ፍቕሪ

ካብቶም ኣብያተ ትምህርቲ እውን ከይተረፈ ተምሃሮ ሓቅነት እቲ ፍቕሪ ዝበሃል ክርድኦም ይግባእ።

ፍርህን ጥምረትን መብዛሕትኡ ግዜ ምስ ፍቕሪ ይደናገር እዩ፣ እንተኾነ ግን ፍቕሪ ኣይኮነን።

ተምሃሮ ኣብ ወለዶምን መምህራኖምን ይእመኑ፣ ንሳቶም ከኣ ከም ዝኽብሩዎምን ከም ዝፈርሁዎምን ንጹር እዩ።

ሕጻናትን ኣዋልድን፣ መንእሰያትን ኣንስትን ንክዳውንቶም፣ ንምግቦም፣ ንገንዘቦም፣ ንመዕቆብኦም፣ ወዘተ ኣብ ወለዶም ይእመኑ፣ ከምኡ ከኣ ተሓለቕቲ ኸም ዝኾኑ፣ ኣብ ወለዶም ከም ዝእመኑ፣ ስለዚ ከኣ ከም ዝኽብሩዎም፣ ክሳብ ክሳብ ከም ዝፈርሁዎምን ግልጺ እዩ፣ እዚ ግን ፍቕሪ ኣይኮነን።

ምስ እንብሎ ዘለና መረጋገጺ ምእንቲ ኽንረክብ ኵሉ ቈልዓ ወይ ጓል፣ መንእሰይ ወይ ሓበሻይ/ት ካብ ወለዶም ንፈተውቶም ወይ ንኣዕርኽቶም/ተን እዩ ዝኣምን።

ብሓቂ ቈልዑን ኣዋልድን፣ መንእሰያትን ኣንስትን ምስ መዛንቶም/ተን፣ ምስ ወለዶም ፈጺሞም ዘየውግዑዎ ነገራት እዮም ዝዛረቡ።

እዚ ኣብ መንጎ ውሉዳትን ወለድን ናይ ሓቂ መተኣማምነት ከም ዘየለ፣ ናይ ሓቂ ፍቕሪ ከም ዘየለ እዩ ዘርኢ ዘሎ።

ኣብ መንጎ ፍቕርን ክብርን፣ ፍርህን ጥምረትን ዓቢ ፍልልይ ከም ዘሎ ምርዳእ የድሊ።

ንወለድናን መምህራንናን ከነኽብር ይግብኣና፣ እንተኾነ ግን ነቲ ኣኽብሮት ምስ ፍቕሪ ክንደናገር የብልናን።

ኣኽብሮትን ፍቕርን ጥብቂ ርክብ ክህልዎም ኣለዎ፣ እንተኾነ ግን ንሓደ ምስቲ ሓደ ክንደናገር የብልናን።

ወለዲ ብዛዕባ ደቆም ይፈርሁ፣ ጽቡቕ ሞያ፣ ጽቡቕ ሓዳር፣ ሓለዋ፣ ወዘተ ይምነዩሎም፣ ነቲ ፍርሖም ከኣ ምስ ናይ ሓቂ ፍቕሪ የደናግሩዎ።

ወለድን መምህራንን ጽቡቕ ሓሳብ እንተሃልይዎም እውን ብዘይ ናይ ሓቂ ፍቕሪ ንሓደስቲ ወለዶ ብጥበብ ክመርሑ ከም ዘይክእሉ ምርድኡ የድሊ።

እቲ ናብ ገሃነም ዝወስድ መገዲ ብጽቡቕ ሓሳባት እተነጽፈ እዩ።

ነቲ ብዓለም ደረጃ ዝፍለጥ “ዓመጽቲ ብዘይ ምኽንያት” ዝብል ጉዳይ ንርኢ። እዚ ነብሲ ወከፍ ዓለም ዝዘርጋሕ ኣእምሮኣዊ ሕማም እዩ። ብዙሓት “ደቂ ሃብታም”፣ ወለዶም ከም ዘፍቅርዎም ዝንገረሎም፣ ብዙሕ ዝሕቆቑ፣ ብዙሕ ዘፍቅሩ፣ ተሓለቕቲ ዘይብሎም ሰባት ይሃርሙ፣ ኣንስቲ ይሃርሙን ይደፍሩን፣ ይሰርቁ፣ ይወግሩ፣ ብጕጅለ ኮይኖም ኣብ ኵሉ ቦታታት ጉዳት የብጽሑ፣ ንመምህራንን ንወለዲ ስድራቤትን ኣኽብሮት የሕጽሩ፣ ወዘተ።

