Avtomatik Tarjima
Ong Shuurining Dialektikasi
O’zimizning ichimizda olib yuradigan keraksiz elementlarni yo’q qilish bilan bog’liq ezoterik ishda ba’zan g’azab, charchoq va zerikish paydo bo’ladi.
Agar biz haqiqatan ham tub o’zgarishni xohlasak, har doim asl boshlang’ich nuqtasiga qaytishimiz va psixologik ishning asoslarini qayta baholashimiz kerakligi shubhasiz.
Agar siz haqiqatan ham to’liq ichki o’zgarishni xohlasangiz, ezoterik ishni sevish juda muhimdir.
O’zgarishga olib keladigan psixologik ishni sevgunga qadar, tamoyillarni qayta baholash imkonsiz narsadir.
Agar biz ularni sevishga ulgurmagan bo’lsak, ishga qiziqishimiz mumkin deb o’ylash bema’nilik bo’lar edi.
Bu shuni anglatadiki, psixologik ishning asoslarini qayta-qayta baholashga harakat qilganimizda, sevgi kechiktirib bo’lmaydigan narsadir.
Avvalo, ong nima ekanligini bilishga shoshilmoq kerak, chunki ko’p odamlar hech qachon bu haqda hech narsa bilishga qiziqishmagan.
Har qanday oddiy odam bokschi ringda nokautga uchraganda ongini yo’qotishini hech qachon e’tiborsiz qoldirmaydi.
Aniqki, baxtsiz bokschi o’ziga kelgach, yana ongni egallaydi.
Ketma-ketlikda har kim shaxsiyat va ong o’rtasida aniq farq borligini tushunadi.
Dunyoga kelganimizda, bizning ongimizning uch foizi va ong osti, infraong va ongsizlik o’rtasida taqsimlanadigan to’qson yetti foiz mavjud.
Uyg’ongan ongning uch foizini o’zimiz ustida ishlaganimiz sari ko’paytirish mumkin.
Faqatgina jismoniy yoki mexanik usullar orqali ongni ko’paytirish mumkin emas.
Shubhasizki, ong faqat ongli ishlar va ixtiyoriy azoblar asosida uyg’onishi mumkin.
O’zimizning ichimizda bir nechta turdagi energiya mavjud, biz tushunishimiz kerak: Birinchi - mexanik energiya. Ikkinchi - hayotiy energiya. Uchinchisi - psixik energiya. To’rtinchisi - aqliy energiya. Beshinchisi - iroda energiyasi. Oltinchisi - ong energiyasi. Yettinchisi - sof ruh energiyasi. Qat’iy mexanik energiyani qancha ko’paytirsak ham, hech qachon ongni uyg’ota olmaymiz.
Organizmimizdagi hayotiy kuchlarni qancha oshirsak ham, hech qachon ongni uyg’ota olmaymiz.
Ko’pgina psixologik jarayonlar o’z-o’zidan ong hech qanday aralashuvisiz amalga oshiriladi.
Aqlning intizomlari qanchalik katta bo’lmasin, aqliy energiya hech qachon ongning turli funksionalliklarini uyg’ota olmaydi.
Iroda kuchi cheksiz ko’paytirilgan taqdirda ham ongni uyg’ota olmaydi.
Bu energiya turlarining barchasi turli daraja va o’lchamlarda joylashgan bo’lib, ularning ong bilan hech qanday aloqasi yo’q.
Ong faqat ongli ishlar va to’g’ri harakatlar orqali uyg’onishi mumkin.
Insoniyatning ozgina foizidagi ongi ko’paytirilish o’rniga, hayotda befoyda sarflanadi.
Hayotimizdagi barcha voqealar bilan o’zimizni aniqlashtirganimizda, biz ong energiyasini befoyda sarflaymiz.
Biz hayotni hech qanday komediya, drama yoki tragediya bilan o’zimizni tanishtirmasdan film sifatida ko’rishimiz kerak, shunday qilib biz ongli energiyani tejaymiz.
Ong o’z-o’zidan juda yuqori tebranish chastotasiga ega bo’lgan energiya turidir.
Ongni xotira bilan adashtirmaslik kerak, chunki ular bir-biridan shunchalik farq qiladiki, avtomobil faralarining yorug’ligi biz yuradigan yo’lga nisbatan shunday.
