ኣብ ስራሕ ጸሎት

ምልከታ፡ ፍርዲ፡ ከምኡ’ውን ተግባራዊ ምግባር፡ መሰረታውያን ኣካላት መፍረስ እዮም።

ቀዳማይ፡ ይዕዘብ። ካልኣይ፡ ይፍረድ። ሳልሳይ፡ ይተግብር።

ኣብ ውግእ ንዘለዉ ሰለይቲ፡ ፈለማ ይዕዘብዎም፡ ካልኣይ ይፈርዱሎም፡ ሳልሳይ ይረሽኑዎም።

ኣብ መንጎ ርክብ ርእስኻ ምግላጽን ርእስኻ ምውጻእን ኣሎ። ምስ መሳቱኻ ካብ ምንባር ዝርሕቕ ርእሱ ምግላጽ እውን ይርሕቕ።

ዝኾነ ይኹን ዘጋጠመ ነገር ኣብ ህይወት ክንዲ ዝነኣሰ እንተኾነ፡ ብዘየማትእ ኣብ ውሽጥና ናይ ዝደብቅ ተዋሳኣይ፡ ናይ ስነ-ኣእምሮ ተወሳኺ፡ “ኣነ” ምኽንያት ኣለዎ።

ርእስኻ ምግላጽ ኣብ ንቑሕ ምርዳእ፡ ንቑሕ ሓድሽነት ኣብ እንርከበሉ እዋን ይከኣል።

“ኣነ” ኽንዲ ትሕዝቶኡ ዘይብሉ፡ ኣብ ሓንጎልና፡ ልብናን ጾታናን ብጥንቃቐ ክንዕዘቦ ይግባእ።

ዝኾነ ይኹን ኣነ ናይ ስምዒት ስስዐ ኣብ ልቢ ከም ፍቕሪ፡ ኣብ ሓንጎል ከም ተወሳኺ ሓሳብ ክግለጽ ይኽእል፡ እንተኾነ ኣብ ጾታ ሓደ ዓይነት ዘየምርር ስምዒት ምጉህሃይ ምተሰምዓና።

ፍርዲ ናይ ዝኾነ ይኹን ኣነ ወሳኒ ክኸውን ኣለዎ። ኣብ መንበር ክሲ ከነቐምጦን ብዘይ ምሕረት ክንፈርዶን የድልየና።

ዝኾነ ይኹን ምንጻል፡ ምኽንያት ምቕራብ፡ ግምት፡ እንተድኣ ብሓቂ ነቲ ካብ ኣእምሮና ከነጥፍኦ እንደልዮ “ኣነ” ንኽንፈልጦ እንደሊ ኮይና ክንእልዮ ይግባእ።

ተግባራዊ ምግባር ዝተፈላለየ እዩ፡ ንዝኾነ ይኹን “ኣነ” ቅድም ከይተዓዘብናዮን ከይፈረድናዮን ተግባራዊ ክንገብሮ ኣይንኽእልን ኢና።

ጸሎት ኣብ ስነ-ኣእምሮኣዊ ስራሕ ንምፍራስ መሰረታዊ እዩ። ከምዚ ዓይነት “ኣነ” ንምፍራስ እንተድኣ ሓቂ ንደሊ ኮይና ካብ ኣእምሮ ዝበልጽ ሓይሊ የድልየና።

ኣእምሮ በይኑ ኾይኑ ዋላ ሓንቲ “ኣነ” ኸፍርስ ኣይክእልን፡ እዚ ዘየማትእ፡ ዘየምልጥ ሓቂ እዩ።

ምጽላይ ምስ እግዚኣብሄር ምዝርራብ እዩ። ነዚኣቶም ወይ ነዚኣቶም “ኣነ” ንምፍራስ እንተድኣ ብሓቂ ንደሊ ኮይና፡ ነታ ኣደና ዝኾነት እግዚኣብሄር ኣብ ዉሽጥና ክንጽውዓ ኣለና፡ ነዲኡ ዘየፍቅር ወዲ ኸዳዕ ኣብ ነብሱ ኣብ ዝገብሮ ስራሕ ክፈሽል እዩ።

