Salgytçy we Faryseý

Durmuşyň dürli ýagdaýlary barada biraz oýlansak, daýanýan esaslarymyzy düýpli düşünmäge degýär.

Bir adam wezipesine, beýlekisi pula, başgasy abraýyna, ýene biri geçmişine, bu bolsa şol ýa-da başga bir adyna daýanýar we ş.m.

Iň gyzyklysy, baý bolsak ýa-da gedaý, ählimize zerurlyk bar we ählimiz bilen ýaşaýarys, garamazdan buýsanç we tekepbirlik bilen doldurylýarys.

Bir pursatlyk alyp biljek zatlarymyz barada pikirleneliň. Gan we arak rewolýusiýasynda biziň ykbalymyz nähili bolardy? Daýanýan esaslarymyz nämä öwrülerdi? Bize gynanyň, özümizi gaty güýçli hasaplaýarys we gaty gowşak!

Özünde daýanýan esasy duýýan “Men” hakyky bagty isleýän bolsak, dargadylmaly.

Şol “Men” adamlary äsgermezlik edýär, özüni hemmeden gowy, hemme zatda has kämil, has baý, has akylly, durmuşda has tejribeli we ş.m. hasaplaýar.

Uly KABIR Isa baradaky iki adamyň doga edişi baradaky mysalyny getirmek örän ýerlikli. Bu özlerine dogruçyl hökmünde ynanýanlar we beýlekileri äsgermezlik edýänler üçin aýdyldy.

Isa Mesih şeýle diýdi: “Iki adam doga etmek üçin ybadathanä çykdy; biri fariseý, beýlekisi salgytçydy. Fariseý dik durdy we öz-özi bilen şeýle doga etdi: Hudaý. Men beýleki adamlar, ogrular, adalatsyzlar, zynahorlar ýaly däldigim üçin saňa şükür edýärin, hatda bu salgytçy ýaly hem däl: Hepdede iki gezek agyz beklemek edýärin, gazanýan hemme zadymyň ondan bir bölegini berýärin. Emma salgytçy uzakda durup, gözlerini asmana galdyrmagy hem islemeýärdi, gaýtam döşüne urup: “Hudaý, günäkär men, maňa rehim et” diýdi. Saňa aýdýaryn, bu beýlekiden has dogry bolup öýüne gaýtdy; sebäbi özüni beýgeldýän her kim peseldiler; özüni peseldýän bolsa beýgelder”. (LUKA XVIII, 10-14)

Öz ýoklugymyzy we garyplygymyzy bilip başlamak, bizde “Has” düşünjesi bar wagty asla mümkin däl. Mysallar: Men ondan has adalatly, ondan has akylly, ondan has sabyrly, has baý, durmuşda has tejribeli, has päkize, borjuny has ýerine ýetirýärin we ş.m. we ş.m.

“Baý” bolanymyzda, bizde şol “Has” kompleksi bar wagty iňňäniň gözünden geçmek mümkin däl.

“Düýäniň iňňäniň gözünden geçmegi, baý adamyň Hudaýyň Patyşalygyna girmeginden has aňsatdyr”.

Seniň mekdebiň iň gowusy, goňşymyň mekdebi peýdasyz diýmek; seniň diniň ýeke-täk hakykatdyr, onuň aýaly erbet aýal, meniňkim bolsa keramatly; meniň dostum Roberto serhoş, men bolsa örän paýhasly we saklanan adamdyryn we ş.m. we ş.m., bizi baý duýdurýan zatdyr; şonuň üçin biz esoteriki iş bilen baglanyşykly Injildeki mysaldaky ähli “Düýeler”.

Daýanýan esaslarymyzy anyk bilmek maksady bilen, özümizi pursatdan pursata synlamak gyssaglydyr.

Bir pursatda biriniň iň gowy görýän zadyny açanda; şol ýa-da başga bir zat üçin berlen alada; onda daýanýan esaslaryny psihologiki taýdan açýar.

Hristian Injiline görä, şol esaslar “öýüni guran gumy” düzýär.

Tituli ýa-da jemgyýetçilik ýagdaýy ýa-da gazanylan tejribesi ýa-da pul we ş.m. sebäpli özüni has ýokary duýup, beýlekileri nädip we haçan äsgermezlik edendigini üns bilen belläp geçmeli.

Şol ýa-da başga bir sebäbe görä özüňi baý, şondan ýokary duýmak erbetdir. Şeýle adamlar Gökleriň Patyşalygyna girip bilmezler.

Öz tekepbirliginiň nämede kanagatlanýandygyny, nämede kanagatlanýandygyny bilmek gowydyr, bu daýanýan esaslarymyzy görkezer.

Emma şeýle syn etmek diňe nazary mesele bolmaly däl, eýsem, göni, pursatdan pursata özümizi seresaply synlamaly.

Bir adam öz garyplygyna we ýoklugyna düşünip başlanda; beýiklik bozuklyklaryndan el çekende; köp sanly atalaryň, hormatlaryň we meňzeşlerimiziň üstünden boş ýokarylyklaryň akylsyzlygyny açanda, eýýäm üýtgäp başlaýandygynyň subutnamasydyr.