“ዓመጽቲ ብዘይ ምኽንያት” ውጽኢት ናይ ጉድለት ናይ ሓቂ ፍቕሪ እዮም።

ናይ ሓቂ ፍቕሪ ኣብ ዝህልወሉ ቦታ “ዓመጽቲ ብዘይ ምኽንያት” ክህልዉ ኣይክእሉን እዮም።

ወለዲ ንደቆም ብሓቂ እንተዝፈትዉዎም ብጥበብ ምመሩዎም ነይሮም፣ ሽዑ “ዓመጽቲ ብዘይ ምኽንያት” ኣይምሃለዉን ነይሮም።

ዓመጽቲ ብዘይ ምኽንያት ውጽኢት ናይ ሕማቕ ምምራሕ እዮም።

ወለዲ ንደቆም ብጥበብ ንምምራሕ እኹል ፍቕሪ ኣይነበሮምን።

ዘመናውያን ወለዲ ብዛዕባ ገንዘብን ንወዶም ተወሳኺን ተወሳኺን፣ መኪና ናይ መወዳእታ ሞዴልን ክዳውንቲ ናይ መወዳእታ ፋሽንን፣ ወዘተ ጥራይ እዮም ዝሓስቡ፣ ብሓቂ ግን ኣየፍቅሩን፣ ከመይ ገርካ ኸም እተፍቅር ኣይፈልጡን፣ ስለዚ ከኣ “ዓመጽቲ ብዘይ ምኽንያት” እዮም።

ናይዚ ሒደት እዋን ሓላፊነት ጉድለት ናይ ሓቂ ፍቕሪ እዩ።

ዘመናዊ ህይወት ምስ ጥልቂ ዘይብሉ፣ መዓሙቕ ዘይብሉ ዓቢ ባሕሪ ይመሳሰል።

ኣብቲ መዓሙቕ ዝኾነ ባሕሪ፣ ብዙሓት ፍጥረታት፣ ብዙሓት ዓሳታት ክነብሩ ይኽእሉ፣ እቲ ኣብ ጥቓ መገዲ ዝርከብ ዓቢ ባሕሪ ግን፣ ብሃልሃልታ ጸሓይ ቐልጢፉ ይነጽፍ፣ ሽዑ ከኣ እቲ ዝተርፍ ጭቃ፣ ትምሳጥ፣ ነውሪ እዩ።

ንውቃበ ህይወት ብምሉኡ ምርዳእ ዘይከኣል እዩ፣ ከመይ ገርካ ኸም እተፍቅር እንተዘይተማሂርና።

ሰባት ኣኽብሮትን ፍርህን ምስቲ ፍቕሪ ዝበሃል የደናግሩ።

ንላዕለዎትና ንኽብርን ንፈርህን ንፈቕሮም ከም ዘሎና ኢና ንኣምን።

ውሉድ ወለዱን መምህራኑን ይፈርህን ይኽብሮምን፣ ሽዑ ከኣ ከም ዘፍቅሮም የኣምን፣ ብሓቂ ግን የኽብሮም ጥራይ እዩ።

ቈልዓ ንግርጭት፣ ንመቕጻዕቲ፣ ሕማቕ ምልክት፣ ስጕምቲ ኣብ ገዝኡ ወይ ኣብ ቤት ትምህርቲ፣ ወዘተ ይፈርህ፣ ሽዑ ከኣ ንወለዱን ንመምህራኑን ከም ዘፍቅሮም የኣምን፣ ብሓቂ ግን የፍቅሮም ጥራይ እዩ።

ኣብ ስራሕ፣ ኣብ ቀጻሪ፣ ኣብ ድኽነት፣ ስራሕ ኣብ ምስኣን ንእመን፣ ሽዑ ከኣ ንቀጻሪ ከም ዘሎና ንኣምን፣ ክሳብ ክሳብ ንጥቕሙ ንሕልዎ፣ ንንብረቱ ንከናኸን፣ እዚ ግን ፍቕሪ ኣይኮነን፣ እዚ ፍርሒ እዩ።

ብዙሓት ሰባት ብዛዕባ ምስጢራት ህይወትን ሞትን ብናቶም ሓሳብ ንምሕሳብ ይፈርሑ፣ ንምጽራይ፣ ንምርመር፣ ንምርድእ፣ ንምጽናዕ፣ ወዘተ ይፈርሑ፣ ሽዑ ከኣ ኣነ ንኣምላኽ እፈቱ፣ ከምኡ ምግባር እኹል እዩ! ይብሉ።