ነፍሲ ወከፍና ናይ ባዕሉ ኣምላኽ ኣደ ኣለዎ፡ ውልቃዊ፡ ንሳ በናታ ኾይና ካብ ባዕልና ኣካል እያ፡ እንተኾነ ዝተረኽበት።

ኩሎም ጥንታዊያን ህዝብታት ነታ “ኣምላኽ ኣደ” ኣብ መዓሙቕ ልብና ይግዝእዋ ነበሩ። ኣንስተይቲ መርህ ናይ ዘለኣለማዊት ISIS፡ MARÍA፡ TONANZIN፡ CIBELES፡ REA፡ ADONIA፡ INSOBERTA፡ ወዘተ፡ ወዘተ፡ ወዘተ እዩ።

ኣብ ቁስላዊ ነገር ወላድን ኣደን እንተሃልዮና፡ ኣብ መዓሙቕ ልብና ኣብ ሕቡእ ዘሎ ኣቦናን መለኮታዊ ኣደና KUNDALINI እውን ኣለና።

ኣብ ሰማይ ክንደይ ኣብ ምድሪ ዘለዉ ደቂ ተባዕትዮ ኣቦታት ኣለዉ። እግዚኣብሄር ኣደ ኣብ ውሽጥና ናይቲ ኣብ ሕቡእ ዘሎ ኣቦና ኣንስተይቲ መልክዕ እያ።

ንሱ እሞ ንሳ በእውነት ክልተ ላዕለዎት ኣካላት ናይቲ ውሽጣዊ ህላወና እዮም። ዘየማትእ ንሱን ንሳን ካብቲ “ኣነ” ናይ ስነ-ኣእምሮ ዝበልጽ ናይ ሓቂ ህላወና እዮም።

ንሱ ኣብ ንሳ ይገለጽን ይእዝዝን ይመራሕን ይህብን። ንሳ ነቶም ዘየድልዩ ኣካላት ኣብ ውሽጥና እንጾሮም ትእልዮም፡ ብቐጻሊ ኣብ ነብስኻ ኣብ መስራሕ መሰረት።

ብምሉእ ምስ እንመውት፡ ኩሎም እቶም ዘየድልዩ ኣካላት ድሕሪ ብዙሕ ንቑሕ ስራሕን ወለንታውነት ስቓይን ምስ “ኣቦ-ኣደ” ምስ እንጽምበርን ምስ እንዋሃድን፡ ሽዑ ካብ ጽቡቕን ክፉእን ንላዕሊ ዘስካሕክሑ መለኮታውያን ኣማልኽቲ ክንኸውን ኢና።

እታ ውልቃዊትና፡ ፍልይቲ መለኮታዊት ኣደና፡ ብናይ ነደዳ ሓይልታት ንዝኾነ ካብቶም ብዙሓት “ኣነ” ቅድም ተዓዚቡን ፈሪዱሉን ዝሃለኸ ናብ ሓመድ ክትቅይሮ ትኽእል እያ።

ብዝኾነ ይኹን መገዲ ንውሽጣዊት መለኮታዊት ኣደና ንምጽላይ ዝድለ ቀመር የድሊ ኣይኮነን። ንሳ ኣብ እንቀርበሉ እዋን ኣዝዩ ባህርያውን ቀሊልን ክንከውን ኣለና። እቲ ናብ ኣዲኡ ዝቐርብ ህጻን ዝኾነ ፍሉይ ቀመር የብሉን፡ ካብ ልቡ ዝወጸ ይዛረብን እዚ እዩ ኩሉ።

