እቲ ፍትው ኢጎ

ላዕለዋይን ታሕተዋይን ክልተ ክፍሊ ናይ ሓደ ነገር ስለ ዝኾኑ፡ ነዚ ዝስዕብ መደምደምታ ምቕማጡ ኣይጎድን፡ “እኔ ላዕለዋይ፡ እኔ ታሕተዋይ” ክልተ መልክዕ ናይቲ ጸላምን ብዙሕ ዝኾነ ኣነነት እዮም።

እቲ “መለኮታዊ እኔ” ወይ “ላዕለዋይ እኔ” ተባሂሉ ዝጽዋዕ፡ “ተተካኢ እኔ” ወይ ከምኡ ዝመስል ነገር፡ ብርግጽ ተንኮል ናይቲ “ባዕለይ” እዩ፡ መልክዕ ናይ ባዕልኻ ምትላል እዩ። እቲ እኔ ኣብዚን ኣብቲ ኻልእን ክቕጽል ምስ ዝደሊ፡ ብናይ ሓሶት ጽንሰ-ሓሳብ መለኮታዊ ዘይመውት እኔ ርእሱ የታልል።…

ገለ ካባና ናይ ሓቂ፡ ቀዋሚ፡ ዘይቅየር፡ ዘለኣለማዊ፡ ዘይግለጽ፡ ወዘተ ዝበሃል “እኔ” የብልናን። ሓደ ካባና ብሓቂ ናይ ሓቂን ትክክለኛን ሓድነት ፍጡር የብልናን፤ ብዘይካዚ እውን ሕጋዊ ውልቀ-መላኽነት የብልናን።

እቲ ኣነነት፡ ካብ መቓብር ሓሊፉ እንተቐጸለ እውን፡ መጀመርታን መወዳእታን ግን ኣለዎ። እቲ ኣነነት፡ እቲ እኔ፡ ሓደ ግላዊ፡ ሓደ ዝተወሃሃደ፡ ወይ ሓደ ዝተጠመረ ነገር ፈጺሙ ኣይኮነን። ብንጹር እቲ እኔ “እነያት” እዩ።

ኣብ ምብራቓዊ ጢቤት ነቶም “እነያት” “ኣካላዊ ዝተጠርነፉ” ወይ ብቐሊሉ “ዋጋታት” ይበሃሉ፡ እዚኣቶም ኣወንታዊ ይኹኑ ኣሉታዊ። ኣብ ነፍሲ ወከፍ “እኔ” ከም ዝተፈላለየ ሰብ እንተሓሲብናዮ፡ ነዚ ዝስዕብ ብጽንዓት ከነረጋግጾ ንኽእል ኢና፡ “ኣብ ውሽጢ ነፍሲ ወከፍ ኣብ ዓለም ዝነብር ሰብ፡ ብዙሓት ሰባት ኣለዉ።”

ኣጠራጣሪ ብዘይኮነ ኣብ ውሽጢ ነፍሲ ወከፍና ብዙሓት ዝተፈላለዩ ሰባት ይነብሩ፡ ገሊኦም ይሓይሹ፡ ገሊኦም ይገድዱ… ነፍሲ ወከፍ ካብዞም እነያት፡ ነፍሲ ወከፍ ካብዞም ሰባት ንልዕልና ይቃለስ፡ ፍሉይ ክኸውን ይደሊ፡ ነቲ ኣእምሮኣዊ ሓንጎል ወይ ነቶም ስምዒታውን ምንቅስቓሳውን ማእከላት ክቆጻጸሮ ይደሊ፡ ሓደ ክስጎጎ ኽኽእል።…

ትምህርቲ ብዙሓት እነያት ኣብ ምብራቓዊ ጢቤት ብቶም ናይ ሓቂ ተመልከትቲ፡ ብቶም ናይ ሓቂ ብርሃናት ተምሂሩ እዩ። ነፍሲ ወከፍ ጉድለት ስነ-ኣእምሮና ብኸምዚ ወይ ብኸምቲ እኔ ዝተወከለ እዩ። በሽሓትን ክሳብ ሚልዮናት ጉድለታት ስለዘለዉና፡ ብዙሓት ሰባት ኣብ ውሽጥና ይነብሩ።

ኣብ ጉዳያት ስነ-ኣእምሮ ንኣቶታት ፓራኖይድ፡ ኣምለኽቲ ርእሶምን ሓሰውትን ንኣምልኾ እቲ ዝፈትውዎ ኣነነት ፈጺሞም ከምዘይሓድግዎ ብንጹር ከነረጋግጽ ንኽእል። ከምዚኦም ዝበሉ ሰባት ትምህርቲ ብዙሓት “እነያት” ብሞት ከምዝጸልኡ ኣጠራጣሪ ኣይኮነን።

ሓደ ብሓቂ ርእሱ ኽፈልጥ ምስ ዝደሊ፡ ርእሱ ክዕዘብን ነቶም ኣብ ውሽጢ ስብእና ዘለዉ ዝተፈላለዩ “እነያት” ኽፈልጥን ክጽዕር ኣለዎ። ሓደ ካብቶም ኣንበብትና ነዚ ትምህርቲ ብዙሓት “እነያት” ገና እንተዘይተረዲእዎ፡ እቲ ምኽንያት ኣብ ጉዳይ ርእሱ ምዕዛብ ዘይምልማዱ ጥራይ እዩ።

ኣንድ ሰው የኢንተረሰም ትረጉም አለው። ውስጣዊ ርእሱ ምዕዛብ እናያያይ ዝኸይድ፡ ንብዙሓት ሰባት፡ ንብዙሓት “እነያት” ርእሱ እናገገለጸ ይኸይድ፡ ኣብ ውሽጢ ስብእናና እናነበሩ። እቶም ንትምህርቲ ብዙሓት እነያት ዝነጽጉ፡ እቶም ንመለኮታዊ እኔ ዘምልኹ፡ ጥርጥር ዘይብሉ ብጽንዓት ርእሶም ኣይተዓዘቡን። ሎሚ ብኣገባብ ሶቅራጥስ ክንዛረብ ከሎና፡ እዞም ሰባት ዘይፈልጡ ጥራይ ዘይኮኑስ ዘይፈልጡ ምዃኖም እውን ኣይፈልጡን።

ብርግጽ ብጽንዓትን ብዓሚቅን ርእስና ምዕዛብ ከይገበርና ርእስና ክንፈልጥ ኣይንኽእልን ኢና። ሓደ ሰብ ከም ሓደ ገይሩ እናረኣየ ክሳብ ዝቕጽል፡ ዝኾነ ይኹን ናይ ውሽጢ ለውጢ ካብቲ ዘይከኣል ነገር ንላዕሊ ከምዝኸውን ንጹር እዩ።