ንኣምላኽ ከም ዘፍቅርዎ የኣምኑ፣ ብሓቂ ግን ኣየፍቅሩን፣ ይፈርሑ እዮም።

ኣብ ግዜ ኲናት እታ ሰበይቲ ካብ ዝኾነ ግዜ ንላዕሊ ንሰብኣያ ኸም እትፈትዎ ትስምዓ፣ ናብ ገዝኡ ብሃንቀውታ ክሳብ ወሰን የብሉን ትጽበ፣ ብሓቂ ግን ኣይትፈትዎን፣ ብዘይ ሰብኣይ፣ ብዘይ ሓለዋ፣ ወዘተ ንምሕዳር ጥራይ እያ ትፈርህ።

ኣእምሮኣዊ ባርነት፣ ጥምረት፣ ኣብ ሰብ ምእማን፣ ፍቕሪ ኣይኮነን። ፍርሒ ጥራይ እዩ፣ እዚ ከኣ እኹል እዩ።

ኣብ ትምህርቱ ዘሎ ቈልዓ ኣብ መምህር ወይ መምህርቲ እዩ ዝእመን፣ ካብ ስንብታ፣ ሕማቕ ምልክት፣ ወቐሳ ከም ዝፈርህ ንጹር እዩ፣ ብዙሕ ግዜ ኸኣ ከም ዘፍቅሮ የኣምን፣ እንታይ እዩ ዝኸውን ዘሎ ግን ይፈርሆ ጥራይ እዩ።

እታ ሰበይቲ ክትወልድ ወይ ብዝኾነ ሕማም ሞት ከቢድዋ እንከሎ፣ እቲ ሰብኣይ ካብቲ ዝነበሮ ንላዕሊ ከም ዘፍቅራ የኣምን፣ ብሓቂ ዝኸውን ዘሎ ግን ከም ዘይትስእና እዩ ዝፈርህ፣ ኣብ ብዙሓት ነገራት እዩ ዝእመነላ፣ ከም ምግቢ፣ ጾታዊ ርክብ፣ ክዳውንቲ ምሕጻብ፣ ምድህሳስ፣ ወዘተ ከም ዘይስእና እዩ ዝፈርህ። እዚ ፍቕሪ ኣይኮነን።

ኵሉ ዓለም ንዅሉ ዓለም ከም ዘምልኽ ይዛረብ፣ ከምኡ ግን የለን፦ ኣብ ህይወት ብሓቂ ከመይ ገርካ ኸም እተፍቅር ዝፈልጥ ሰብ ምርካብ ብጣዕሚ እዩ ዘጸግም።

ወለዲ ንደቆም ብሓቂ እንተዝፈትዉዎም፣ ውሉድ ንወለዶም ብሓቂ እንተዝፈትዉዎም፣ መምህራን ንተምሃሮም ብሓቂ እንተዝፈትዉዎም ኲናት ኣይምሃለወን ነይሩ። ኲናት ብመቶ ሚእቲ ኣይምተኻእለን ነይሩ።

እቲ ዝኸውን ዘሎ ሰባት ፍቕሪ እንታይ ምዃኑ ኣይተረድኦምን፣ ነፍሲ ወከፍ ፍርሒን ነፍሲ ወከፍ ኣእምሮኣዊ ባርነትን፣ ነፍሲ ወከፍ ስምዒትን፣ ወዘተ ምስ ፍቕሪ ኢዮም ዘደናግሩ።

ሰባት ከመይ ገርካ ኸም እተፍቅር ኣይፈልጡን፣ ሰባት ከመይ ገርካ ኸም እተፍቅር እንተዝፈልጡ ህይወት ብሓቂ ገነት ምኾነት።

ፍቁራት ከም ዘፍቅሩ የኣምኑ፣ ብዙሓት ከኣ ከም ዘፍቅሩ ብደም ክምሕለጹ ይኽእሉ እዮም። ግን ስምዒታዊታት ጥራይ እዮም። እቲ ስምዒት ምስ ተማልአ፣ እቲ ቤተ መንግስቲ ብታሕቲ ይወድቕ።

