subjekt, objekt dhe vend; memorien e lëviz interesi, kështu që duhet t’i kushtojmë interes asaj që studiojmë që ajo të gdhendet në memorie. Memoria përmirësohet nëpërmjet procesit të transmutacionit alkimik që pak nga pak do ta njohin studentët që interesohen për përmirësimin e tyre personal.

Për perëndimorët studimi fillon në moshën 6 vjeçare ose kur vlerësohet se kanë përdorim të arsyes; për orientalët, sidomos hindusët, edukimi fillon që nga shtatzënia; për Gnostikët që nga dashuritë, domethënë, para konceptimit.

Edukimi i ardhshëm do të përfshijë dy faza: një në ngarkim të prindërve dhe tjetra në ngarkim të mësuesve. Edukimi i ardhshëm do t’i vërë nxënësit në Njohurinë Hyjnore për të mësuar të jenë prindër. Gruaja ajo që kërkon është mbrojtje, mbështetje, prandaj vajza lidhet më shumë me babanë kur është fëmijë sepse e sheh më të fortë dhe të fuqishëm; djali kërkon dashuri, kujdes, ledhatime, prandaj djali lidhet më shumë me nënën nga instinkti natyror. Më vonë, kur pervertohen shqisat e të dyve, gruaja kërkon një burrë të mirë ose edhe një burrë që ta dojë, kur ajo është ajo që duhet të japë dashuri, dhe, burri kërkon një grua që të ketë mjete për të jetuar ose që të ketë një profesion; për të tjerët mbizotëron fytyra dhe format trupore për shqisat e tyre.

Habit të shohësh tekstet shkollore, çdo vepër me mijëra pyetje, që autori përgjigjet me shkrim që nxënësit t’i mësojnë përmendsh, kujtesa e pabesë është depozitari i njohurive që me aq zell studiojnë të rinjtë, ai edukim tërësisht materialist i aftëson ata për të fituar jetesën kur mbarojnë studimet, por për jetën në të cilën do të jetojnë nuk dinë asgjë, në të futen të verbër, as nuk u mësuan të riprodhojnë llojin në formë të lartësuar, ai mësim është në ngarkim të keqbërësve nën hijen e pacipërisë.

Kërkohet që i riu të kuptojë se fara që prodhon organizmi njerëzor, është faktori më i rëndësishëm për jetën e njeriut (llojit), është e bekuar dhe për rrjedhojë përdorimi i keq i saj do të dëmtojë pasardhësit e tij. Në altaret e Kishës Katolike ruhet në Tabernakël me shumë nderim hostia si përfaqësuese e trupit të Krishtit, ajo figurë e Shenjtë; është e formuar nga fara e grurit. Në altarin e gjallë, domethënë trupin tonë fizik, fara jonë zë vendin e hostisë së shenjtë të krishterimit që ndjek Krishtin Historik; në farën tonë ruajmë Krishtin në substancë ata që ndjekim Krishtin e gjallë që jeton dhe pulson në thellësinë e farës sonë.

Me shumë interes shohim se agronomët që kanë në ngarkim njohuritë e bimëve që i shërbejnë njeriut, u mësojnë fshatarëve të ruajnë respekt për farën që ujitin në fusha, shohim se kanë përmirësuar cilësinë e farave për të prodhuar korrje më të mira, duke ruajtur në silo të mëdha ekzistencat e drithërave, që të mos humbasin farat që me aq zell prodhuan. Shohim si veterinerët, në ngarkim të të cilëve është menaxhimi i jetës së kafshëve, kanë arritur të prodhojnë riprodhues ose mashkullorë kostoja e të cilëve është njëqind herë më e madhe se produkti i mishit, gjë që tregon se është fara që prodhojnë, motivi i një kostoje kaq të lartë. Vetëm mjekësia zyrtare, në kujdesin e së cilës është lloji njerëzor, nuk na thotë asgjë për përmirësimin e farës; ne lamentojmë pozitivisht këtë vonesë dhe i informojmë lexuesit tanë se fara njerëzore është më e lehta për t’u përmirësuar, nëpërmjet përdorimit të përhershëm të tre ushqimeve bazë: nëpërmjet asaj që mendojmë, asaj që thithim dhe asaj që hamë. Nëse mendojmë vetëm në paqartësi, në gjëra të thata, pa rëndësi ashtu do të jetë fara që prodhojmë sepse mendimi është përcaktues për atë prodhim. I riu që studion ndryshon nga ai që nuk merr edukim në aspekt dhe prani, ka ndryshim në personalitet; Fakti i thithjes së birrave të tretura në bare dhe kantina, përcakton mbi jetën e famullitarëve që frekuentojnë ato vende: Njerëzit që ushqehen me ëmbëlsira, mish derri, birrë, djegës, alkool dhe ushqime afrodiziake, jetojnë një jetë pasionare që i çon në kurvëri.