ዋላ ሓንቲ “ኣነ” ብህጹጽ ኣይትፈርስን እያ፡ መለኮታዊት ኣደና ማንጎ ክሳብ ዝስውር፡ ብዝኾነት ይኹን “ኣነ” ምጥፋእ ቅድሚ ምዕዋት ብዙሕ ክትሰርሕን ክትሳቐን ኣለዋ።

ናብ ውሽጥኹም ተመለሱ፡ ናብ ውሽጢ ዘሎ ጸሎትኹም ምሩኹ፡ ኣብ ውሽጥኹም ነታ መለኮታዊት ጐይታኹም ድለዩን ብቕኑዕ ልማኖ ክትዛረብዋ ትኽእሉ። ነቲ ቅድም ተዓዚብኩምን ፈሪድኩምን ዝሃለኸ “ኣነ” ከተፍርሶ ለምንዋ።

እቲ ትርጉም ናይ ውሽጣዊ ርእስኻ ምዕዛብ እናማዕበለ ምስ ከደ፡ ነቲ ቀስ ብቐስ ዝካየድ ዘሎ ስራሕኩም ክትግንዘቡ የኽእለኩም።

ምርዳእ፡ ምፍላይ፡ መሰረታውያን እዮም፡ እንተኾነ እንተድኣ ብሓቂ ነቲ “ባዕለይ” ከነፍርስ እንደሊ ኮይና ካብኡ ዝበልጽ ነገር የድሊ።

ኣእምሮ ንዝኾነ ጉድለት ምልክት ንምሃብ፡ ካብ ክፍሊ ናብ ክፍሊ ንምሕላፉ፡ ንምርኣዩ፡ ንምሕባኡ፡ ወዘተ ድሌት ክህልዎ ይኽእል፡ እንተኾነ ፈጺሙ ኽልውጦ ኣይክእልን።

ኣእምሮ ካብ ዝኽእሎ ዝበልጽ “ፍሉይ ሓይሊ”፡ ዝኾነ ጉድለት ናብ ሓመድ ክቕይር ዝኽእል ናይ ነደዳ ሓይሊ የድሊ።

STELLA MARIS፡ መለኮታዊት ኣደና፡ እቲ ሓይሊ ኣለዋ፡ ዝኾነ ስነ-ኣእምሮኣዊ ጉድለት ክትረግጾ ትኽእል።

መለኮታዊት ኣደና፡ ካብ ስጋ፡ ስምዒታትን ኣእምሮን ንላዕሊ ኣብ ውሽጥና ትነብር። ንሳ በናታ ኾይና ካብ ኣእምሮ ዝበልጽ ናይ ነደዳ ሓይሊ እያ።

ፍልይቲ፡ ውልቃዊት ዓለማዊት ኣደና፡ ጥበብ፡ ፍቕርን ሓይልን ኣለዋ። ኣብኣ ፍጹምነት ኣሎ።

ጽቡቕ ሓሳባትን ቀጻል ምድጋም ናይዚኣቶም፡ ዋጋ የብሎምን፡ ናብ ዝኾነ ኣየብጽሑን።

“ስሱዕ ኣይክኸውንን እየ” ምድጋም ዋጋ ኣይክህልዎን፡ እቶም “ኣነ” ናይ ፍትወት ስምዒት ብዝኾነ ይኹን መገዲ ኣብ መዓሙቕ ናይ ስነ-ኣእምሮና ምንባሮም ምቕጻል እዩ።

“ደላይ ፍትሒ ኣይክኸውንን እየ” በብ መዓልቲ ምድጋም ዋጋ ኣይክህልዎን። እቶም “ኣነ” ናይ ቁጥዓ ኣብ ስነ-ኣእምሮኣዊ ድሕረ ባይታና ምንባሮም ምቕጻል እዩ።

