Ufahamu na Kumbukumbu

Kukumbuka ni kujaribu kuweka akilini mambo yenye tumeona na kusikia, mambo yenye tume soma, mambo watu wengine wametueleza, mambo yenye imetufikia, na kadhalika.

Walimu wanataka wanafunzi wao waweke akilini maneno yao, sentensi zao, mambo yenye imeandikwa kwenye vitabu vya masomo, sura nzima, kazi mingi sana, na alama zake zote, na kadhalika.

Kufanya mitihani inamaanisha kukumbuka mambo yenye wametueleza, mambo yenye tume soma bila kuelewa, kusema kwa kukariri, kurudia kama kasuku, kila kitu chenye tuko nayo akilini.

Ni lazima kizazi kipya kielewe kwamba kurudia kama diski ya radio mambo yote yenye imeandikwa akilini haimaanishi tumelewa kabisa. Kukumbuka si kuelewa, haina maana kukumbuka bila kuelewa, kukumbuka ni mambo ya zamani, ni kitu chenye kime kufa, kitu chenye haina uzima tena.

Ni lazima, ni haraka na muhimu sana kwamba wanafunzi wote wa mashule, makoleji na vyuo vikuu waelewe kweli maana kubwa ya kuelewa kabisa.

KUELEWA ni kitu ya haraka, ya moja kwa moja, kitu chenye tunaishi sana, kitu chenye tunajionea sana na yenye inakuwa kweli CHANZO cha ndani cha matendo ya akili.

Kukumbuka, kukariri ni kitu chenye kime kufa, ni mambo ya zamani na inakuwa bahati mbaya kama mawazo, kama msemo, kama wazo, kama mawazo yenye tunataka kuiga bila akili na kufuata bila kujua.

Kwenye KUELEWA KWELI, kwenye kuelewa sana, kwenye kuelewa kwa undani kuna tu shinikizo ya ndani ya akili, shinikizo ya kudumu yenye inazaliwa na roho yenye tuko nayo ndani na hiyo ndiyo kila kitu.

Kuelewa ya kweli inaonyesha kama matendo ya ghafla, ya kawaida, ya rahisi, bila mawazo ya kuchagua; safi bila mashaka ya aina yoyote. KUELEWA yenye inakuwa CHANZO YA SIRI ya matendo ni kubwa sana, ya ajabu, ya kujenga na ya kuheshimisha sana.

Matendo yenye inatokana na kukumbuka mambo yenye tume soma, mawazo yenye tunataka kufikia, sheria, tabia yenye wametufundisha, mambo yenye tumejifunza akilini, na kadhalika, ni ya kuhesabu, inategemea na mawazo ya huzuni, ni ya pande mbili, inatokana na mawazo ya kuchagua na inaongoza tu kwenye makosa na uchungu.

Hiyo ya kulinganisha matendo na kukumbuka, hiyo ya kujaribu kubadilisha matendo ili ilingane na mambo yenye tume weka akilini, ni kitu ya bandia, ya bure bila ya ghafla na yenye inaweza tu kutuongoza kwenye makosa na uchungu.

Hiyo ya kufanya mitihani, hiyo ya kupita mwaka, inafanya kila mtu mjinga mwenye iko na akili kidogo na kukumbuka.

Kuelewa masomo yenye tume soma na yenye tutafanyiwa mitihani, ni kitu tofauti sana, haina uhusiano na kukumbuka, ni akili ya kweli yenye haifai kuchanganywa na akili ya kusoma.

Watu wenye wanataka kutegemeza matendo yao yote ya maisha kwenye mawazo, nadharia na kumbukumbu za kila aina zenye wamekusanya akilini, wanazunguka kila mara wakilinganisha na penye kulinganisha iko, kuna wivu pia. Watu hao wanalinganisha watu wao, familia zao, watoto wao na watoto wa jirani, na watu wa karibu. Wanalinganisha nyumba yao, fanicha zao, nguo zao, vitu vyao vyote, na vitu vya jirani au majirani au wa karibu. Wanalinganisha mawazo yao, akili ya watoto wao na mawazo ya watu wengine, na akili ya watu wengine na inakuja wivu yenye inakuwa chanzo cha siri ya matendo.

Kwa bahati mbaya ya ulimwengu, utaratibu mzima wa jamii unategemea wivu na tamaa ya kupata vitu. Kila mtu anamwonea wivu kila mtu. Tunaonea wivu mawazo, vitu, watu na tunataka kupata pesa na pesa mingi, nadharia mpya, mawazo mapya yenye tunakusanya akilini, vitu vipya vya kuwafurahisha watu wenye tunafanana nao, na kadhalika.

Kwenye KUELEWA KWELI, halali, ya kweli, kuna upendo wa kweli na si kusema tu mambo yenye tumeweka akilini.

Mambo yenye tunakumbuka, mambo yenye tunategemeza kwenye kumbukumbu, haraka inaanguka kwenye usahaulifu kwa sababu kumbukumbu haiaminiki. Wanafunzi wanaweka kwenye kumbukumbu mawazo, nadharia, maandishi kamili yenye haina maana kwenye maisha ya kawaida kwa sababu mwishowe yanatoweka kwenye kumbukumbu bila kuacha alama yoyote.