ስምዒት ሓሳብን ልብን የታልል እዩ። ኵሉ ስምዒታዊ ፈቃር ከም ዝኾነ የኣምን።

ኣብ ህይወት ሓደ ብሓቂ ፍቕሪ ዘለዎም ጻምዲ ምርካብ ብጣዕሚ እዩ ዘጸግም። ስምዒታውያን ጻምዲ ብዙሓት እዮም፣ ፈቃራት ጻምዲ ግን ምርካብ ብጣዕሚ እዩ ዝኸብድ።

ኵሎም ስነ-ጥበበኛታት ብዛዕባ ፍቕሪ ይዝምሩ፣ እንታይ ምዃኑ ግን ኣይፈልጡን፣ ነቲ ስምዒት ከኣ ምስ ፍቕሪ የደናግሩ።

ኣብዚ ህይወት ብጣዕሚ ዝኸብድ ነገር እንተሃልዩ፣ ነቲ ስምዒት ምስ ፍቕሪ ዘይምድናግሩ እዩ።

ስምዒት ካብ ዝሕሰብ ዘይምብሃል ዝጣዕመ ፍርያት እዩ፣ ኵሉ ግዜ ብዋጋ ደም ክስዕር እዩ።

ስምዒት ጾታዊ ብመቶ ሚእቲ እዩ፣ ስምዒት ኣራዊታዊ እዩ፣ እንተኾነ ግን ኣብ ገለ ግዜያት ብጣዕሚ እዩ ዝሰልጥን። ኵሉ ግዜ ምስ ፍቕሪ እዩ ዝደናገር።

መምህራንን መምህራትትን ንተምሃሮ፣ መንእሰያትን ኣንስትን፣ ኣብ መንጎ ፍቕርን ስምዒትን ከመይ ገርካ ኸም ትፈልዮም ክምህሩ ይግባእ። በዚ ጥራይ ድሒሩ ኣብ ህይወት ብዙሓት ሓደጋታት ምትራፍ ይከኣል።

መምህራንን መምህራትትን ሓላፍነት ናይ ተምሃሮ ንምፍጣር ግዴታ ኣለዎም፣ ስለዚ ከኣ ኣብ ህይወት ሓዘንቲ ከይኮኑ ብግቡእ ከዳሉዎም ይግባእ።

ነቲ ፍቕሪ እንታይ ምዃኑ ምርዳእ የድሊ፣ ምስ ቅንኣት፣ ስምዒት፣ ዓመጽ፣ ፍርሒ፣ ምልዛግ፣ ኣእምሮኣዊ ጥምረት፣ ወዘተ ምስኡ ክሕወስ ዘይግባእ።

እቲ ፍቕሪ ኽሳብ ክንደይ ዝኸፍአ ኣብ ሰብ ኣካል የለን፣ እንተኾነ ግን ካብ ጋራጅ ዕምባባ ከም ዝሽመት፣ ከም ዝዕቀብ፣ ከም ዝሕረስ፣ ወዘተ ዝርከብ ነገር እውን ኣይኮነን።

ፍቕሪ ኣብ ውሽጥና ክውለድ ኣለዎ፣ ጽልኢ እንታይ ምዃኑ፣ ፍርሒ፣ ጾታዊ ስምዒት፣ ፍርሒ፣ ኣእምሮኣዊ ባርነት፣ ጥምረት፣ ወዘተ እንታይ ምዃኑ ብትሪ ምስ ተረደኣና ጥራይ እዩ ዝውለድ።

እዚ ጉድለታት ኣእምሮ እንታይ ምዃኖም ክርድኣና ኣለዎ፣ ኣብ ደረጃ ምስትውዓል ህይወት ጥራይ ዘይኮነስ፣ ኣብ ካልኦት ተሓቢኦም ኣብ ዘይፍለጡ ናይ ንኡስ ኣእምሮ ደረጃዎች ከመይ ገርካ ኸም እንመራመርዎም ክርድኣና ኣለዎ።

ንዅሎም እዚ ጉድለታት ካብ ዝተፈላለዩ መዕቆቢታት ናይ ኣእምሮ ምውጻእ የድሊ። ብኸምዚ ጥራይ እዩ ብዘይ ሓሳብን ንጹህን፣ ፍቕሪ ዝበሃል ኣብ ውሽጥና ዝውለድ።

ነቲ ዓለም ብዘይ እሳት ፍቕሪ ንምልዋጥ ምድላይ ዘይከኣል እዩ። ብሓቂ ንዓለም ክልውጥ ዝኽእል ፍቕሪ ጥራይ እዩ።