Ko’pgina harakatlar bizning ichimizda ong deb ataladigan narsaning hech qanday ishtirokisiz amalga oshiriladi.
Organizmimizda ko’plab sozlashlar va qayta sozlashlar sodir bo’ladi, lekin ong ularda ishtirok etmaydi.
Tanamizning motor markazi ongning eng ahamiyatsiz ishtirokisiz avtomobilni boshqarishi yoki pianinoning klavishlariga tegadigan barmoqlarni yo’naltirishi mumkin.
Ong - bu ongsiz sezmaydigan yorug’lik.
Ko’r odam ham quyoshning jismoniy nurini sezmaydi, lekin u o’z-o’zidan mavjud.
Biz o’zimizning dahshatli zulmatiga ongning yorug’ligi kirib borishi uchun ochilishimiz kerak.
Endi biz Yuhannoning Injildagi so’zlarining ma’nosini yaxshiroq tushunamiz: “Yorug’lik zulmatga keldi, lekin zulmat uni tushunmadi”.
Agar biz avval psixologik o’z-o’zini kuzatishning ajoyib tuyg’usidan foydalanmaganimizda, ong yorug’ligi mening zulmatimga kirib borishi imkonsiz bo’lar edi.
Psixologiya menining qorong’u chuqurliklarini yoritish uchun biz yorug’likka yo’l ochishimiz kerak.
Agar o’zgarishga qiziqmasa, hech kim o’zini kuzatmaydi, bunday qiziqish faqat ezoterik ta’limotlarni chin dildan sevganda mumkin bo’ladi.
Endi o’quvchilarimiz o’zimiz ustida ishlashga oid ko’rsatmalarni qayta-qayta baholashni maslahat berishimizning sababini tushunishadi.
Uyg’ongan ong bizga haqiqatni bevosita his qilish imkonini beradi.
Afsuski, xato bilan odam deb atalgan intellektual hayvon dialektik mantiqning shakllantirish kuchiga mahliyo bo’lib, ong dialektikasini unutgan.
Mantiqiy tushunchalarni shakllantirish qobiliyati aslida juda kambag’al ekanligi shubhasiz.
Tezisdan antitezaga o’tishimiz va munozara orqali sintezga erishishimiz mumkin, lekin oxirgi sintez o’z-o’zidan intellektual tushuncha bo’lib qoladi, u hech qanday tarzda haqiqatga mos kelmaydi.
Ong dialektikasi to’g’ridan-to’g’ri bo’lib, har qanday hodisaning haqiqatini o’zida his qilish imkonini beradi.
Tabiiy hodisalar hech qanday tarzda aql tomonidan shakllantirilgan tushunchalarga mos kelmaydi.
Hayot lahzadan lahzaga rivojlanadi va biz uni tahlil qilish uchun qo’lga kiritganimizda, uni o’ldiramiz.
Biz u yoki bu tabiiy hodisani kuzatib, tushunchalarni chiqarishga harakat qilganimizda, aslida biz hodisaning haqiqatini idrok qilishni to’xtatamiz va unda faqat kuzatilgan fakt bilan hech qanday aloqasi bo’lmagan nazariyalar va eski tushunchalarning aksini ko’ramiz.
Intellektual gallyutsinatsiya hayratlanarli va biz barcha tabiat hodisalari bizning dialektik mantiqimizga mos kelishini majburan xohlaymiz.
Ong dialektikasi hissiy ratsionalizmga emas, balki boshdan kechirilgan tajribalarga asoslanadi.
Tabiatning barcha qonunlari o’zimizning ichimizda mavjud va agar biz ularni ichimizda topmasak, hech qachon o’zimizdan tashqarida topa olmaymiz.
Odam Koinotga kiritilgan va Koinot odamga kiritilgan.
Haqiqiy narsa - bu odamning o’zi ichida his qiladigan narsadir, faqat ong haqiqatni his qilishi mumkin.
Ong tili ramziy, samimiy, chuqur ma’noli va faqat uyg’onganlar uni tushunishi mumkin.
Ongni uyg’otmoqchi bo’lgan har bir kishi o’zining ichidan EGO, Men, O’zimni tashkil etuvchi barcha keraksiz elementlarni yo’q qilishi kerak, ularning ichida mohiyat butilkalanadi.