Watu wenye wanaishi tu kusoma na kusoma bila kuelewa, watu wenye wanafurahi kuweka nadharia kwenye kumbukumbu, wanaharibu akili, wanaidhuru vibaya sana.

Hatusemi kinyume na kusoma kwa kweli kwa undani na kwa akili yenye inategemea kuelewa kabisa. Tuna kulaani tu njia za zamani za ufundishaji wa kizamani. Tunalaani utaratibu wowote wa kusoma bila akili, kukariri yote, na kadhalika. Kukumbuka haihitajiki penye kuna kuelewa kwa kweli.

Tunahitaji kusoma, tunahitaji vitabu vya maana, tunahitaji walimu wa mashule, makoleji, vyuo vikuu. Tunahitaji GURU, viongozi wa kiroho, mahatmas, na kadhalika, lakini ni lazima tuelewe kabisa mafundisho na si tu kuyaweka kwenye kumbukumbu isiyoaminika.

Hatutaweza kuwa huru kweli wakati tuko na tabia mbaya ya kujilinganisha wenyewe na kumbukumbu yenye tume kusanya akilini, na mawazo, na mambo yenye tunatamani kuwa na hatuko nayo, na kadhalika.

Wakati tunaelewa kweli mafundisho yenye tumepokea, hatuhitaji kuyakumbuka akilini, wala kuyafanya mawazo.

Penye kulinganisha mambo yenye tuko nayo hapa na sasa na mambo yenye tunataka kuwa nayo baadaye, penye kulinganisha maisha yetu ya kawaida na mawazo au mfano wenye tunataka kulingana nao, hawezi kuwa upendo wa kweli.

Kulinganisha yote ni chukizo, kulinganisha yote inaleta hofu, wivu, kiburi, na kadhalika. Hofu ya kutopata mambo yenye tunataka, wivu kwa maendeleo ya wengine, kiburi kwa sababu tunajiona kuwa bora kuliko wengine. Jambo la maana kwenye maisha ya kawaida yenye tunaishi, kama tuko wabaya, wenye wivu, wabinafsi, wachoyo, na kadhalika, ni kutojifanya watakatifu, kuanza kutoka mwanzo kabisa, na kujielewa sisi wenyewe kwa undani, vile tuko na si vile tunataka kuwa au vile tunajifanya kuwa.

Haiwezekani kuondoa MIMI, JUU YANGU MWENYEWE, kama hatujajifunza kutuangalia, kuhisi ili kuelewa mambo yenye tuko nayo kweli hapa na sasa kwa njia ya kweli na ya kawaida kabisa.

Kama tunataka kweli kuelewa tunapaswa kuwasikiliza walimu wetu, maguru, mapadri, waalimu, viongozi wa kiroho, na kadhalika.

Vijana wa kizazi kipya wamepoteza heshima, kumheshimu baba na mama yetu, walimu, waalimu, viongozi wa kiroho, maguru, mahatmas, na kadhalika.

Haiwezekani kuelewa mafundisho wakati hatujui kuheshimu na kuheshimu baba na mama yetu, walimu, waalimu au viongozi wa kiroho.

Kukumbuka tu bila akili mambo yenye tumejifunza tu kwa kukariri bila kuelewa kabisa, inabadilisha akili na moyo na inazalisha wivu, hofu, kiburi, na kadhalika.

Wakati tunajua kweli kusikiliza kwa akili na kwa undani inatoka ndani yetu nguvu ya ajabu, kuelewa kubwa, ya kawaida, ya rahisi, bila mawazo yoyote, bila kusoma akilini, bila kukumbuka yoyote.

Kama ubongo wa mwanafunzi unasaidiwa na nguvu kubwa ya kumbukumbu yenye anapaswa kufanya, itakuwa inawezekana kabisa kufundisha muundo wa kiini na jedwali la upimaji wa vitu kwa wanafunzi wa shule ya upili na kuelewa uhusiano na Quanta kwa mwanafunzi wa kidato cha sita.

Vile tumeongea na maprofesa na waalimu wa mashule ya sekondari tunaelewa kwamba wanaogopa sana ufundishaji wa zamani na wa kizamani. Wanataka wanafunzi wajifunze kila kitu kwa kukariri hata kama hawaelewi.

Wakati mwingine wanakubali kwamba ni bora kuelewa kuliko kukariri lakini basi wanasisitiza kwamba fomula za fizikia, kemia, hesabu, na kadhalika, zinapaswa kuwekwa akilini.

Iko wazi kwamba wazo hilo ni la uongo kwa sababu wakati fomula ya fizikia, kemia, hesabu, na kadhalika, inaeleweka vizuri si tu kwenye akili, lakini pia kwenye akili zingine kama vile fahamu, ufahamu, chini ya fahamu na kadhalika. Haihitaji kuweka akilini, inakuwa sehemu ya akili zetu na inaweza kuonyesha kama ujuzi wa ghafla wakati mambo ya maisha yanaomba hivyo.

Ujuzi huu KAMILI unatupa njia ya UJUZI WA KILA KITU, njia ya kuonyesha kwa akili na kweli.

Kuelewa kabisa na katika akili zote inawezekana tu kupitia kutafakari kwa kina.