Eger ol: “Meniň öýüm”. “Meniň pulum”. “Meniň emlägim”. “Meniň işim”. “Meniň artykmaçlyklarym”. “Meniň intellektual ukyplarym”. “Meniň çeper ukyplarym”. “Meniň bilimim”. “Meniň abraýym” we ş.m. we ş.m. diýýän zadyndan ýapylsa, üýtgäp bilmez.

“Meniň” diýýän zada ýapyşmak, öz ýoklugymyzy we içerki garyplygymyzy tanamazlyga ýeterlikdir.

Ört-ýakylmaga ýa-da gäminiň heläkçiligine haýran galýarsyňyz; onda umytsyz adamlar köplenç güldürýän zatlaryny ele geçirýärler; ähmiýetsiz zatlar.

Garyp adamlar!, Şol zatlarda özlerini duýýarlar, manyly zatlara daýanýarlar, iň kiçi ähmiýeti bolmadyk zada ýapyşýarlar.

Daşarky zatlar arkaly özüňi duýmak, olara esaslanmak, absolýut huşsuzlyk ýagdaýynda bolmak bilen deňdir.

“SEIDAD” duýgusy (HAKYKY SER), diňe içimizde göterýän ähli “Men” derňemegimiz bilen mümkindir; öň, şeýle duýgy mümkin bolmadyk zatdyr.

Gynansak-da, “Men” -e sežde edýänler muny kabul etmeýärler; olar özlerini Hudaý hasaplaýarlar; Pawlus Tarsuskiýanyň gürrüň beren şol “Şöhratly bedenleri” bar diýip pikir edýärler; “Men” Mukaddes diýip pikir edýärler we olaryň kellesinden şeýle manysyzlyklary aýyrmaga hiç kim ýok.

Şeýle adamlar bilen näme etmelidigini bilmeýärsiňiz, düşündirilýär we düşünmeýärler; hemişe öýlerini guran guma ýapyşýarlar; hemişe öz taglymatlaryna, öz kaprizlerine, öz akylsyzlyklaryna çümýärler.

Eger şol adamlar özlerini çynlakaý synlasalar, köplüginiň taglymatyny özleri barlardylar; içimizde ýaşaýan şol köp sanly adamlary ýa-da “Men” içimizde tapardylar.

Şol “Men” biziň üçin duýanda, biziň üçin pikirlenende, hakyky SERimiziň hakyky duýgusy bizde nädip bolup biler?

Bu pajyganyň iň agyr zady, pikirlenýändigini, duýýandygyny pikir edýärsiň, aslynda ezilen beýnimiz bilen pikirlenýän we agyr ýüregimiz bilen duýýan başga biridir.

Bize gynanyň!, Köplenç söýýäris öýdýäris, bolýan zat bolsa, içerimizdäki şehwet bilen doly başga biri ýüregiň merkezini ulanýar.

Biz bagtsyzdyrys, haýwan höwesini söýgi bilen garyşdyrýarys!, Şeýle-de bolsa, şeýle bulaşyklyklary başdan geçirýän şahsymyzyň içinde başga biri.

Hemmämiz Injildeki mysaldaky fariseýiň şol sözlerini asla aýtmarys diýip pikir edýäris: “Hudaý, beýleki adamlar ýaly däldigim üçin saňa şükür edýärin” we ş.m. we ş.m.

Emma, ​​ynanmak kyn bolsa-da, her gün şeýle edýäris. Bazarda et satýan adam: “Men hili pes et satýan we adamlary ulanýan beýleki et satyjylary ýaly däl” diýýär.

Dükanda mata satýan adam: “Ölçemde ogurlygy bilýän we baýan beýleki söwdagärler ýaly däl” diýip gygyrýar.

Süýt satýan adam: “Men süýde suw goýýan beýleki süýt satyjylary ýaly däl. Men dogruçyl bolmagy halaýaryn” diýýär.

Öýdäki aýal gezelençde şeýle bellik edýär: “Men başga adamlar bilen ýöreýän şol ýaly däl, Hudaýa şükür, adama wepaly adamy”.

Netije: Beýlekiler zalym, adalatsyz, zynahor, ogry we bozuk, her birimiz bolsa ýuwaş goýun, käbir buthanada altyn çaga ýaly bolmagy üçin gowy “Şokolad keramatly”.

Nähili akylsyz!, Köplenç beýlekileriň edýän hemme akylsyzlyklaryny we bozuklyklaryny asla etmeýäris we şonuň üçin ajaýyp adamlar diýen netijä gelýäris, gynansak-da, edýän akylsyzlyklarymyzy we ownuklyklarymyzy görmeýäris.

Durmuşda aladasyz akyl dynç alýan geň pursatlar bar. Akyl köşeşende, akyl dymanda täze zat gelýär.

Şol pursatlarda daýanýan esaslarymyzy, esaslarymyzy görmek mümkindir.

Akyl çuň dynç alyş ýagdaýynda bolup, öýi guran durmuş gumuňy özümiz barlap bileris. (Matta 7 - 24-25-26-27-28-29-njy aýatlara serediň; iki düýbüniň mysaly)