Çdo kafshë kurvar është e neveritshme: gomarë, derra, dhi dhe deri edhe shpendët shtëpiake pavarësisht se janë shpendë, siç është gjeli shtëpiak. Lehtësisht mund të vlerësohet ndryshimi që ekziston midis kurvarëve dhe atyre që njeriu i bën të dëlirë me forcë për t’i shfrytëzuar, vëzhgoni gonadët e kalit të garave me ato të kuajve të ngarkesës, midis demave të luftës dhe mashkullorëve që çdo ditë dalin në shtyp, derrkuqja ose derri mashkullor, edhe në kafshë të vogla si minjtë që është jashtëzakonisht pasionare dhe gjithmonë pamja e saj është e neveritshme, e njëjta gjë ndodh në burrin kurvar që mbulon erën e keqe me deodorante dhe parfume. Kur njeriu bëhet i dëlirë, i pastër dhe i shenjtë, në mendim, fjalë dhe vepër, rikuperon fëmijërinë e humbur, zbukurohet në trup dhe shpirt dhe trupi i tij nuk djersitet erë të keqe.

Si arrihet edukimi para-lindjes? Kjo ndodh midis çifteve që ndjekin dëlirësinë, domethënë, që nuk e humbasin kurrë farën e tyre në shpërfillje dhe kënaqësi efemere, kështu: Bashkëshortët duan t’i dhurojnë trup një qenieje të re, bien dakord dhe i kërkojnë Qiellit të udhëzohen për ngjarjen e fekondimit, pastaj në qëndrim të përhershëm dashurie bashkëjetojnë të gëzuar dhe festivë, shfrytëzojnë epokën në të cilën natyra është më e dhënë, ashtu siç bëjnë fshatarët për të mbjellë, përdorin procesin e transmutacionit alkimik duke u bashkuar si burrë dhe grua, gjë që lejon arratisjen e një spermatozoidi të fortë dhe të fuqishëm, të përmirësuar nga praktikat e njohura më parë dhe arrihet nëpërmjet kësaj mënyre ngjarja e konceptimit hyjnor, pasi gruaja të perceptojë se është shtatzënë, largohet nga burri, domethënë, jeta bashkëshortore përfundon, këtë duhet ta bëjë lehtësisht burri i dëlirë sepse është i mbushur me hir dhe pushtet mbinjerëzor, me të gjitha mjetet ia bën të këndshme jetën bashkëshortes së tij që ajo të mos i drejtohet shqetësimit as gjërave të ngjashme sepse e gjithë kjo ndikon mbi fetusin që po zhvillohet, nëse kjo shkakton dëm çfarë nuk do të jetë bashkimi që në formë libidinose praktikojnë njerëzit që nuk kanë marrë kurrë një këshillë në këtë kuptim? Gjë që jep motive që shumë fëmijë të ndiejnë pasione të tmerrshme që nga mosha e hershme dhe t’i skuqin nënat e tyre në formë skandaloze.

Nëna e di se po i jep jetë një qenieje të re të cilën e ruan në Tempullin e saj të Gjallë, si një xhevahir të çmuar, duke i dhënë me lutjet dhe mendimet e saj forma të bukura që do ta lartësojnë krijesën e re, pastaj vjen ngjarja e lindjes pa dhimbje; në formë të thjeshtë dhe natyrore për lavdinë e prindërve të saj. Çifti ruan një dietë që përgjithësisht është dyzet ditë derisa të kthehet në vendin e saj mitra që shërbeu si djep për qenien e re, burri e di se gruaja që rrit fëmijën duhet përkëdhelur dhe soditur, me ledhatime të shëndosha sepse çdo formë pasionare e dhunshme ndikon në gjinjtë e nënës dhe sjell bllokime në kanalet nga ku rrjedh lëngu i çmuar që do t’i japë jetë, fëmijës së barkut të saj, gruaja që dëshiron të vërë në praktikë këtë mësim do të vëzhgojë se zhduket turpi i të pasurit për të operuar gjinjtë për shkak të bllokimeve të përhershme. Aty ku ka dëlirësi ka dashuri dhe bindje, fëmijët ngrihen në formë natyrore dhe çdo e keqe zhduket, kështu fillon ky edukim themelor për përgatitjen e personalitetit të qenies së re që tashmë do të shkojë në shkollë të aftësuar për të ndjekur edukimin që do t’i lejojë të bashkëjetojë dhe më vonë të fitojë vetë bukën e gojës.

Në 7 vitet e para fëmija formon personalitetin e tij në mënyrë që ato janë aq të rëndësishme sa muajt e shtatzënisë dhe ajo që pritet nga një qenie e sjellë në kushte të tilla është diçka që as njerëzit nuk e dyshojnë. Inteligjenca është një atribut i Qenies, duhet ta njohim Qenien.

Unë nuk mund ta njoh të Vërtetën sepse e Vërteta nuk i përket kohës dhe Unë po.

Frika dhe tmerri dëmtojnë iniciativën e lirë. Iniciativa është krijuese, tmerri është shkatërrues.

Duke analizuar gjithçka dhe medituar, zgjojmë ndërgjegjen e fjetur.

E vërteta është e panjohura nga momenti në moment, ajo nuk ka të bëjë fare me atë që dikush beson ose nuk beson; e vërteta është çështje e eksperimentimit, përjetimit, kuptimit.

JULIO MEDINA VIZCAÍNO S. S. S.