“ዝያዳ በላዕ ኣይክኸውንን እየ” በብ መዓልቲ ምድጋም ዋጋ ኣይክህልዎን። እቶም “ኣነ” ናይ ስስዐ ኣብ ዝተፈላለዩ ድሕረ ባይታታት ናይ ስነ-ኣእምሮና ምንባሮም ምቕጻል እዩ።

ካብ ዓለም ምፍላይን ኣብ ገዳም ምዕጻውን ወይ ኣብ ዝኾነ በዓቲ ምንባር ዋጋ ኣይክህልዎን፡ እቶም ኣብ ውሽጥና ዘለዉ “ኣነ” ምንባሮም ምቕጻል እዩ።

ገሊኦም ኣብ በዓትታት ዝነብሩ ፈላስፋታት ብጽኑዕ ስርዓት ናብ ናይ ቅዱሳን ራዕዲ በጽሑን ናብ ሰማይ ተወስዱን ነገራት ሰምዑን ኣስተውዓሉን ነቲ ደቂ ሰባት ንምርዳእ ዘይኽእልዎ፡ እንተኾነ እቶም “ኣነ” ኣብ ውሽጦም ምንባሮም ቀጺሎም።

ብዘየጠራጥር እቲ መለኮት ካብቲ “ኣነ” ብጽኑዕ ስርዓት ክሃድምን ናይ ራዕዲ ክሕጎስን ይኽእል፡ እንተኾነ ድሕሪቲ ሓጎስ ናብ ውሽጢ ናይቲ “ባዕለይ” ይመለስ።

እቶም ምስ ፈረሱ “ኣነ” ናብ ራዕዲ ተዓዲቶም፡ ናጽነት ከም ዝበጽሑ ይኣምኑ፡ ርእሶም የታልሉን መምህራን ምዃኖም የኣምኑን ክሳብ ኣብ ውሽጣዊ ውድቀት ምጥሓሎም ይበጽሑ።

ፈጺምና ኣብ ራዕዲ ምስጢራዊ፡ ኣብ ራዕዲን ሓጎስ ነፍሲ ኣብ ዘይምህላው ናይቲ EGO ኣይንዛረብን ኢና።

ንናይ መወዳእታ ናጽነት ንምብጻሕ ነቶም “ኣነ” ምፍራስ ከም ዘድሊ ኽንእምን ጥራይ ንደሊ።

እቲ መለኮት ናይ ዝኾነ ይኹን ስሩዕ ፈላስፋ፡ ምስ ናይቲ “ኣነ” ምሃዳም ተዓዲቱ፡ ድሕሪ ሞት ናይቲ ስጋዊ ኣካል ነዚ ተመሳሳሊ ተኣምር ይደግሞ፡ ንግዜኡ ይሕጎስን ድሕሪኡ ከምቲ ኣብ መብራህቲ ኣላዲን ዝነበረ ጅኒ ናብ ውሽጢ እቲ መብራህቲ፡ ናብቲ Ego፡ ናብቲ ባዕለይ ይመለስ።

ሽዑ ንህይወቱ ኣብ ልዕሊቲ ብምንባር ምንባሩ ንምድጋም ካብ ሓድሽ ስጋዊ ኣካል ምምላስ እንተዘይኮይኑ ዝኾነ መማረጺ የብሉን።

ብዙሓት ምእመናን ኣብ በዓታት ናይ ሂማላያስ፡ ኣብ ማእከላይ እስያ ዝሞቱ፡ ሕጂ ብተመሳሳሊ ኣድነቕትን ዝግዝእዎምን ዝኾኑ ብተወሳኺ ሰባት ድሕሪ ምዃኖም ኣብዛ ዓለም ዘለዉ ሰባት ተራ ሰባት እዮም።

ዝኾነ ይኹን ናይ ናጽነት ፈተነ ክንዲ ዝዓበየ እንተኾነ፡ ነቲ “Ego” ምፍራስ ኣድላዪ እንተዘይገይሩ፡ ኣብ ውድቀት ክወድቕ ተፈሪዱ እዩ።