Tarkibga o'tish

Hikmat va Muhabbat

DONISHLIK va SEVGI har qanday haqiqiy tsivilizatsiyaning ikki asosiy ustunidir.

Adolat tarozusining bir pallasiga DONISHLIKNI, ikkinchi pallasiga esa SEVGIni qo’yishimiz kerak.

Donishlik va Sevgi bir-birini muvozanatlashishi kerak. Sevgisiz Donishlik - bu vayron qiluvchi element. Donishliksiz Sevgi bizni xatoga olib kelishi mumkin “SEVGI QONUNDIR, LEKIN ONGLI SEVGI”.

Ko’p o’qish va bilim olish kerak, lekin bizda MA’NAVIY BO’LISHni rivojlantirish HAM MUHIM.

Bizda uyg’un shaklda yaxshi rivojlangan MA’NAVIY BO’LISHsiz bilim, BRIBONISMO deb ataladigan narsaning sababi bo’ladi.

Bizda yaxshi rivojlangan BO’LISH, lekin hech qanday intellektual bilimga ega bo’lmaslik, ahmoq Avliyolarni keltirib chiqaradi.

Ahmoq Avliyo juda rivojlangan MA’NAVIY BO’LISHga ega, lekin u intellektual bilimga ega bo’lmagani uchun hech narsa qila olmaydi, chunki qanday qilishni bilmaydi.

AHMOQ AVLIYODA qilish qudrati bor, lekin qanday qilishni bilmagani uchun qila olmaydi.

Yaxshi rivojlangan MA’NAVIY BO’LISHsiz intellektual bilim intellektual chalkashlik, buzuqlik, mag’rurlik va hokazolarni keltirib chiqaradi.

Ikkinchi jahon urushi davrida minglab olimlar ilmiy tajribalar o’tkazish maqsadida ilm-fan va insoniyat nomi bilan har qanday ma’naviy elementdan mahrum bo’lgan holda dahshatli jinoyatlar sodir etdilar.

Biz o’zimizda kuchli intellektual madaniyatni shakllantirishimiz kerak, lekin u haqiqiy ongli Ma’naviyat bilan juda muvozanatlangan bo’lishi kerak.

Agar biz haqiqatan ham MENni eritib, o’zimizda qonuniy ma’naviy BO’LISHni rivojlantirmoqchi bo’lsak, bizga INQILOBIY ETIKA va INQILOBIY PSIXOLOGIYA kerak.

SEVGI yetishmasligi sababli odamlarning INTELLEKTni vayron qiluvchi tarzda ishlatishlari achinarli.

O’quvchilar fan, tarix, matematika va hokazolarni o’rganishlari kerak.

Qo’shniga foydali bo’lish maqsadida kasbiy bilimlarni olish kerak.

O’qish kerak. Asosiy bilimlarni to’plash zarur, lekin qo’rquv zarur emas.

Ko’p odamlar qo’rquv tufayli bilim to’plashadi; ularda hayotdan, o’limdan, ochlikdan, xarobalikdan, nima deyishadi va hokazolardan qo’rquv bor va shuning uchun ular o’qiydilar.

Birodarlarimizga yaxshiroq xizmat qilish istagi bilan sevgidan o’qish kerak, lekin hech qachon qo’rquvdan o’qimaslik kerak.

Amaliy hayotda biz qo’rquv tufayli o’qiydigan barcha talabalar erta yoki kech firibgarga aylanishini tasdiqladik.

O’zimizni kuzatish va o’zimizda qo’rquvning barcha jarayonlarini topish uchun o’zimiz bilan samimiy bo’lishimiz kerak.

Hayotda hech qachon qo’rquvning ko’p bosqichlari borligini unutmasligimiz kerak. Ba’zan qo’rquv jasorat bilan aralashib ketadi. Jang maydonidagi askarlar juda jasur ko’rinadi, lekin aslida ular qo’rquv tufayli harakatlanadilar va kurashadilar. O’z joniga qasd qiluvchi ham bir qarashda juda jasur ko’rinadi, lekin aslida u hayotdan qo’rqqan qo’rqoqdir.

Hayotdagi har qanday firibgar juda jasur ko’rinadi, lekin aslida u qo’rqoqdir. Firibgarlar qo’rqqanlarida kasbni va hokimiyatni vayron qiluvchi tarzda ishlatishadi. Misol; Kastro Rua; Kubada.

Biz hech qachon amaliy hayot tajribasiga yoki intellektni rivojlantirishga qarshi chiqmaymiz, lekin SEVGI yetishmasligini qoralaymiz.

SEVGI yetishmaganda bilim va hayot tajribalari halokatli bo’ladi.

SEVGI deb ataladigan narsa bo’lmaganda, EGO tajribalar va intellektual bilimlarni ushlaydi.

EGO mustahkamlanish uchun foydalanganda tajribalar va intellektdan suiiste’mol qiladi.

EGO, MEN, O’ZIMNI parchalash, tajribalar va Intellekt INTIMIY BO’LISH qo’liga o’tadi va har qanday suiiste’mol keyin imkonsiz bo’ladi.

Har bir talaba kasbiy yo’nalishga yo’naltirilishi va o’z kasbi bilan bog’liq barcha nazariyalarni chuqur o’rganishi kerak.

O’qish, intellekt hech kimga zarar etkazmaydi, lekin biz intellektdan suiiste’mol qilmasligimiz kerak.

Aqlidan suiiste’mol qilmaslik uchun o’qishimiz kerak. Turli kasblar nazariyalarini o’rganmoqchi bo’lgan, intellekt bilan boshqalarga zarar etkazmoqchi bo’lgan, boshqalarning ongiga zo’ravonlik qiladigan odam aqlidan suiiste’mol qiladi va hokazo va hokazo.

Muvozanatli ongga ega bo’lish uchun kasbiy fanlarni va ma’naviy fanlarni o’rganish kerak.

Agar biz haqiqatan ham muvozanatli ongni xohlasak, intellektual SINTÉZISga va ma’naviy sintezga erishish MUHIM.

Maktablar, kollejlar, universitetlar va hokazolarning o’qituvchilari, agar ular haqiqatan ham talabalarini asosiy INQILOB yo’lida olib bormoqchi bo’lsalar, inqilobiy psixologiyamizni chuqur o’rganishlari kerak.

Talabalar MA’NAVIY BO’LISHni olishlari, o’zlarida HAQIQIY BO’LISHni rivojlantirishlari kerak, shunda ular maktabdan mas’uliyatli shaxslarga aylanib, ahmoq BRIBONLARGA aylanib chiqmaydilar.

Sevgisiz Donishlikdan hech qanday foyda yo’q. Sevgisiz Intellekt faqat BRIBONLARNI keltirib chiqaradi.

Donishlikning o’zi Atom moddasi, haqiqiy Sevgi bilan to’lgan shaxslar tomonidan boshqarilishi kerak bo’lgan Atom kapitalidir.