Hali Ya Ndani

Kuchanganya hali za ndani na matukio ya nje kwa usahihi ni kujua kuishi kwa akili… Tukio lolote lililoishiwa kwa akili linahitaji hali yake ya ndani maalum…

Lakini, kwa bahati mbaya watu wanapopitia maisha yao, wanafikiri kwamba yenyewe inaundwa tu na matukio ya nje… Maskini watu! wanafikiri kwamba kama tukio fulani halingewatokea, maisha yao yangekuwa bora…

Wanadhani kwamba bahati iliwakutana na kwamba walipoteza nafasi ya kuwa na furaha… Wanalalamika kilichopotea, wanalia kile walichodharau, wanalia wakikumbuka makwazo na majanga ya zamani…

Watu hawataki kugundua kwamba kuishi kama mmea si kuishi na kwamba uwezo wa kuishi kwa ufahamu unategemea tu ubora wa hali za ndani za Roho… Bila shaka haijalishi jinsi matukio ya nje ya maisha yanavyokuwa mazuri, kama hatujapatikana katika hali ya ndani inayofaa wakati kama huo, matukio bora yanaweza kuonekana kuwa ya kawaida, ya kuchosha au ya kuchosha tu…

Mtu anasubiri kwa hamu sherehe ya harusi, ni tukio, lakini inaweza kutokea kwamba anahangaika sana wakati hasa wa tukio, kwamba hakufurahia kweli furaha yoyote ndani yake na kwamba yote yakawa makavu na baridi kama itifaki…

Uzoefu umetufundisha kwamba si watu wote wanaohudhuria karamu au dansi wanafurahia kweli… Kamwe hakuna mtu anayechosha katika sherehe bora na vipande vitamu zaidi huwafurahisha wengine na kuwaliza wengine…

Ni watu wachache sana wanaojua kuchanganya kwa uaminifu tukio la nje na hali ya ndani inayofaa… Inasikitisha kwamba watu hawajui kuishi kwa ufahamu: wanalia wanapotakiwa kucheka na wanacheka wanapotakiwa kulia…

Udhibiti ni tofauti: Mwenye hekima anaweza kuwa na furaha lakini kamwe hana wazimu; huzuni lakini kamwe kukata tamaa na kuvunjika moyo… utulivu katikati ya vurugu; mnywaji katikati ya ulevi; safi katikati ya tamaa, nk.

Watu wenye huzuni na tamaa wanafikiria maisha kuwa mabaya zaidi na kwa kweli hawataki kuishi… Kila siku tunaona watu ambao si tu hawana furaha, lakini pia - na mbaya zaidi - hufanya maisha ya wengine kuwa machungu pia…

Watu kama hao hawangebadilika hata wakiishi kila siku kutoka sherehe hadi sherehe; ugonjwa wa kisaikolojia wanauvaa ndani yao… watu kama hao wana hali za ndani zenye uovu kabisa…

Hata hivyo watu hao wanajiita wenye haki, watakatifu, wema, wakuu, watiifu, mashahidi, nk., nk., nk. Ni watu ambao wanajifikiria sana; watu wanaojipenda sana…

Watu wanaojiogopa sana na ambao daima hutafuta njia za kukwepa majukumu yao wenyewe… Watu kama hao wamezoea hisia za chini na ni wazi kwamba kwa sababu hiyo huunda kila siku vipengele vya akili visivyo vya kibinadamu.

Matukio mabaya, mabadiliko ya bahati, umaskini, madeni, matatizo, nk., ni ya kipekee kwa wale watu ambao hawajui kuishi… Mtu yeyote anaweza kuunda utamaduni tajiri wa kiakili, lakini ni watu wachache sana ambao wamejifunza kuishi kwa usahihi…

Mtu anapotaka kutenganisha matukio ya nje na hali za ndani za fahamu, anaonyesha kwa hakika kutokuwa na uwezo wake wa kuishi kwa heshima. Wale wanaojifunza kuchanganya kwa ufahamu matukio ya nje na hali za ndani, wanafuata njia ya mafanikio…